Εθνικό σχέδιο ανάκαμψης: Οι βασικές προτεραιότητες

Eν αναμονή της κατάθεσης των τελικών προτάσεων από την επιτροπή Πισσαρίδη στην κυβέρνηση και με την οριστικοποίηση των νομικών κειμένων για το Ταμείο Ανάκαμψης το επόμενο χρονικό διάστημα, ανοίγει ο δρόμος για την κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης, το προσχέδιο του οποίου θα κατατεθεί στην Κομισιόν το επόμενο χρονικό διάστημα.

Στην Ελλάδα αντιστοιχούν 32 δισ. ευρώ για επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις μέσω επιχορηγήσεων και δανεισμού, ενώ συνολικά το ποσό ανεβαίνει στα 72 δισ. ευρώ αν προστεθούν τα κονδύλια μέσω του ΕΣΠΑ και της ΚΑΠ. Οι βασικές προτεραιότητες του υπό διαμόρφωση σχεδίου καταγράφονται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2021. Αυτές είναι :

* στήριξη της επιχειρηματικότητας, προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και προώθηση της καινοτομίας,

• ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής,

• πράσινη ανάπτυξη,

• ψηφιακός μετασχηματισμός και τεχνολογική αναβάθμιση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα,

• αναβάθμιση των υποδομών και στήριξη της περιφέρειας, σε συνδυασμό και συμπληρωματικά με τα άλλα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτυπώνονται στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2021-2027.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της διαΝΕΟσις, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, μαζί με  το υπάρχον ΕΣΠΑ και την ΚΑΠ, δημιουργούν μία εξασφαλισμένη και στοχευμένη εισροή κεφαλαίου πρωτοφανή για τη χώρα μας. Τα περίπου 70 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ προορίζονται για επενδύσεις και χρηματοδότηση κλάδων της οικονομίας που έχουν άμεση σχέση με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας.

Δεδομένου ότι η ελληνική οικονομία βασίζεται κυρίως στις υπηρεσίες, οι οποίες παρέχονται κυρίως από μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, που δύσκολα αντέχουν παρατεταμένες πιέσεις ρευστότητας, η έρευνα προτείνει να δοθεί έμφαση  στην πραγματοποίηση :

• Επενδύσεων σε υποδομές και παραγωγή, σε τομείς που ορίζονται από το Ταμείο Ανάκαμψης όπως πράσινη οικονομία, ψηφιοποίηση, ανάπτυξη δεξιοτήτων ανθρώπινου δυναμικού, κ.α.
• Αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα σε μια σειρά από παρεμβάσεις που μειώνουν το μη μισθολογικό κόστος εργασίας όπως προσωπικός λογαριασμός ασφάλισης κάθε πολίτη, την έναρξη δημιουργίας ενός κεφαλαιοποιητικού πυλώνα για τις επικουρικές και τις επαγγελματικές συντάξεις γεγονός που θα ενίσχυσε τις αποδόσεις των εισφορών και τελικά τις συντάξεις.
• Αλλαγών στο φορολογικό σύστημα για τη μείωση του φορολογικού βάρους, με απλοποίηση των φορολογικών συντελεστών και θεσμικές αλλαγές στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
• Αυτασφάλισης επιχειρήσεων έναντι κινδύνων για τη θωράκιση της οικονομικής δραστηριότητας από μελλοντικές κρίσης, το κόστος των οποίων δεν πρέπει να απολαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι φορολογούμενοι.
• Ρυθμίσεων για τηλεργασία και τηλεπιχειρείν με επενδύσεις σε ψηφιακά δίκτυα και επικαιροποίηση της εργασιακής νομοθεσίας.

Παράλληλα, στην έρευνα της διαΝΕΟσις προτείνεται, όταν πάψει η ρήτρα διαφυγής να είναι σε ισχύ, ο στόχος των πρωτογενών πλεονασμάτων να μην ξεπερνά το 1,5% του ΑΕΠ καθώς τα περίπου 4 δισ. ευρώ που θα προκύπτουν ετησίως από τη μη επίτευξη του παλαιού στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, θα μπορούν να αξιοποιηθούν για την υποστήριξη μεταρρυθμίσεων, εισοδηματικές παρεμβάσεις, κ.α.