«Απ’ τους πολλούς πολιτικούς, κι εσύ είσαι ένας απ’ αυτούς»

Αν θέλαμε να δώσουμε ένα τίτλο στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα το περασμένο Σάββατο, αυτός, θα ήταν ταινία χωρίς σενάριο. Σκεφτείτε μια ταινία που παρακολουθήσατε στο σινεμά και φύγατε λέγοντας «έχασα δύο ώρες από τη ζωή μου». Το ίδιο συνέβη και σε μένα παρακολουθώντας την ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού.

Μεγάλα λόγια χωρίς ουσία και ένας παρουσιαστής μιας διαστρεβλωμένης αλήθειας για τα αυτιά ενός κομματικού ακροατηρίου, απομακρυσμένου από την κοινωνική πραγματικότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας έστησε μια πρόχειρη φιέστα για να καθησυχάσει τους δικούς του ανθρώπους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στην αφάνεια, επιλέγοντας τον λάθος τρόπο.

Ο Τσίπρας συνεχίζει τις λάθος επιλογές κάθε φορά που έρχεται απέναντι στον αντίπαλό του, ακολουθώντας την τακτική που τον έκανε να έρθει δεύτερος απέναντι σ’ αυτόν που όπως έλεγε ο ίδιος «δεν θα έχανε ούτε μια στο εκατομμύριο τις εθνικές εκλογές». Την επίθεση, δηλαδή σε πρακτικές που δεν τις καταλαβαίνει και δεν μπορεί να τις ακολουθήσει: τη σύνεση, τη μετριοπάθεια, τη σκληρή και οργανωμένη δουλειά. Όλα όσα δημιουργούν το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι για το πολιτικό «αντίπαλον δέος» του ένα ακατανόητο παζλ που ο πρώην Πρωθυπουργός προσπαθεί να λύσει με τον πιο ακατάλληλο τρόπο.

Αρνείται να κερδίσει νέους ψηφοφόρους, μένοντας στο παραδοσιακό του ακροατήριο κάνοντας μια προσπάθεια να συσπειρώσει τις δυνάμεις του οι οποίες φυλλοροούν όσο παραμένει σε αδράνεια και να γίνει ένας από τους «πολλούς». Το μόνο που καταφέρνει όμως είναι να γίνει ένας «απ’ τους πολλούς πολιτικούς» και να ναι ένας απ’ αυτούς.

Το περιεχόμενο του λόγου του δεν αποτελεί πια θέμα συζήτησης, τα επτά βίντεο που «ξεμπροστιάζουν» την Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν συγκίνησαν κανέναν κι εκείνος έκανε ένα ακόμα σφάλμα. Παρά το γεγονός ότι κουβαλάει ως σημαία του το «νέο» κατόρθωσε να γίνει η πιο παλιά, η πιο cult μορφή αντιπολίτευσης, βγαλμένη από δελτία ειδήσεων των 90’s και εκπομπές της Μαλβίνας.

Η αντιπολιτευτική του ατζέντα δεν έχει ούτε μια πρόταση, ούτε μια εναλλακτική, ένα πλεονέκτημά του κόντρα σε ένα μειονέκτημα της Κυβέρνησης και σε μια χρονική στιγμή που η χώρα είναι έτοιμη να προχωρήσει σε ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις, να αλλάξει νοοτροπία –έστω και με μικρά βήματα- εκείνος κάνει τη σημαία, βάρος στους ώμους του. Επιλέγοντας να βλέπει χαμένες μάχες, κλεισμένος σε ένα meeting με μια εταιρεία επικοινωνίας, έχασε τη δική του ευκαιρία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Η Κωνσταντίνα Κόλλια είναι δικηγόρος και Διευθύντρια Γραφείου Τύπου & Ενημέρωσης ΟΝΝΕΔ

Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο της Κωνσταντίνας Κόλλια για τον Βαρουφάκη