Σουλτάνος εναντίον Τσάρου
Άρθρο του Μάκη Μπλέτσα
Οι εικόνες που μεταδίδουν τα τηλεοπτικά δίκτυα από τον Έβρο δεν αφήνουν αμφιβολίες: το πόκερ που παίζει τον τελευταίο καιρό ο Ερντογάν (Σουλτάνος) στην Μέση Ανατολή έφτασε στο σημείο της μπλόφας χωρίς γυρισμό. Ο σουλτάνος δεν είχε εξαρχής «καλό χέρι» αλλά αποφάσισε να πάει all in σε μια παρτίδα φαινομενικά χαμένη από την στιγμή που η Ρωσία μοίραζε… τα φύλλα!
Γιατί μπορεί η Άγκυρα να κατηγορεί επίσημα τη Δαμασκό για την τραγωδία των 33 νεκρών Τούρκων στρατιωτών, η χειρουργική ακρίβεια του χτυπήματος όμως «δείχνει» τη ρωσική αεροπορία.
Παρά, λοιπόν, την χρόνια προστριβή Ρωσίας και Τουρκίας, τα κοινά τους συμφέροντα είναι τόσα πολλά που η πιθανότητα ανοιχτής επίσημης σύγκρουσης μεταξύ των δύο χωρών μοιάζει ελάχιστη. Ο Ερντογάν πλήρωσε το τίμημα με τους στρατιώτες που έχασε και το διεθνές κύρος της Τουρκίας υπέστη πλήγμα αλλά ο δρόμος που διάλεξε να πάρει είναι εκείνος της μπλόφας. Η Μόσχα του έκανε μια σαφή προειδοποίηση για το μέχρι πού «φτάνει το ζωνάρι του» στις πρωτοβουλίες που έχει πάρει στην Μέση Ανατολή και του λέει ανοιχτά πλέον πως αν εκείνη δεν το θέλει, Τουρκία στην ζώνη του Ιντλίμπ δεν υπάρχει.
Με εμφανέστατη πλέον «τρικυμία εν κρανίω» ο Ταγίπ ανακοινώνει αμέσως μετά, στις 27 Φεβρουαρίου, ότι θα πλήττει κάθε στόχο της Συριακής κυβέρνησης. Δεν λέει όμως πώς θα το καταφέρει αυτό καθώς ο εναέριος χώρος της Συρίας είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της Ρωσίας. Ταυτόχρονα διαβεβαιώνει ότι ΄΄το συριακό ζήτημα δεν είναι σε καμία περίπτωση στρατιωτικό στοίχημα ή επιθυμία να επεκτείνουμε τα σύνορά μας΄΄, σε ένα απόλυτο παράδειγμα του τι σημαίνει η φράση ‘’ποιώ την ανάγκη φιλοτιμία’’ καθώς γνωρίζει καλά πως η ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την ανοχή άλλων…
Πλέον δεν του μένει παρά μόνο η μπλόφα: Με την κίνησή του να χρησιμοποιήσει για άλλη μία φορά πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα της Ευρώπης ο Τούρκος πρόεδρος θέλει από την μία να πάρει τα λεφτά της ΕΕ για την διαχείριση των Σύρων στην «ζώνη ασφαλείας» του Ιντλίμπ, μιξάροντας έτσι και την πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής και από την άλλη να ασκηθούν πιέσεις από την Ευρώπη στον Πούτιν για την διαπραγμάτευση που κάνει ο Τσάρος με την Τουρκία για το Ιντλίμπ. Το ερώτημα εδώ είναι αν θα φάνε την μπλόφα οι υπόλοιποι παίκτες του τραπεζιού (βλ. Ευρωπαίοι, ΟΗΕ, ΝΑΤΟ).
Τι κάνει η Ελλάδα σε όλο αυτό; Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί άρον άρον να κλείσει εσωτερικές διχόνοιες μπροστά στο φόβο των πιέσεων από την Τουρκία με τα υποβοηθούμενα καραβάνια προσφύγων και μεταναστών.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση είναι αιχμάλωτη των προσδοκιών που η ίδια καλλιέργησε για λύση του προσφυγικού αλλά και της ωμής πραγματικότητας που την ξεπερνάει, βλέποντας τα παιχνίδια στρατηγικής που παίζουν Ρωσία και Τουρκία με την τελευταία να παίζει αυτά τα παιχνίδια στις πλάτες των προσφύγων για άλλη μία φορά.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι απολύτως μόνη στην επιτήρηση των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κίνδυνος να επικρατήσει ακροδεξιά ατζέντα είναι και υπαρκτός και βάσιμος και θα αδικούσε την εξαιρετική προσπάθεια των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην φύλαξη των συνόρων μας καθώς πρόσφυγες και μετανάστες δεν θα σταματήσουν να προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα και το μόνο που θα μένει θα είναι η δηλητηρίαση της κοινωνίας με απόψεις μίσους και ρατσισμού.
Ο Ερντογάν έριξε την μπλόφα στον Έβρο. Η Ευρώπη θα την δει;