Σιμώσης: «Έκλεβα την οικογένειά μου για να παίξω στοίχημα»
Συνέντευξη του ποδοσφαιριστή Γιάννη Σιμώση, στον ΕΡΑ Σπόρ
Σε εμφάνιση του στον ΕΡΑ Σπορ, ο 29χρονος επιθετικός, Γιάννης Σίμωσης, αναφέρθηκε στον εθισμό του στον τζόγο αλλά και την απεμπλοκή του από αυτόν.
Με πορεία στον Πανιώνιο, τον Πανθρακικό και την Κέρκυρα πλέον αγωνίζεται στην Αυστραλία για λογαριασμό της Αδελαϊδ Ολιμπίκ.
Ο ίδιος δήλωσε στον ΕΡΑ Σπόρ:
«Σήμερα συμπληρώνω 38 μήνες αποχής από τον τζόγο. Είμαι 38 μήνες καθαρός. Έπαιζα κυρίως στοίχημα, αλλά είχα δοκιμάσει όλα τα ήδη τζόγου όπως καζίνο, ιππόδρομο κτλ. Θυμάμαι τον εαυτό μου να ξεκινά με απλά στοιχήματα με φίλους στο μπιλιάρδο από τα 12-13 μου χρόνια. Ειδικά όταν έφυγα στην Αθήνα για τον Πανιώνιο μετά τα 15, ήμουν μόνος και είχα δικά μου λεφτά, ξέφευγα όλο και πιο πολύ»,
«Είχα μεγάλη οικονομική άνεση από την οικογένειά μου. Στην αρχή όταν πρωτοέπαιξα κέρδισα και είδα ότι «το έχω», οπότε νόμισα ότι θα συνεχίσω έτσι και θα γίνω εκατομμυριούχος. Όμως το μηχάνημα δεν μπορεί να το κερδίσει κανείς. Η οικογένειά μου ήταν και είναι εξαιρετική. Εγώ φορούσα τα καλά μου ρούχα, είχαμε και ένα καλό όνομα στην γειτονιά, έπαιζα ποδόσφαιρο, ήμουν κοινωνικός και όλοι έλεγαν τα καλύτερα, αλλά τελικά είχα πολλά προσωπεία. Όποτε ήθελα είχα το καλό πρόσωπο».
Όσον αφορά το αν επηρεάστηκε η καριέρα του εξαιτίας του εθισμού του σχολίασε:
«Μέχρι πριν τρία χρόνια άλλαζα συνέχεια ομάδα λόγω της αστάθειας του χαρακτήρα μου. Αγαπάω πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω πως παρά την μεγάλη μου αγάπη δεν μπόρεσα ποτέ να αφοσιωθώ στο 100%. Ο εθισμός μου είχε συνέπειες στην επαγγελματική μου καριέρα που ξεκίνησε λαμπρά από τον Πανιώνιο σε ηλικία μόλις 17 ετών στην Super League, αλλά όταν έχεις χάσει… ένα καράβι λεφτά δεν μπορείς να είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος».
«Είναι κάτι που θεωρώ γίνεται σε όλες τις χώρες, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά ίσως εδώ συζητιέται περισσότερο. Πολλές φορές, ειδικά σε μικρότερες κατηγορίες που οι παράγοντες δεν έχουν γνώση μπορεί να στηθούν αγώνες και από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι κάτι παράλογο. Στις μεγαλύτερες κατηγορίες υπάρχει εκβιασμός από παράγοντες και μπούκ ώστε να βγουν τα χρωστούμενα με κάποιο τρόπο. Στην Ελλάδα μπορεί να μην έχει καταδικαστεί κανείς, παρά κάποιοι λίγοι, αλλά και αυτό είναι για τα μάτια του κόσμου».
Ο ίδιος αναφέρθηκε στο πότε και στο γιατί αποφάσισε να βάλει ένα τέρμα:
«Έκλεβα την οικογένειά μου για να παίξω στοίχημα. Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό. Κάθε εθισμός έχει τους δικούς του πόνους, ψυχοσωματικούς. Ο τζόγος έχει στερήσεις, πόνο, τρέλα, παράνοια. Εμένα χάλασαν τα δόντια μου από το άγχος και τα μαλλιά μου άσπρισαν και πέσανε. Με βοήθησε το ότι ήμουν εσώκλειστος τρεις μήνες στο σπίτι χωρίς κινητό με επαφή μόνο μια εβδομάδα με την οικογένεια μέσω τηλεφώνου από το Κέντρο. Ήταν ένα Πανεπιστήμιο εκεί μέσα. Είμαι πλέον στην Οργάνωση Ανώνυμων Τζογαδόρων. Θεωρώ πως αφού τα κατάφερα εγώ, μπορούν να τα καταφέρουν όλοι. Θέλω να βοηθήσω σε ότι περνάει από το χέρι μου. Τέλος, να επισημάνω ότι δεν έχει σχέση το πόσο παίζεις για να καταλάβεις ότι έχεις εξάρτηση. Κάποιος που έχει ένα και χάνει ένα, έχει το ίδιο πρόβλημα με αυτόν που έχει δέκα και χάνει δέκα. Ο άρρωστος παίζει όσα έχει. Αν έχει πενήντα σεντς, θα παίξει πενήντα σεντς, αν έχει ένα εκατομμύριο θα παίξει ένα εκατομμύριο…»