Το ουράνιο «πάρτι»: Έξι σπάνιες εκλείψεις από το 2026 έως το 2028
Μια συγκλονιστική αλληλουχία ολικών ηλιακών και δακτυλιοειδών εκλείψεων θα κοσμήσει τον ουρανό, προσφέροντας μοναδικά θέαματα.
Ο ουρανός ετοιμάζεται να μας χαρίσει ένα σπάνιο θέαμα. Μετά από μια σχετικά ήρεμη περίοδο, από το 2026 και για τρία συνεχόμενα έτη, η Γη θα βιώσει μια πρωτόγνωρη σειρά από έξι εκλείψεις: τρεις ολικές ηλιακές και τρεις δακτυλιοειδείς, γνωστές ως «δαχτυλίδια της φωτιάς». Αυτή η αστρονομική συγκυρία, που δεν έχει παρατηρηθεί από το 2008-2010, χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο πλούσιες σε εκλείψεις του 21ου αιώνα.
Το 2026 ξεκινά με μια δακτυλιοειδή ηλιακή έκλειψη στις 17 Φεβρουαρίου, όπου η Σελήνη θα καλύψει το 96% του Ήλιου. Το φαινόμενο, ωστόσο, θα είναι ορατό μόνο από απομακρυσμένες περιοχές της Ανταρκτικής. Λίγο αργότερα, στις 3 Μαρτίου, θα ακολουθήσει μια ολική έκλειψη Σελήνης, γνωστή ως «ματωμένο φεγγάρι», η οποία θα προσδώσει έντονη κόκκινη απόχρωση στον δορυφόρο μας για περίπου 58 λεπτά. Αυτή η έκλειψη θα είναι ορατή κυρίως από τη δυτική Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, και θα είναι η τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη έως το 2029.
Το κορυφαίο αστρονομικό γεγονός της χρονιάς θα είναι η ολική ηλιακή έκλειψη της 12ης Αυγούστου 2026, ορατή από την ανατολική Γροιλανδία, τη δυτική Ισλανδία και τη βόρεια Ισπανία. Η ολικότητα θα διαρκέσει έως και 2 λεπτά και 18 δευτερόλεπτα, σηματοδοτώντας την πρώτη ολική ηλιακή έκλειψη που θα παρατηρηθεί στην ηπειρωτική Ευρώπη από το 1999. Το 2026 ολοκληρώνεται με μια βαθιά μερική έκλειψη Σελήνης στις 28 Αυγούστου, κατά την οποία το 96% της σεληνιακής επιφάνειας θα σκοτεινιάσει.
Η ολική ηλιακή έκλειψη της 12ης Αυγούστου 2026 εγκαινιάζει μια σπάνια περίοδο έντονης «δραστηριότητας» στον ουρανό, με τρεις ολικές ηλιακές εκλείψεις μέσα σε μόλις 710 ημέρες. Έναν σεληνιακό χρόνο αργότερα, στις 2 Αυγούστου 2027, αναμένεται η εντυπωσιακότερη όλων: μια ολική έκλειψη με διάρκεια ολικότητας έως και 6 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα, τη μεγαλύτερη για τον υπόλοιπο 21ο αιώνα. Αυτό το φαινόμενο θα είναι ορατό από τη νότια Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, με την Αίγυπτο και το Λούξορ να θεωρούνται ιδανικά σημεία παρατήρησης. Η «χρυσή τριετία» των εκλείψεων θα κορυφωθεί στις 22 Ιουλίου 2028, όταν η ολική ηλιακή έκλειψη θα επιστρέψει στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, με το Σίδνεϊ να υποδέχεται την πρώτη του ολική ηλιακή έκλειψη από το 1857.
Παράλληλα, οι δακτυλιοειδείς εκλείψεις θα προσφέρουν επίσης εντυπωσιακές εικόνες. Μετά το φαινόμενο στην Ανταρκτική το 2026, στις 6 Φεβρουαρίου 2027, ένα «δαχτυλίδι της φωτιάς» θα είναι ορατό από τη Χιλή, την Αργεντινή και τη δυτική Αφρική, με διάρκεια έως 7 λεπτά και 51 δευτερόλεπτα. Στις 26 Ιανουαρίου 2028, θα λάβει χώρα η πιο θεαματική δακτυλιοειδής έκλειψη της περιόδου, με διάρκεια 10 λεπτών και 27 δευτερόλεπτων, ορατή από τα Νησιά Γκαλάπαγκος, τον Ισημερινό, τη Βραζιλία, και με το φαινόμενο να ολοκληρώνεται κατά τη δύση του Ήλιου στην Ισπανία. Για τους λάτρεις της αστρονομίας, η περίοδος 2026-2028 υπόσχεται μοναδικές εμπειρίες παρατήρησης του ουρανού.
