Πέντε Γεωπολιτικές Εστίες Κινδύνου: Πού Μπορεί να Ξεσπάσει η Επόμενη Κρίση;

Από τη Βαλτική και τη Μέση Ανατολή, μέχρι τη Νότια Αμερική και την Ταϊβάν, πέντε γεωπολιτικές εστίες αναδεικνύονται ως ιδιαίτερα ευάλωτες σε επικίνδυνη κλιμάκωση στο άμεσο μέλλον. Ανάλυση του Independent υπογραμμίζει ότι ένα τυχαίο ή προμελετημένο επεισόδιο σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιοχές θα μπορούσε να πυροδοτήσει περιφερειακή σύγκρουση, ή ακόμη και ευρύτερη διεθνή αντιπαράθεση. Την ίδια στιγμή, νέοι, λιγότερο προφανείς κίνδυνοι, όπως κυβερνοεπιθέσεις και εξελιγμένες μορφές βιολογικών και χημικών όπλων, αυξάνουν την αβεβαιότητα.

Η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ένας πόλεμος στην Ευρώπη ή αλλού, στο μέγεθος που περιέγραψε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε –δηλαδή “όπως των πατέρων και των παππούδων μας”– δεν «φαίνεται» στον ορίζοντα. Ωστόσο, η απουσία ενός τέτοιου πολέμου δεν συνεπάγεται αποκλιμάκωση. Η ένταση της βίας σε περιοχές όπως η Ουκρανία, το Σουδάν, η ζώνη Ρουάντα–Κονγκό και η Υεμένη εκτιμάται ότι θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα.

Παράλληλα, η αντιπαράθεση μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης συνεχίζει να είναι τεταμένη, ενώ στη Μιανμάρ οι κύκλοι εμφύλιας βίας και σφαγών εντείνονται, καθώς η στρατιωτική χούντα προετοιμάζεται για εκλογές την άνοιξη. Σε αυτό το εύφλεκτο περιβάλλον, ένα «τυχαίο σπίρτο» σε ορισμένα από αυτά τα μέτωπα θα μπορούσε να προκαλέσει ευρύτερη κλιμάκωση. Η προειδοποίηση του Ρούτε, ότι πρέπει να προετοιμαζόμαστε για να αποτρέψουμε τον πόλεμο, αποκτά έτσι ιδιαίτερη σημασία.

Η Βαλτική αναδεικνύεται ως το πιο ευαίσθητο σημείο για κλιμάκωση με τη Ρωσία. Σύμφωνα με την ανάλυση, ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα συνεχίσει να επιδιώκει «απόλυτη νίκη» στην Ουκρανία και ενδέχεται να προκαλέσει τους Ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε κρίσιμα «σημεία πίεσης», κυρίως στη Βαλτική, στον Βόρειο Ατλαντικό και μέσω των Βαλκανίων.

Μεταξύ των σεναρίων που εξετάζονται περιλαμβάνονται περιστατικά «false flag» γύρω από το Καλίνινγκραντ, στον διάδρομο μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας, όπου ένα συνοριακό επεισόδιο θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως «επιθετική ενέργεια» από σύμμαχο του ΝΑΤΟ. Επιπλέον, γίνεται λόγος για «υπονομευτικές» ενέργειες κοντά στα σύνορα με τη Νορβηγία και την Εσθονία. Στη θάλασσα, αναμένεται αύξηση των «ενοχλητικών» περιπολιών ρωσικών υποβρυχίων, με στόχο να δοκιμαστεί η νέα νατοϊκή αντίληψη ασφάλειας και έγκαιρης προειδοποίησης στον Ατλαντικό. Εκτιμάται επίσης ότι θα υπάρξει αυξημένη δραστηριότητα σκαφών και υποβρυχίων της ρωσικής υπηρεσίας επιτήρησης/δολιοφθοράς (GUGI), με ιδιαίτερη αναφορά στο σκάφος-«μητρική πλατφόρμα» Yantar.

Ένας επιπλέον πολιτικός παράγοντας που αναφέρεται είναι η πιθανή αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, με μια διοίκηση Ντόναλντ Τραμπ να εμφανίζεται πιο «ήπια» προς τη Μόσχα και ταυτόχρονα να συγκρούεται με Ευρωπαίους συμμάχους. Αυτό θα μπορούσε να ωθήσει το Κρεμλίνο να κινηθεί γρήγορα, πριν προλάβει η ευρωπαϊκή πτέρυγα του ΝΑΤΟ να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς επανεξοπλισμού. Τέλος, ως πιθανό «παράθυρο ευκαιρίας» εξετάζεται ακόμη και μια σοβαρή ρήξη μεταξύ ΗΠΑ και Δανίας, με αφορμή τη Γροιλανδία.