Το “Squid Game” “σαρώνει” το NETFLIX και αποκαλύπτει: Οι άνθρωποι είναι κάτι παραπάνω από αριθμοί!
Το θέμα που παρουσίασε με πολύ μεθοδικό και κυνικό τρόπο ο Bong ήταν η ίδια η Κορέα. Αυτό κάνει και το Squid Game, όπως παρουσιάζει και το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν δεν έχει επιλογές. Όταν τίθεται αντιμέτωπος με το «ο θάνατος σου, η ζωή μου» -ακόμα και αν δεν είναι απαραίτητα, αυτή η πραγματικότητα.
Οι Κορεάτες δεν περνούν καλά και έχουν αποφασίσει να μην το κρατούν μέσα τους, αλλά να το βγάζουν προς τα έξω., αναφέρει το News247, Σύμφωνοι, αυτή είναι πάντα η αρχή για να λύσεις το όποιο πρόβλημα. Μόνο που όσο προσπαθούν να λύσουν τα θέματα τους, τα καθρεφτίζουν στον υπόλοιπο κόσμο που περνούσε υπέροχα, ζώντας σε μια πλάνη: αυτή που θέλει να είμαστε πολιτισμένοι, να έχουμε ενσυναίσθηση, αίσθημα δικαίου και να αναγνωρίζουμε στους άλλους ό,τι αναγνωρίζουμε στην πάρτη μας. Όλα αυτά καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, από το πρώτο επεισόδιο του Squid Game, όταν τελειώνει κάθε αμφιβολία για το αν Κορεάτες δημιουργοί “κατέχουν” έναν αριστοτεχνικό τρόπο να γεννούν προβληματισμούς από αυτούς που διαλύουν τη ψυχούλα των απανταχού φαν τους. Να είστε καλά.
Το Squid Game ξεγυμνώνει κάθε αρτηριοσκλήρωση της Κορέας
Η χώρα που τεχνολογικά ζει κάπου στο 2100, κοινωνικά είναι στο 1950. Και αυτό δεν μπορεί παρά να δημιουργεί πολλές προκλήσεις. Στην Κορέα σε δείχνουν με το δάχτυλο αν έχεις χάσει τους γονείς σου, αν δεν έχεις σπουδάσει, αν δεν έχεις παντρευτεί έως τα 30, αν έχεις πάρει διαζύγιο, αν έχεις αποτύχει σε επιχειρηματική δραστηριότητα. Για να μην μακρηγορώ οτιδήποτε σε κάνει «διαφορετικό» από το κοινωνικά αποδεκτό -το πρέπει- είναι στίγμα. Δεν προσδιορίζεσαι από αυτό που είσαι (ή τις δυνατότητες που έχεις), αλλά από το πού προέρχεσαι (τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου και στο τέλος της ημέρας από το αν έχουν λεφτά ή status -είναι δάσκαλοι, γιατροί κλπ), την ηλικία σου και την οικογενειακή κατάσταση. Δεν έχεις όνομα. Είσαι ο junior ή ο senior (από το σχολείο έως τη δουλειά) και όταν κάνεις οικογένεια είσαι η μάνα ή ο πατέρας του/της τάδε. Γενικά δεν είσαι άνθρωπος. Είσαι αριθμός -του τραπεζικού λογαριασμού.
Από τη μέρα που γεννιέσαι έως αυτήν που πεθαίνεις, μοχθείς. Δουλεύεις ασταμάτητα (στα Convenience Stores πωλούνται και εσώρουχα, αφού πολλές φορές δεν προλαβαίνουν να γυρίσουν σπίτια τους), γιατί πάντα κάποιος άλλος μπορεί να σου πάρει τη θέση. Όχι για να γίνεις πλούσιος. Στην καλύτερη, θα μπορέσεις να πάρεις ένα σπίτι -που είναι στα κοινωνικά must.