Το Φεστιβάλ της Δράμας κατέβηκε στο Γκάζι
«Η εξερεύνηση της σεξουαλικότητας, οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ γυναικών, η απεικόνιση αλληγορικών μητριαρχικών μοντέλων εξουσίας, η εκδίκηση γυναικών απέναντι σε κακοποιητικούς άνδρες και ο σεξισμός, καταλαμβάνουν ένα σημαντικό κομμάτι της φετινής θεματικής των ταινιών». Ζητήματα: «Το μπούλινγκ, η θρησκοληψία, η βία του όχλου και η μισαλλοδοξία, η μετανάστευση, οι προβληματικές οικογενειακές σχέσεις, ο χωρισμός, η διαχείριση του πένθους».
- Οι μικρομηκάδες και φέτος δεν έκλεισαν τα μάτια στην άγρια πραγματικότητα γι’ αυτό και επέλεξαν τις πιο παθιασμένες και σκοτεινές πλευρές της. Ευτυχώς όμως δεν ξέχασαν πως το χιούμορ σώζει ζωές. Όπως σε κάποιες περιπτώσεις και καριέρες.
Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος είναι ο πρώτος σταθμός του 44ου DISFF που ξεκινά το μεγάλο του ταξίδι στον κόσμο, στο πλαίσιο του επιτυχημένου προγράμματος «Το Φεστιβάλ Δράμας Ταξιδεύει».
Πρώτος σταθμός, ήδη, το κέντρο της πόλης. Από τη Δράμα στη Αθήνα όμως άραγε, πόσες ανάσες δρόμος; Πόσες μικρές ταινίες. Πόσες μεγάλες καρδιές; Πόσες εικόνες, μουσικές, πόσοι διαφορετικοί άνθρωποι; Αν υποθέσουμε πως σε όλα αυτά, οι διευθυντές ορχήστρας είναι οι σκηνοθέτες, πρώτοι αυτοί, περισσότερο από όλους θα έχουν να πουν πολλά. Και είπαν πράγματι, στα Q&A του φεστιβάλ, κατά τη διάρκεια της προβολής των ταινιών. Διαλέξαμε κάποια από αυτά, «χαθήκαμε» στις εικόνες που γεννούν οι λέξεις τους και νοιώσαμε γιατί το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου ευτυχώς τους ανήκει.