ΔΟΥ Κοζάνης: Συγκλονίζουν οι καταθέσεις των μαρτύρων
Στο Δικαστικό Μέγαρο Φλώρινας ξεκίνησε σήμερα η ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης που αφορά την επίθεση 45χρονου με τσεκούρι στη ΔΟΥ Κοζάνης, η οποία σημειώθηκε τον Ιούλιο του 2020.
Από τη μέχρι τώρα εξέλιξη ξεχωρίζουν οι συγκλονιστικές καταθέσεις των θυμάτων της επίθεσης, αλλά και κυνικότητα που επιδεικνύει ο δράστης, ο οποίος δε διστάζει να ανοίξει διάλογο με τα θύματα αλλά και να απαντά με κυνικότητα στις τοποθετήσεις τους.
Συγκεκριμένα, η Δώρα Πλιατσίδου, η εφοριακός που έχασε το ένα της μάτι από την επίθεση (η οποία ακολούθησε των θανατηφόρων χτυπημάτων που δέχθηκε ο Πέτρος Ξανθόπουλος, που κατέληξε στο νοσοκομείο τον περασμένο Φεβρουάριο), τόνισε ότι «τον άκουσα να λέει πως είμαι τρελός εγώ, άλλος έχει σειρά τώρα. Θυμάμαι ακόμη τη μυρωδιά του αίματος και τα χέρια μου να γλιστράνε από το αίμα».
Σύμφωνα με το kozanimedia.gr, πρόσθεσε ότι θυμόταν το 45χρονο να της κουνάει το δάχτυλο, όταν της ανέφερε τα πρώτα λόγια, τοποθέτηση που προκάλεσε την παρέμβαση του κατηγορούμενου.
«Πράγματι τα θυμάσαι αυτά; Πόσα χέρια έχω δηλαδή για να μπορώ να κουνάω και το δάχτυλο και να έχω και το τσεκούρι;» ρώτησε και στη συνέχεια αρνήθηκε ότι της μίλησε. Από το εδώλιο επίσης αργότερα, της απηύθυνε τον λόγο ρωτώντας σε προκλητικό τόνο «εσείς αναρωτηθήκατε πόσες ζωές καταστρέψατε;» με τη μάρτυρα να μην απαντά.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η κατάθεση και της Μαρίας Μαστρανέστη, η δεύτερη εφοριακός που τραυματίστηκε σοβαρά από την επίθεση. «Δεν έχω ακόμη επιστρέψει στο γραφείο. Η κόρη μου δε μου μιλούσε στην αρχή, γιατί έμαθε την αλήθεια, ενώ αρχικά ήθελα να την προστατέψω. Το μόνο που θέλω είναι να μην τον ξαναδώ στη ζωή μου. Από τότε φοβάμαι όποιον βρίσκεται πίσω μου».
Και πρόσθεσε ότι «όταν έπεσα κάτω από τα χτυπήματα, θυμήθηκα τα παιδιά μου και βρήκα τη δύναμη να σηκωθώ και να του πιάσω το τσεκούρι. Έγινα θηρίο». Στο σημείο εκείνο υπήρξε νέα παρέμβαση του κατηγορούμενου. «Τα βίντεο σε γελούν. Δεν είναι έτσι».
Στη συνέχεια ωστόσο ο 45χρονος σημείωσε: «την κοίταξα στα μάτια και μόλις κατάβαλα τη δύναμη που έχει και τη θέληση να ζήσει, σταμάτησα και δεν προσπάθησα να τη χτυπήσω».