Το σποτ της ντροπής (;)

Το είδα πολύ γρήγορα αναρτημένο στο Instagram, άκουσα αυτό που ήθελα, ότι δηλαδή είναι επικίνδυνο να μαζεύονται είκοσι, τριάντα, σαράντα άτομα στις πλατείες, όποιος και να μας το ζητάει ακόμα και το άλλο μας μισό, γιατί μπορεί να τα πάμε καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας αλλά είναι κρίμα να πετάξουμε όλα αυτά για τα οποία κοπιάσαμε τόσο σκληρά.

Έκανα like και μέχρι να το καταλάβω υποβάθμισα μ’ αυτή μου την κίνηση το ρόλο της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Εγώ δεν ένιωσα προσβεβλημένη από το σποτ της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και πέστε να με φάτε.

Δεν ένιωσα λιγότερη ικανή, λιγότερο δυναμική, λιγότερο ίση από το σενάριο που διάβασε ο Χρήστος Λούλης μπροστά στην κάμερα, μόνο νευρίασα με την τυχόν ανευθυνότητα -μιας γυναίκας ή ενός άντρα δεν έχει σημασία- σε περίοδο υγειονομικής κρίσης. Αλλά σεξιστική ατάκα δεν άκουσα, ούτε είδα κανέναν άντρα στο στερεότυπο του πολλά βαρύ.

Είμαι δικηγόρος και συνεργάζομαι ισότιμα με πολλούς άντρες και ακόμα περισσότερες γυναίκες και παράλληλα ασχολούμαι πολύ ενεργά με τη μεγαλύτερη πολιτική νεολαία στη χώρα και διατηρώ την πεποίθηση ότι δεν με έφερε εκεί η ποσόστωση. Δεν έχω νιώσει στιγμή να με υποτιμούν για το φύλο μου ούτε να χάνω πράγματα εξ’ αιτίας αυτού – ίσως να είμαι τυχερή, γιατί οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών δεν έχουν εξαλειφθεί τελείως και γι’ αυτό συζητάμε ακόμα για σεξισμό.

Αυτό που ένιωσα όμως είναι ότι παρά το γεγονός ότι η επέλαση του Covid- 19 στη χώρα μας κατάφερε να γκρεμίσει στεγανά και μύθους δεκαετιών, να κάνει την πραγματικότητά μας πιο digital από ποτέ, δεν μπόρεσε να λυγίσει αυτή την εγγενή παρόρμηση του ότι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Όταν όλα πάνε βάσει σχεδίου, πρέπει επειγόντως κάτι να στραβώσουμε για να αποκατασταθεί η ισορροπία.

Ο σκοπός του σποτ της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας ήταν να δώσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και παρά το γεγονός ότι τα δείγματα στη χώρα μας είναι θετικά πρέπει να παραμείνουμε προσεκτικοί, να μείνουμε ασφαλείς.

Η συζήτηση που ξεσήκωσε ο άφαντος στα δικά μου μάτια σεξισμός, επέβαλλε την απόσυρσή του, όχι με την «ουρά στα σκέλια» αλλά για λόγους ευπρέπειας και υπηρεσίας στο δημόσιο συμφέρον. Με τη δική μου γλυκιά φωνή σας θυμίζω αυτό που ξεχάσατε με την κουβέντα.

Αφήνουμε τις πλατείες άδειες λίγο ακόμα, τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, φοράμε σωστά τις μάσκες μας, για να μπορούμε σύντομα με ασφάλεια να τσακωνόμαστε με την ησυχία μας για τηλεοπτικά σποτ, για ματς στο ποδόσφαιρο, για το αν αξίζει πενταήμερη στη Ρόδο ή στο εξωτερικό.

Η Κωνσταντίνα Κόλλια είναι Δικηγόρος- Διευθύντρια Γραφείου Τύπου ΟΝΝΕΔ