Στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης Ελλάδα και Αλβανία για τις θαλάσσιες ζώνες
Σε συμφωνία για παραπομπή του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ήρθαν Ελλάδα και Αλβανία, κατά τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια με τον πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας, Εντι Ράμα.
Με τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας, E.Rama, στα Τίρανα. Συζητήσαμε για διμερή θέματα, τις περιφερειακές εξελίξεις και την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων – I met with #Albania PM @ediramaal. Bilateral issues, regional developments & #WesternBalkans #EU perspective in focus pic.twitter.com/DeRmrZc1Kp
— Nikos Dendias (@NikosDendias) October 20, 2020
Ο κ. Δένδιας επισήμανε σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον κ. Ράμα ότι «έχοντας εξετάσει ενδελεχώς το ζήτημα, συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε Ελλάδα και Αλβανία από κοινού στην υποβολή του ζητήματος αυτού στη διεθνή δικαιοσύνη, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».
Το ιστορικό
Τον Απρίλιο του 2009 ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη υπέγραψαν στην Αλβανία τη συμφωνία για την ΑΟΖ και τα θαλάσσια σύνορα. Ο κ. Καραμανλής, μετά την υπογραφή της συμφωνίας μίλησε στο Κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας. Με βάση τη συμφωνία οριοθετείτο η υφαλοκρηπίδα και οι άλλες θαλάσσιες ζωνών, τις οποίες δικαιούνται οι δύο χώρες, βάσει των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου. Η συμφωνία βασίστηκε, όπως δήλωσαν οι επικεφαλής των δύο κρατών, στις διατάξεις της Συμβάσεως του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και στην αρχή της λεγομένης «μέσης γραμμής».
Πριν φτάσουν σε συμφωνία οι δύο χώρες είχαν προηγηθεί σχεδόν τρία χρόνια εντατικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Μετά από δύο μήνες, και μετά τις εκλογές στη γειτονική χώρα, η αντιπολίτευση έστειλε τη Συμφωνία στο Αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο την ακύρωσε ισχυριζόμενο ότι ήταν ετεροβαρής.
Το Μάιο του 2015 τη στιγμή που βρισκόταν σε εξέλιξη ο διαγωνισμός για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο, η Αλβανία με ρηματική διακοίνωση προς το Υπουργείο Εξωτερικών, αμφισβητούσε την οριοθέτηση της ΑΟΖ στα θαλάσσια σύνορά μας. Ζητούσε μάλιστα να μην επιτραπεί η έρευνα στο οικόπεδο 1 ισχυριζόμενη ότι η αυτό καταλαμβάνει μέρος της Αλβανικής υφαλοκρηπίδας.