Κόντε: «Δεν έχουμε ξεχάσει ότι οι Έλληνες υποχρεώθηκαν σε απαράδεκτες θυσίες προκειμένου να δανειστούν»
Συνέντευξη του Ιταλού πρωθυπουργού, Τζουζέπε Κόντε στην Sueddeutsche Zeitung
Σε έκδοση κορονοομολόγων από την ΕΕ επιμένει ο Τζουζέπε Κόντε.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός εξέφρασε επιφυλάξεις για τους όρους οι οποίοι θα επιβληθούν ως αντάλλαγμα για την στήριξη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
«Δεν έχουμε ξεχάσει ότι οι Έλληνες υποχρεώθηκαν σε απαράδεκτες θυσίες προκειμένου να δανειστούν», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κόντε. «Δεν έχω πειστεί ότι οι όροι αυτή τη φορά θα είναι λιγότερο αυστηροί», δηλώνει σε συνέντευξή του στην Sueddeutsche Zeitung επαναλαμβάνοντας ότι τα «κορονο-ομόλογα» θα ήταν ο μόνος τρόπος για να στείλει η Ευρώπη το μήνυμα ότι είναι «συμπαγής και ενωμένη». Αναφέρει μάλιστα ότι η Ιταλία βρέθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο να αντιμετωπίζει μόνη το ξέσπασμα του κορονοϊού.
Η Ευρώπη θα χρειαστεί όλη την «δύναμη πυρός» της προκειμένου να ξεπεράσει το ιστορικό σοκ το οποίο προκαλεί η κρίση του κορονοϊού, προσθέτει ο Ιταλός πρωθυπουργός και, ενόψει της συνόδου κορυφής της ερχόμενης Πέμπτης, αποστέλλει έκκληση του για κοινή ανάληψη χρέους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Βιώνουμε το ισχυρότερο σοκ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η Ευρώπη πρέπει να βρει μια απάντηση», δηλώνει κάνοντας λόγο για την ανάγκη «πλήρους δύναμης πυρός» από την Ε.Ε., «με την έκδοση κοινών ομολόγων».
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η αντίθεση στην έκδοση κορονοομολόγων από την Γερμανία και την Ολλανδία «πρέπει να αλλάξει». Υπενθυμίζει μάλιστα ότι η Ιταλία έχει επιδείξει ιστορικά αλληλεγγύη προς χώρες «οι οποίες βρίσκονταν στα ερείπια των εξελίξεων μιας περιόδου», μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, βοηθώντας προκειμένου να αναπτυχθεί ένα όραμα για το μέλλον, από το οποίο προήλθε το ευρωπαϊκό εγχείρημα».
Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει την προώθηση μιας ιδέας ενός «κοινού, φιλόδοξου και δίκαιου οικονομικού εργαλείου» όπως τα κορονοομόλογα, τα οποία, όπως υποστηρίζει, δεν θα κοινοτικοποιήσουν προηγούμενα χρέη, αλλά θα είναι σχεδιασμένα ειδικά για την περίσταση έχοντας χρονικούς περιορισμούς. Σημειώνει ακόμη ότι πολλές χώρες κοίταζαν μόνο το δικό τους συμφέρον.
«Για παράδειγμα, το πλεόνασμα του εμπορικού ισοζυγίου της Γερμανίας είναι υψηλότερο από ό,τι προβλέπουν οι κανονισμοί της Ε.Ε. Με αυτό το πλεόνασμα, η Γερμανία δεν λειτουργεί ως ατμομηχανή, αλλά ως φρένο της Ευρώπης»