Ενημέρωση με ένα κλικ

Μάικλ Τζόρνταν: Με δάκρυα στα μάτια αποχαιρέτησε τον Κόμπι Μπράιαντ

«Πέθανε ένα κομμάτι του εαυτού μου…»

Σε μια μεγάλη τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Staples Center, την έδρα της ομάδας του Κόμπι, των Λος Άντζελες Λέικερς, πάνω από 20.000 κόσμου είχε την ευκαιρία να αποχαιρετήσει με το δικό του τρόπο τον σταρ του NBA που έχασε τη ζωή του σε τραγικό δυστύχημα με ελικόπτερο που συνετρίβη στις 26 Ιανουαρίου.

Η συγκεκριμένη ημερομηνία δεν επελέγη τυχαία, δεδομένου ότι ο Κόμπι έκανε σπουδαία καριέρα φορώντας την φανέλα με τον αριθμό 24, ενώ η Τζιάνα έπαιζε με το Νο 2 στην πλάτη -δηλαδή 24/2.

Το παρών έδωσαν δεκάδες προσωπικότητες, από τον Μάικλ Τζόρνταν μέχρι τον Μπιλ Ράσελ και τον Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ, μέχρι την Μπιγιόνσε, την Τζένιφερ Λόπεζ, τον Πολ Πιρς, τον Ράσελ Γουέστμπρουκ και τον Τζέιμς Χάρντεν, τον Πολ Πιρς, τον Σακίλ Ο’ Νιλ, τον Τζίμι Κίμελ και πολλούς ακόμη ανθρώπους του ΝΒΑ και άλλων χώρων των τεχνών και του θεάματος.

Με δάκρυα στα μάτια ανέβηκε στο βήμα ο μεγάλος σούπερ σταρ, Μάικλ Τζόρνταν, για να αποχαιρετήσει με τον δικό του τρόπο τον αγαπημένο του φίλο.

Αναλυτικά όσα είπε:

«Ευχαριστώ τη Βανέσα για την ευκαιρία να μιλήσω σήμερα για όσα μας έδωσε ο Κόμπι. Τα άφησε όλα στο παρκέ. Όλοι ήθελαν να κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα σε εκείνον. Μου έστελνε μηνύματα τα μεσάνυχτα, τα ξημερώματα. Μιλούσαμε για ποστ κινήσεις, για την τριγωνική επίθεση. Ήμουν ο μεγάλος αδελφός του. Ήταν ένα παιδί με τρομερό πάθος. Αν αγαπάς κάτι, πηγαίνεις στα άκρα για να καταλάβεις. Πρέπει να δουλέψεις για να τα καταφέρεις. Ο Κόμπι Μπράιαντ ήταν για εμένα μια έμπνευση, για τον τρόπο που έπαιξε το παιχνίδι. Ήθελε να γίνει ο καλύτερος που μπορούσε να γίνει. Ήθελα να γίνω ο καλύτερος μεγάλος αδελφός που μπορούσα να γίνω για εκείνον. Ήθελε να βελτιώνεται σαν μπασκετμπολίστας και σαν άνθρωπος. Μιλούσαμε για δουλειές, για τα πάντα.

Τώρα θα ξαναβλέπω τον εαυτό μου να κλαίει σε memes για τα επόμενα χρόνια… Του είχα πει ότι δεν θέλω να μου συμβεί αυτό, γιατί θα με βλέπω παντού για πολλά χρόνια. Είχα δει τον Φιλ Τζάκσον το 1999 ή το 2000 και τον Κόμπι Μπράιαντ να κάθεται. Με ρώτησε αν είχα φέρει μαζί μου παπούτσια. Ήθελε τόσο πολύ τον ανταγωνισμό. Αγαπούσα πραγματικά αυτό το παιδί. Τον εκτιμώ για το πάθος του, ήθελε να βελτιώνεται κάθε μέρα. Σαν παίκτης, σαν πατέρας, σαν σύζυγος. Με έχει εμπνεύσει με όσα έκανε για τα παιδιά του. Ανυπομονώ να γυρίσω στο σπίτι για να αγκαλιάσω τα παιδιά μου.

Στη Βανέσα και τα κορίτσια, θα πω ότι θα σας κρατήσω κοντά μου και θα είμαι πάντα εδώ για εσάς. Συλλυπητήρια σε όλες τις οικογένειες των θυμάτων αυτής της τραγωδίας. Ο Κόμπι έδινε τα πάντα για ό,τι έκανε. Όταν αποσύρθηκε έδειχνε τόσο χαρούμενος, βρήκε νέα πάθη και ήθελε να συνεχίσει να προσφέρει στην κοινωνία. Ήταν ένας φανταστικός πατέρας, αγαπούσε τις κόρες του με όλη του την καρδιά. Κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος μας απομένει, ας απολαύσουμε τη στιγμή, με τις οικογένειες, τους φίλους και όσους αγαπάμε. Ο Κόμπι Μπράιαντ πέθανε και μαζί πέθανε και ένα κομμάτι από εμένα, από εμάς. Σας υπόσχομαι ότι από εδώ και πέρα θα ζω με τις αναμνήσεις του μικρού μου αδελφού. Αναπαύσου εν ειρήνη».

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει