Η Αλγερία ποινικοποιεί την αποικιοκρατία, ζητά επίσημη συγγνώμη από τη Γαλλία
Νέος νόμος αναγνωρίζει τη νομική ευθύνη της Γαλλίας για τα εγκλήματα της αποικιακής περιόδου, σε μια κίνηση που εντείνει τις διπλωματικές εντάσεις.
Το κοινοβούλιο της Αλγερίας ενέκρινε ομόφωνα ένα νόμο που ποινικοποιεί την γαλλική αποικιοκρατία (1830-1962) και διεκδικεί από τη Γαλλία επίσημη συγγνώμη. Οι βουλευτές, με φουλάρια στα χρώματα της αλγερινής σημαίας, χειροκρότησαν την έγκριση του κειμένου, το οποίο αποδίδει στο γαλλικό κράτος τη νομική ευθύνη για το αποικιοκρατικό παρελθόν και τις τραγωδίες που προκάλεσε. Το μέτρο, αν και κυρίως συμβολικής αξίας, αναμένεται να επιδεινώσει τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Ο πρόεδρος της λαϊκής Εθνοσυνέλευσης, Μπραχίμ Μπουγκάλι, χαιρέτισε την έγκριση του νόμου, τονίζοντας την ομοφωνία των παρόντων βουλευτών, ενώ οι συγκεντρωμένοι φώναξαν «Ζήτω η Αλγερία!». Ο νέος νόμος απαριθμεί ως «απαράγραπτα εγκλήματα της γαλλικής αποικιοκρατίας» τις πυρηνικές δοκιμές, τις εξωδικαστικές εκτελέσεις, την ευρεία χρήση βασανιστηρίων και τη συστηματική λεηλασία του πλούτου της χώρας. Υπογραμμίζει, δε, ότι η «πλήρης και δίκαιη αποζημίωση για όλες τις υλικές και ηθικές ζημίες» αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα για το κράτος και τον λαό της Αλγερίας.
Παρότι η συμβολική διάσταση του νόμου είναι αδιαμφισβήτητη, η πραγματική του επίδραση στις διεκδικήσεις για επανορθώσεις θεωρείται περιορισμένη. Σύμφωνα με τον Χόσνι Κιτούνι, ερευνητή της ιστορίας της αποικιοκρατικής περιόδου στο πανεπιστήμιο του Έξετερ, ο νόμος «δεν έχει καμία διεθνή ισχύ και άρα δεν δημιουργεί υποχρεώσεις για τη Γαλλία», ωστόσο «σημαδεύει μια στιγμή ρήξης στη μνημονική σχέση με τη Γαλλία».
Η έγκριση του νόμου έρχεται σε μια περίοδο διπλωματικής κρίσης μεταξύ Παρισιού και Αλγερίας, η οποία έχει επιδεινωθεί από την αναγνώριση από τη Γαλλία ενός σχεδίου αυτονομίας για τη Δυτική Σαχάρα υπό μαροκινή κυριαρχία, καθώς και από επεισόδια όπως η καταδίκη και η επακόλουθη χάρη του Γαλλοαλγερινού συγγραφέα Μπουάλεμ Σανσάλ, μετά από γερμανική διαμεσολάβηση. Ο Μπουγκάλι, πάντως, διαβεβαίωσε ότι το διάβημα αυτό δεν «θέτει στο στόχαστρο κανέναν λαό, δεν επιδιώκει εκδίκηση ούτε να υποδαυλίσει πικρίες».