Οι χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις των τηλεοπτικών προσώπων: Συγκίνηση, γέλιο και αγάπη
Συνεργάτες της εκπομπής "Super Κατερίνα" μοιράζονται συγκινητικές ιστορίες από τα παιδικά τους χρόνια και την αξία της οικογένειας
Τα Χριστούγεννα έχουν την ξεχωριστή ικανότητα να μας συνδέουν με τον αυθεντικό μας εαυτό, ανακαλώντας στιγμές αγάπης, οικογενειακής θαλπωρής, μικρών σκανταλιών και αναμνήσεων γεμάτων συναισθήματα. Η φετινή χρονιά, οι συνεργάτες της Κατερίνας Καινούργιου στην εκπομπή “Super Κατερίνα”, άνοιξαν την καρδιά τους στο zappit, αποκαλύπτοντας τις πιο φωτεινές και τρυφερές χριστουγεννιάτικες στιγμές της ζωής τους.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, η Φρόσω Κυριαζή, ο Χάρης Χρονόπουλος, η Δάφνη Μπόκοτα, η Βάσια Μαυράκη και ο Πέτρος Συρίγος αφηγούνται στο zappit ιστορίες πλαισιωμένες από γέλιο, νοσταλγία, οικογενειακές μνήμες και φίλους, καθώς και εκείνη την αέρινη συγκίνηση που μόνο οι γιορτές μπορούν να γεννήσουν. Τελικά, τα ωραιότερα Χριστούγεννα δεν μετριούνται με δώρα, αλλά με τους ανθρώπους, τις μνήμες και τα αισθήματα που χαράσσονται ανεξίτηλα στην καρδιά.
Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης θυμάται με γλυκόπικρη νοσταλγία τα Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων, όταν ο Άγιος Βασίλης του έφερε το παιχνίδι “Κάστρα και Πολιορκητές”. Μαζί με τον πατέρα του, αλληλοενισχυόμενοι σε μια “σκανταλιά”, έσπασαν μία μπάλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, δημιουργώντας μια αξέχαστη εικόνα πατρικής αγάπης και συντροφικότητας. “Είναι μια εικόνα, πέρα και πάνω απ’ τα όρια που ξεκάθαρα μου έθεταν οι γονείς μου στο μεγάλωμα μου και είχε τη σημασία της”, δηλώνει, τονίζοντας την αξία της αυθόρμητης έκφρασης και της αποδοχής των συνεπειών. Η εικόνα αυτή του πατέρα του, που πλέον δεν βρίσκεται κοντά του, αποτελεί μια διαρκή υπενθύμιση της αγάπης και της σύνδεσης που μοιράζονταν.
Η Φρόσω Κυριαζή αναπολεί τα παιδικά και εφηβικά της Χριστούγεννα, όταν η παρουσία της γιαγιάς και του παππού της γέμιζε το σπίτι. Η βοήθεια στη γιαγιά για την προετοιμασία του εορταστικού τραπεζιού, όπου μαζεύονταν πάνω από 20 άτομα, και η αστείρευτη αγάπη, οι αγκαλιές και η θαλπωρή των παππούδων της, αποτελούν μια βαθιά πηγή νοσταλγίας.
Ο Χάρης Χρονόπουλος περιγράφει τα ιδανικά του Χριστούγεννα ως μια εποχή όπου όλοι ήταν “λίγο πιο ανέμελοι και πιο χαλαροί”. Θυμάται μια περίοδο, μετά από σπουδές, που όλη η παρέα επανασυνδέθηκε, δημιουργώντας ένα “συνεχόμενο πάρτι ημερών” με γέλιο, χορό και αστείρευτη διασκέδαση. Για εκείνον, τα Χριστούγεννα ταυτίζονται με την ουσιαστική παρουσία των αγαπημένων ανθρώπων και την απλή, αληθινή ευτυχία.
Η Δάφνη Μπόκοτα μοιράζεται μια γλυκιά ανάμνηση με τον πατέρα της, ο οποίος είχε την “πληροφορία” για τα δώρα του Άγιου Βασίλη. Ένα “πικρό-γλυκό” δώρο, μια τεράστια πλάκα σοκολάτας, έγινε η αφορμή για μια ανάμνηση που συμπυκνώνει την παιδική προσμονή και τη στοργή.
Η Βάσια Μαυράκη επιστρέφει νοσταλγικά στα “τελευταία, στα ωραιότερα” Χριστούγεννα, εκείνα που η απουσία της απώλειας ήταν άγνωστη και όλοι όσοι αγαπούσε ήταν παρόντες. Η εσωτερική της “Σελήνη”, η μνήμη, είναι γεμάτη από όλες τις χριστουγεννιάτικες στιγμές της ζωής της. Ευχόμενη για τα Χριστούγεννα του 2025, εκφράζει την επιθυμία όλοι να είναι παρόντες, ζωντανοί, φωτεινοί “Ήλιοι”, τονίζοντας τη σημασία του να ζει κανείς τις γιορτές στο έπακρο, γιατί “πάντα οι Ήλιοι θα δύουν και οι Σελήνες θα ανατέλλουν”.
Τέλος, ο Πέτρος Συρίγος αναφέρεται στα ωραιότερα Χριστούγεννα, εκείνα που η οικογένεια μαζευόταν για φαγητό, μέχρι που ο ίδιος έμαθε να μαγειρεύει και ανέλαβε τα ηνία.