Η μαύρη μούχλα που τρέφεται με ακτινοβολία στο Τσερνόμπιλ

Τον Μάιο του 1997, η Νέλι Ζντάνοβα εισήλθε σε ένα από τα πιο ραδιενεργά μέρη του πλανήτη: τα εγκαταλελειμμένα ερείπια του πυρηνικού σταθμού του Τσερνόμπιλ, η έκρηξη του οποίου το 1986 συγκλόνισε τον κόσμο. Εκεί, πραγματοποίησε μια συγκλονιστική ανακάλυψη. Σε ολόκληρη την οροφή, τους τοίχους, ακόμη και εντός των μεταλλικών αγωγών που κάλυπταν τα ηλεκτρικά καλώδια, υπήρχε μια πυκνή μαύρη μούχλα, σε μια περιοχή που θεωρούνταν επικίνδυνη για τη ζωή. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν σημεία με υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας, αποτέλεσμα της εκτόξευσης υλικών από τον αντιδραστήρα.

Σύμφωνα με το BBC, η έρευνα της Zhdanova αποκάλυψε ότι οι μυκητιακές υφές της μαύρης μούχλας έδειχναν να έλκονται από την ιονίζουσα ακτινοβολία, παρόμοια με τον τρόπο που τα φυτά στρέφονται προς τον ήλιο. Αυτή η μούχλα, αποτελούμενη από διάφορους μύκητες, δεν είχε απλώς εγκατασταθεί στα ερείπια επειδή οι εργαζόμενοι είχαν αποχωρήσει. Προηγούμενες έρευνες της Ζντάνοβα είχαν ήδη δείξει ότι οι μύκητες αναπτύσσονταν προς τα ραδιενεργά σωματίδια που είχαν διασκορπιστεί στην περιοχή, φτάνοντας μέχρι τα δωμάτια του εκρηχθέντος αντιδραστήρα.

Η ανακάλυψη αυτή προσφέρει σημαντική ελπίδα για τον καθαρισμό ραδιενεργών τοποθεσιών. Επιπλέον, ανοίγει τον δρόμο για την εξεύρεση τρόπων προστασίας των αστροναυτών από την επιβλαβή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια των διαστημικών τους ταξιδιών.

Η τραγωδία της 26ης Απριλίου: Έντεκα χρόνια πριν την επίσκεψη της Zhdanova, μια προγραμματισμένη δοκιμή ασφαλείας στον αντιδραστήρα τέσσερα του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ εξελίχθηκε στο χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία. Μια σειρά από σφάλματα στον σχεδιασμό και τη λειτουργία του αντιδραστήρα οδήγησαν σε μια τεράστια έκρηξη τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Απριλίου 1986. Το αποτέλεσμα ήταν μια πρωτοφανής, μαζική απελευθέρωση ραδιονουκλεϊδίων. Το ραδιενεργό ιώδιο ήταν η κύρια αιτία θανάτου τις πρώτες ημέρες και εβδομάδες, οδηγώντας στη συνέχεια σε αυξημένα ποσοστά καρκίνου.