A Man on the Inside: Ο Ted Danson σε νέες περιπέτειες στο πανεπιστήμιο

Η δεύτερη σεζόν της σειράς “A Man on the Inside” του Netflix βρίσκει τον Ted Danson να απομακρύνεται από την ήρεμη ζωή μιας κοινότητας ηλικιωμένων και να βυθίζεται σε ένα εντελώς νέο περιβάλλον: αυτό ενός πανεπιστημιακού campus, όπου η πραγματικότητα συχνά κρύβεται πίσω από όψεις. Η δημιουργία του Michael Schur επιστρέφει με την αναγνωρίσιμη ατμόσφαιρα ζεστασιάς, την αβίαστη παρουσία του Danson και το χαρακτηριστικό «ήσυχο» χιούμορ, αν και αυτή τη φορά, κάτι μοιάζει να λείπει.

Ενώ ο δεύτερος κύκλος διατηρεί τον γοητευτικό του πυρήνα, αντιμετωπίζει την πρόκληση μιας ιστορίας που μεταφέρεται σε νέο σκηνικό, χωρίς όμως να μεταφέρει απαραίτητα όλα εκείνα τα στοιχεία που αγάπησε το κοινό στην πρώτη σεζόν. Αυτή η αίσθηση του «κάπως διαφορετικού» γίνεται εμφανής ήδη από το πρώτο επεισόδιο.

**Μια νέα υπόθεση σε νέο περιβάλλον**

Ο Charles Nieuwendyk αναλαμβάνει μια φαινομενικά απλή υπόθεση: την ανάκτηση ενός κλεμμένου laptop που περιέχει ευαίσθητα δεδομένα. Ο πρωταγωνιστής έρχεται αντιμέτωπος με έναν πλούσιο χορηγό που φαίνεται να έχει κάτι να κρύψει, καθώς και με μια σειρά από απειλητικά μηνύματα. Το πανεπιστήμιο Wheeler του αναθέτει τον ρόλο του καθηγητή undercover, έναν ρόλο που ο Danson ενσαρκώνει με απόλυτη φυσικότητα. Ωστόσο, το πανεπιστήμιο αποδεικνύεται ένας λαβύρινθος μυστικών, έντονων ανταγωνισμών και καθημερινών συγκρούσεων. Εδώ έγκειται ένα από τα κύρια στοιχήματα της σεζόν: πώς μια σειρά με ανάλαφρο τόνο καταφέρνει να δημιουργήσει σασπένς, διατηρώντας παράλληλα την αυθεντική της ταυτότητα;

**Ο Ted Danson παραμένει το δυνατό του χαρτί**

Αν υπάρχει κάτι που αναδεικνύει κάθε σκηνή, αυτός είναι ο Danson. Με τη διαχρονική, αβίαστη γοητεία του, υποδύεται έναν ήρωα που δεν χρειάζεται μεγάλες παραστάσεις για να κερδίσει το ενδιαφέρον του θεατή. Η ηλικία του ενσωματώνεται ως στοιχείο της αφήγησης, καθώς η σειρά παρουσιάζει έναν άντρα άνω των 70 ετών να αναλαμβάνει δράση, να αναζητά την αλήθεια και να αμφισβητεί τις ίδιες του τις αποφάσεις.

Η προσθήκη της Mary Steenburgen αποτελεί μια από τις πιο ευχάριστες ανανεώσεις της σεζόν. Η χημεία μεταξύ τους είναι τρυφερή και ώριμη, ένα σπάνιο εύρημα στη μικρή οθόνη, που προσδίδει ανθρωπιά και βάθος, ακόμα και όταν η πλοκή υστερεί.

**Το «Schur-verse» κρατάει τον τόνο, αλλά χάνει λίγο τον ρυθμό**

Ο Michael Schur, γνωστός για τις επιτυχημένες σειρές “The Good Place”, “Parks and Recreation” και “Brooklyn Nine-Nine”, διαθέτει την ικανότητα να δημιουργεί αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Αυτό συμβαίνει και εδώ, με τους ήρωες να διαθέτουν ζεστασιά, ατέλειες και χιούμορ.

Το πρόβλημα, ωστόσο, στον δεύτερο κύκλο, έγκειται στον τρόπο δόμησης του μυστηρίου. Σε αντίθεση με την πρώτη σεζόν, η υπόθεση μοιάζει συχνά περισσότερο με αφορμή για να περάσουμε χρόνο με τους χαρακτήρες, παρά με κινητήρια δύναμη της πλοκής. Αν και αυτό δεν αποτελεί αρνητικό στοιχείο από μόνο του, σε μια σειρά που αυτοπροσδιορίζεται ως «μυστήριο undercover», θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη φρεσκάδα και δράση στην εξέλιξη.

**Χαμένες ευκαιρίες από την αλλαγή σκηνικού**

Η σειρά αποχαιρετά ορισμένους από τους αγαπημένους δευτερεύοντες χαρακτήρες της πρώτης χρονιάς. Παρόλο που οι νέοι χαρακτήρες παρουσιάζουν ενδιαφέρον, δεν καταφέρνουν να καλύψουν πλήρως το κενό που αφήνουν. Το νέο πανεπιστημιακό περιβάλλον είναι λιγότερο «cosy» και οικείο, καθιστώντας τη σειρά κάπως πιο «καθαρή» αλλά και ελαφρώς πιο ψυχρή. Παρ’ όλα αυτά, η δυνατότητα για binge-watching παραμένει υψηλή.

Το “A Man on the Inside” και ο δεύτερος κύκλος του αποτελούν μια αξιόλογη και ευχάριστη συνέχεια, αν και στερούνται της αρχικής σπίθας που κατέστησε την πρώτη σεζόν τόσο ξεχωριστή. Η αλληλεπίδραση μεταξύ Danson και Steenburgen είναι εξαιρετική, το χιούμορ παραμένει ζεστό και η σειρά συνεχίζει να αποτελεί μια από τις πιο «cosy» επιλογές στο Netflix.

Και οι δύο κύκλοι είναι διαθέσιμοι στο Netflix.