Μέι Γουέστ: Το ατίθασο πνεύμα, το sex symbol και η αντισυμβατική ζωή ενός θρύλου του Χόλιγουντ

Η Μέι Γουέστ δεν υπήρξε απλώς ένα σύμβολο του σινεμά, ούτε μόνο ένα απόλυτο sex symbol. Ήταν μια προσωπικότητα που ξεχώριζε για το ανυπότακτο πνεύμα της, ανατρέποντας την πουριτανική εικόνα της Αμερικής της εποχής της. Η τολμηρή της παρουσία στη μεγάλη οθόνη, η προκλητική προσωπική της ζωή και η στάση της απέναντι στους καθιερωμένους κανόνες, την κατέστησαν μοναδική.

Η Γουέστ, μεταφέροντας τη φλόγα του βοντβίλ στον κινηματογράφο, έγινε είδωλο όχι μόνο για το αντρικό κοινό, αλλά και για εκατομμύρια γυναίκες, έπειτα από την ακμή της. Το αθυρόστομο χιούμορ της, οι περιπέτειές της με τη λογοκρισία και η αδάμαστη φύση της, ενίσχυσαν τη φήμη της ως ένα ακατάβλητο ερωτικό πλάσμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σαλβαντόρ Νταλί, εμπνευσμένος από την ξανθομάλλα σταρ, δημιούργησε τον περίφημο πίνακα “Mae West’s Lips Sofa”, όπου τα χαρακτηριστικά της ηθοποιού αποδόθηκαν με τη μορφή οικιακών αντικειμένων, παραπέμποντας στον αισθησιασμό της.

Παρόλο που η κινηματογραφική της καριέρα περιλάμβανε μόλις 12 ταινίες, η Μέι Γουέστ κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στο Χόλιγουντ. Η σταδιοδρομία της ξεπέρασε τα 60 χρόνια, καθώς εκτός από ηθοποιός, διακρίθηκε ως τραγουδίστρια, σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος, κομεντιέν και παραγωγός. Η φήμη της ως «η πιο επικίνδυνη γυναίκα των ΗΠΑ», όπως την αποκαλούσαν οι συντηρητικοί, μόνο ενίσχυσε την εικόνα της ως αντισυμβατικής προσωπικότητας.

Η Μαίρη Τζέιν Γουέστ γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1893 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Με γερμανική και σκωτσέζικη/αγγλική καταγωγή από τους γονείς της, Ματίλντ Ντέλκερ και Πάτρικ «Μπάτλιν Τζακ» Γουέστ, ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία από πολύ νεαρή ηλικία. Σε ηλικία πέντε ετών διασκέδαζε το κοινό σε εκκλησιαστικές εκδηλώσεις, ενώ στα επτά άρχισε να εμφανίζεται σε ερασιτεχνικές παραστάσεις. Η επαγγελματική της πορεία στο βοντβίλ ξεκίνησε το 1907, στα 14 της, με το ψευδώνυμο «Baby Mae».

Η πρώτη της εμφάνιση στο Μπρόντγουεϊ έγινε το 1911, όπου, παρά την αρχική αποτυχία της επιθεώρησης, έλαβε επαίνους από τους New York Times. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε ταινίες όπως «Vera Violetta» και «A Winsome Widow», όπου υποδύθηκε ένα «μωρό βρικόλακα».

Με τη στήριξη της μητέρας της, η Γουέστ συνέχισε να χτίζει την καριέρα της στο βοντβίλ, γράφοντας παράλληλα τα δικά της ριζοσπαστικά θεατρικά έργα υπό το ψευδώνυμο Τζέιν Μαστ. Ο πρώτος πρωταγωνιστικός της ρόλος στο Μπρόντγουεϊ ήρθε με το δικό της έργο «Sex», στο οποίο ανέλαβε και τη σκηνοθεσία. Παρότι η παράσταση γνώρισε εμπορική επιτυχία, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους και θρησκευτικές οργανώσεις, οδηγώντας την στο δικαστήριο. Καταδικάστηκε σε δέκα μέρες φυλάκιση για «διαφθορά των ηθών της νεολαίας». Η ίδια, αναφερόμενη στην εμπειρία της, δήλωσε ότι εξέτισε την ποινή της φορώντας μεταξωτά εσώρουχα και όχι τη λινάτσα των άλλων κρατουμένων. Με την έξοδό της από τη φυλακή, η δημοσιογραφική της αναγνώριση ως «κακό κορίτσι» ενίσχυσε περαιτέρω την καριέρα της.

Το επόμενο έργο της, «The Drag», που πραγματευόταν την ομοφυλοφιλία, δεν ανέβηκε ποτέ στο Μπρόντγουεϊ λόγω αντιδράσεων. Η Γουέστ, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων και του γυναικείου κινήματος, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν έχω χρόνο για γκόμενες που θέλουν να κυβερνήσουν τον κόσμο μόνες τους. Χωρίς άντρες ποιος θα σου ανεβάζει το φερμουάρ στο φόρεμα;».

Τα επόμενα χρόνια, οι θεατρικές της παραγωγές συνέχισαν να προκαλούν αντιπαραθέσεις και να προσελκύουν την προσοχή της λογοκρισίας, χάρη στις οποίες έγινε πρωτοσέλιδο. Το 1928, πρωταγωνίστησε στο έργο της «Diamond Lil», μια τεράστια θεατρική επιτυχία που επαναλήφθηκε πολλές φορές. Ο εκρηκτικός της χαρακτήρας την καθιέρωσε ως προκλητική ερμηνεύτρια. Το 1932, υπέγραψε συμβόλαιο με την Paramount, ξεκινώντας σχετικά αργά, αλλά θεαματικά, την κινηματογραφική της πορεία στο Χόλιγουντ.

Στα σχεδόν 40 της χρόνια, τα οποία κατάφερε να κρύψει στα πρώτα της βήματα, η Γουέστ έκανε το ντεμπούτο της στο φιλμ «Night After Night», στο πλευρό του Τζορτζ Ραφτ, κερδίζοντας τις εντυπώσεις παρά τον δευτερεύοντα ρόλο της. Στην επόμενη ταινία της, «She Done Him Wrong», ενσάρκωσε τον χαρακτήρα της από το «Diamond Lil», συμπρωταγωνιστώντας με τον Κάρι Γκραντ. Η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία και προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1933. Η ατάκα της: «Είναι όπλο αυτό στην τσέπη σου ή απλά χαίρεσαι που με βλέπεις;», θα μπορούσε από μόνη της να της χαρίσει την κινηματογραφική αθανασία.

Η Μέι Γουέστ έγινε συνώνυμο του ερωτισμού, του θάρρους και του ατίθασου χαρακτήρα της, σπάζοντας την αμερικανική υποκρισία. Το πλούσιο μπούστο της, η γοητεία της, το κορμί που ενέπνευσε ακόμη και το μπουκάλι της Coca-Cola, και οι αμέτρητες ατάκες της, συνέβαλαν στην αθανασία της.

Η προσωπική της ζωή ήταν εξίσου ασταθής με την επαγγελματική της πορεία. Παρότι παντρεύτηκε μία φορά το 1911, στα 17 της, τον ηθοποιό του βοντβίλ Φρανκ Γουάλας, τον οποίο πλήρωσε αδρά για να πάρει διαζύγιο, δήλωσε: «Ο γάμος είναι ένας σπουδαίος θεσμός. Δεν είμαι έτοιμη για έναν θεσμό». Είχε πολλές ερωτικές σχέσεις, με πιο αξιοσημείωτη αυτή με τον Όουντι Μάντεν, ιδιοκτήτη του Cotton Club.

Η Μέι Γουέστ, της οποίας η ζωή και το έργο θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μυθιστορηματικό έργο, απεβίωσε στις 22 Νοεμβρίου 1980, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Άφησε πίσω της τις ταινίες της και, κυρίως, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, ένα σύμβολο του σεξ που οι συντηρητικοί και πουριτανικοί κύκλοι της Αμερικής δεν κατάφεραν ποτέ να φιμώσουν. Όπως άλλωστε δήλωσε η ίδια: «Ξεκίνησα Χιονάτη, αλλά λερώθηκα».