Γιούλη Τσαγκαράκη: «Μαθαίνω από τα λάθη μου, βάζω όρια και αναζητώ την ελπίδα»
Η γνωστή ηθοποιός μιλάει για τις προκλήσεις του χώρου, την ψυχοθεραπεία και τον διαχρονικό αγώνα για δικαιοσύνη και δημοκρατία.
Η ηθοποιός Γιούλη Τσαγκαράκη, η οποία έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από τον ρόλο της «Θείας Σταματίνας» στη σειρά «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη, παραχώρησε συνέντευξη στην ONTime και στη Σίσσυ Μενεγάτου. Στη συζήτηση, η ταλαντούχα ηθοποιός αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει στον καλλιτεχνικό χώρο, μιλώντας για «πισώπλατες μαχαιριές» αλλά και την ανάγκη να θέτει όρια και να μαθαίνει από τα λάθη της.
Η Γιούλη Τσαγκαράκη αποκάλυψε ότι έχει βιώσει τέτοιου είδους συμπεριφορές όχι μόνο στον χώρο της υποκριτικής, αλλά και σε άλλες δουλειές που έκανε για να επιβιώσει, όπως η εργασία της ως σερβιτόρα. «Σε όλες τις δουλειές υπάρχουν αυτά. Το σημαντικό είναι να μπορέσω μέσα από την επαφή μου – όποια δουλειά και αν είναι – να βάζω τα όριά μου. Να είμαι αληθινή και ξεκάθαρη. Και από εκεί και πέρα, όλα γίνονται», τόνισε, προσθέτοντας ότι η ικανότητα αυτή χτίζεται με τον χρόνο και μέσα από εμπειρίες. «Τρως τα μούτρα σου μία, δύο, τρεις φορές, οπότε από κάποια στιγμή και μετά λες: «Πάμε να το φτιάξουμε αυτό το πράγμα. Πάμε να ωριμάσουμε. Να βάλουμε όρια». Αυτό είναι», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ερωτώμενη για την ψυχοθεραπεία, η ηθοποιός επιβεβαίωσε ότι συνεχίζει να την ακολουθεί «όποτε χρειάζεται βοήθεια».
Η Γιούλη Τσαγκαράκη πρωταγωνιστεί επίσης στο θεατρικό έργο «Χαμένη άνοιξη» του Στρατή Τσίρκα, που παρουσιάζεται στο θέατρο «Πορεία» κάθε Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου. Στο έργο, όπου υποδύεται δύο ρόλους, θίγονται θέματα επίκαιρα, όπως τονίζει η ίδια: «Άνθρωποι που τολμούν να βγουν στους δρόμους και να φωνάξουν, να μιλήσουν για δικαιοσύνη και δημοκρατία. Δεν παραιτούνται. Βλέποντας κανείς το έργο, κάνει εύκολα την αναγωγή. Μπορεί να πει κάποιος εύκολα: από το 1965 μέχρι τώρα, το 2025, τι άλλαξε τελικά στις κυβερνήσεις και στους πολιτικούς; Και βλέπεις μια στασιμότητα τελικά στα πράγματα. Δηλαδή, η πολιτική κατάσταση είναι σχεδόν η ίδια.»
Σχετικά με την ελπίδα στις μέρες μας, η Γιούλη Τσαγκαράκη παραθέτει τη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη: «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». Εξηγεί ότι το να «γαντζώνεσαι» στην ελπίδα σε καθιστά δεσμευμένο. «Άρα, καλό είναι να διεκδικεί κανείς τα πράγματα, να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, κατ’ αρχάς για τον εαυτό του. Να κάνω για μένα ό,τι καλύτερο μπορώ συνεχώς, αυτό να γίνεται στην οικογένειά μου και μετά να γίνεται και στα σχολεία. Κατά τη γνώμη μου, αν αυτά τα πράγματα μπορέσουν να βελτιωθούν στην ανθρωπότητα, θα καταφέρουμε να έχουμε έναν καλύτερο κόσμο», κατέληξε.