Χαμάς: «Κηδεμονία» η πρόταση του ΟΗΕ για τη Γάζα
Η ισλαμιστική οργάνωση αντιτίθεται στο σχέδιο για διεθνή δύναμη και απορρίπτει όρους για αφοπλισμό, κρίνοντας πως παραβιάζει την παλαιστινιακή κυριαρχία.
Η Χαμάς επέκρινε δριμύτατα το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με το μέλλον της Γάζας, χαρακτηρίζοντάς το ως «προσπάθεια να επιβληθεί διεθνής κηδεμονία» στην περιοχή. Η ισλαμιστική οργάνωση, μαζί με άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις, εξέφρασε την ανησυχία της για τους «κινδύνους» που ελλοχεύουν στο σχέδιο, το οποίο προβλέπει την ανάπτυξη μιας Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης.
Σύμφωνα με τη Χαμάς, η προτεινόμενη δομή «ανοίγει τον δρόμο για εξωτερική κυριαρχία στη λήψη εθνικών παλαιστινιακών αποφάσεων», παραδίδοντας ουσιαστικά τη διοίκηση της Γάζας και τα έργα ανοικοδόμησης σε μια υπερεθνική διεθνή οντότητα με ευρείες εξουσίες. Αυτό, κατά την οργάνωση, αφαιρεί από τους Παλαιστίνιους το δικαίωμα να διαχειρίζονται τις δικές τους υποθέσεις.
Η οργάνωση τόνισε ότι οι ανθρωπιστικές προσπάθειες πρέπει να διεκπεραιώνονται μέσω των «επαρκών παλαιστινιακών θεσμών υπό την επίβλεψη των Ηνωμένων Εθνών» και με σεβασμό στην παλαιστινιακή κυριαρχία και τις ανάγκες του λαού. Επιπλέον, η βοήθεια δεν πρέπει να αξιοποιείται για την περιθωριοποίηση παλαιστινιακών θεσμών, ενώ επιβεβαίωσε την απόρριψη «οποιουδήποτε όρου σχετικού με τον αφοπλισμό της Γάζας».
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συζητάει την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, λίγο μετά την έναρξη κατάπαυσης του πυρός που τέθηκε σε εφαρμογή μετά από δύο χρόνια συγκρούσεων. Αναμένεται ότι το σχέδιο απόφασης της αμερικανικής κυβέρνησης, το οποίο υποστηρίζεται από περιφερειακούς παράγοντες όπως η Αίγυπτος, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Πακιστάν, η Σαουδική Αραβία, η Ιορδανία και η Τουρκία, θα βρεθεί επίσης στην ημερήσια διάταξη. Δυτικές χώρες έχουν ζητήσει η ειρηνευτική πρωτοβουλία για τη Γάζα να διασφαλιστεί μέσω εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας. Το σχέδιο περιλαμβάνει, εκτός από τον αφοπλισμό της Χαμάς, μια δεύτερη φάση με την εμπλοκή ξένων στρατευμάτων για τη σταθεροποίηση του θύλακα και τη συγκρότηση μιας μεταβατικής κυβέρνησης αποτελούμενης από Παλαιστίνιους τεχνοκράτες.