Ιμράν Χαν: Η πορεία από την αθλητική δόξα στην πολιτική αλλαγή και η καθοριστική επιρροή της Μπούσρα Μπίμπι
Πώς η αίσθηση κενού στα 60 οδήγησε τον πρώην άσο του κρίκετ σε μια νέα πνευματική αναζήτηση και μια αναπάντεχη συμμαχία που άλλαξε την πορεία του.
Στη δεκαετία του 2010, ο Ιμράν Χαν, ο εθνικός ήρωας που οδήγησε το Πακιστάν στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου κρίκετ το 1992, βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα αίσθημα κενού, παρά τη δεκαετιών ενασχόλησή του με τη λάμψη και την κοσμική ζωή. Πλησιάζοντας τα 60, ο Χαν επιθυμούσε να αφήσει το δικό του στίγμα στην πολιτική, αυτή τη φορά με τους δικούς του όρους.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, τα μεγάλα κόμματα του Πακιστάν επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν τη δημοφιλία του, προσφέροντάς του συνεργασία. Ο Χαν, απορρίπτοντας τις διεφθαρμένες προσεγγίσεις, ίδρυσε το Πακιστανικό Κίνημα για τη Δικαιοσύνη, με κεντρικό σύνθημα την «κάθαρση» της πολιτικής. Σε ένα πολιτικό σκηνικό που κυριαρχούσαν ισχυρές πολιτικές οικογένειες και παραδοσιακά δύο μεγάλα κόμματα, η επιλογή του να κινηθεί ανεξάρτητα σήμαινε χρόνια αγώνα στη «σκιά».
Αρχικά, δεν τον έπαιρναν στα σοβαρά. Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων αφορούσαν συχνότερα το κρίκετ ή τις σχέσεις του παρά την πολιτική κατάσταση του Πακιστάν. Παρόλα αυτά, ο Χαν κατάφερε να αξιοποιήσει την εικόνα του «αουτσάιντερ» και να συνδέσει το όνομά του με την υπόσχεση μιας «νέας αρχής» απέναντι στις καθιερωμένες ελίτ.
Μια πρώτη σημαντική στροφή σημειώθηκε το 2014, όταν ο Χαν ηγήθηκε μαζικών διαδηλώσεων εναντίον του τότε πρωθυπουργού Ναουάζ Σαρίφ, κατηγορώντας τον για νοθεία στις εκλογές. Η ανοχή των αρχών στις κινητοποιήσεις στο κέντρο του Ισλαμαμπάντ οδήγησε πολλούς στο συμπέρασμα ότι ο στρατός, η πραγματική δύναμη στη χώρα, ευνοούσε μια αλλαγή κυβέρνησης. Ωστόσο, η δυναμική της περιόδου αυτής δεν διατηρήθηκε.
Ο Χαν επανήλθε δυναμικά το 2016, μετά τις αποκαλύψεις των Panama Papers που έφεραν στο φως υποθέσεις διαφθοράς που φέρονταν να εμπλέκουν τα παιδιά του Σαρίφ. Παρόλο που συγκέντρωσε διαδηλωτές, η εξαγγελθείσα πορεία προς την πρωτεύουσα δεν πραγματοποιήθηκε, αφήνοντας τους πολιτικούς παρατηρητές να αναρωτιούνται αν η ευκαιρία του Χαν είχε χαθεί οριστικά.
Την ίδια περίοδο, η προσωπική του ζωή βρέθηκε επίσης σε αναταραχή. Μετά τον χωρισμό από τη δεύτερη σύζυγό του, Ρεχάμ Καν, ο Χαν χαρακτήρισε αυτόν τον γάμο ως «το μεγαλύτερο λάθος» της ζωής του. Μέσα σε αυτή τη φάση αμφιβολιών και αναζήτησης, μια νέα συνάντηση θα άλλαζε ριζικά την πορεία του: η γνωριμία του με τη Μπούσρα Μανίκα, γνωστή πλέον ως «Μπούσρα Μπίμπι».
Η Μπούσρα, μεσήλικη γυναίκα από το Παντζάμπ, είχε έντονο ενδιαφέρον για τον σουφισμό, το μυστικιστικό ρεύμα του Ισλάμ. Στο Πακιστάν, οι σουφιστές συχνά ζητούν συμβουλές από πρόσωπα που θεωρούν ότι διαθέτουν «υψηλότερη σοφία», αν και σπανιότερα αυτό το πρόσωπο είναι γυναίκα. Η Μπούσρα είχε αρχίσει να συμβουλεύει φίλους και συγγενείς, αποκτώντας τη φήμη μιας άτυπης πνευματικής καθοδηγήτριας.
Η γνωριμία με τον Χαν προέκυψε μέσω της αδελφής της, Μαριγιάμ, η οποία, συμμεριζόμενη το πολιτικό όραμα του Χαν, πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στο Πακιστανικό Κίνημα για τη Δικαιοσύνη. Παρατηρώντας την αγωνία του Χαν σχετικά με τη θρησκεία και το νόημα της ζωής, πρότεινε να μιλήσει με την αδελφή της.
Αρχικά διστακτική, η Μπούσρα δέχτηκε να συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Χαν, ξεκινώντας μια ιδιότυπη σχέση. Οι νυχτερινές τους συνομιλίες, που διαρκούσαν ώρες, εξελίχθηκαν σε επισκέψεις στο σπίτι της οικογένειας Μανίκα. Ο σύζυγός της, αρχικά κολακευμένος από την παρουσία ενός τόσο διάσημου προσώπου, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας απρόσμενης εξέλιξης.