Λένι Γουίλκινς: Ένας θρύλος του μπάσκετ που ξεπέρασε τα όρια
Η πολυδιάστατη κληρονομιά ενός πρωτοπόρου, από την αγωνιστική δράση μέχρι την κοινωνική προσφορά
Ο Λένι Γουίλκινς, μια εμβληματική μορφή του επαγγελματικού μπάσκετ στις ΗΠΑ, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στον χώρο, ως ένας από τους λίγους που κατέκτησαν την κορυφή του Hall Of Fame τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Όταν κρέμασε τα παπούτσια του από τους πάγκους, κατείχε το ρεκόρ των 1332 νικών, κατατάσσοντάς τον τρίτο στην ιστορία, πίσω μόνο από τους Γκρεγκ Πόποβιτς και Ντον Νέλσον.
Η πλούσια αγωνιστική του καριέρα ως παίκτης περιλάμβανε εννέα συμμετοχές σε All-Star Game, φορώντας τις φανέλες των Σεντ Λούις Χοκς, των Σιάτλ ΣούπερΣόνικς και των Κλίβελαντ Καβαλίερς. Η επιτυχία του κορυφώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1979 ως προπονητής των ΣούπερΣόνικς. Ο επίτροπος του NBA, Άνταμ Σίλβερ, τόνισε την τεράστια επίδρασή του στη ζωή αμέτρητων νέων, παικτών και προπονητών, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν ηγέτη με ακεραιότητα και ευγένεια, αλλά και ως έναν σπουδαίο μέντορα.
Η πορεία του Γουίλκινς ξεκίνησε από το Providence College, όπου διακρίθηκε ως All-American, και στη συνέχεια στους Χοκς, φτάνοντας στους τελικούς του NBA το 1961. Το 1968, στη δεύτερη θέση της ψηφοφορίας για MVP, πίσω από τον Γουίλτ Τσάμπερλεϊν, επισφράγισε την αγωνιστική του αξία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο στρατό, συμμετείχε σε περιοδείες στο Βιετνάμ και παράλληλα αγωνιζόταν, ενώ υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση της Εθνικής Ένωσης Παικτών του NBA, του πρώτου αναγνωρισμένου αθλητικού συνδικάτου.
Ο Γουίλκινς, γνωστός και ως «Sweety Cakes», υπήρξε υπέρμαχος της φυλετικής ισότητας, συνδεόμενος με προσωπικότητες όπως ο Τζάκι Ρόμπινσον και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ο ίδιος πίστευε στην ένταξη, δηλώνοντας πως «το όνειρο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί».
Στα 30 του, μεταγράφηκε στους ΣούπερΣόνικς, αναλαμβάνοντας ρόλο παίκτη-προπονητή και το 1971 αναδείχθηκε MVP του All-Star Game. Ήταν ο πρώτος μαύρος προπονητής που κέρδισε τέτοια διάκριση στο NBA. Μετά την αποχώρησή του ως παίκτης-προπονητής από τους Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, επέστρεψε στους Σόνικς, οδηγώντας τους στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1979.
Ακολούθησαν επιτυχημένες θητείες στους Καβαλίερς και τους Χοκς, με αξέχαστες μάχες στα πλέι οφ. Συμμετείχε επίσης στην κατάκτηση δύο Ολυμπιακών μεταλλίων, ως βοηθός και ως ομοσπονδιακός προπονητής των ΗΠΑ.
Ο Γουίλκινς ήταν ο μοναδικός αθλητής που περιλαμβανόταν ταυτόχρονα στις λίστες των 75 κορυφαίων παικτών και 15 κορυφαίων προπονητών του NBA, ενώ το 2011 βραβεύτηκε με το Chuck Daly Lifetime Achievement Award. Στη μετέπειτα ζωή του, αφιερώθηκε στην φιλανθρωπία μέσω του Lenny Wilkens Foundation, υποστηρίζοντας την Παιδιατρική Κλινική Odessa Brown.