Επιστήμονες ανακάλυψαν βακτήρια που «τρέφονται» με νοσοκομειακά απόβλητα
Η μελέτη δείχνει ότι ένα βακτήριο που μπορεί να διασπά αυτά τα υλικά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, να οδηγήσει σε αποτυχία της θεραπείας ή να επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς
Τα τελευταία χρόνια, μικροβιολόγοι έχουν εντοπίσει βακτήρια που εντοπίζονται σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα και μπορούν να διασπούν και να «τρώνε» το πλαστικό.
Στο μέλλον, αυτά τα μικρόβια ενδέχεται να συμβάλουν στη μείωση των τεράστιων ποσοτήτων πλαστικών αποβλήτων που καταλήγουν σε χωματερές και ωκεανούς, προσφέροντας μια ελπίδα για μια πιο βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων.
Παρόλα αυτά, δεν αποτελούν πάντα την ιδανική λύση καθώς σε λάθος περιβάλλον μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα.
Τα πλαστικά χρησιμοποιούνται ευρέως στα νοσοκομεία: σε ράμματα, σε επιθέματα τραυμάτων και ιατρικά εμφυτεύματα.
Μπορεί, λοιπόν, τα βακτήρια που εντοπίζονται σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα να διασπούν και να «τρώνε» το πλαστικό;
Η ανάλυση σε έρευνες που έγιναν έδειξε ότι ορισμένα νοσοκομειακά βακτήρια, όπως το Pseudomonas aeruginosa, πιθανώς έχουν αυτή την ικανότητα.
Το συγκεκριμένο βακτήριο ευθύνεται για περίπου 559.000 θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο, με πολλές από τις λοιμώξεις να εκδηλώνονται εντός νοσοκομειακών χώρων. Οι ασθενείς που είναι διασωληνωμένοι ή έχουν ανοικτές πληγές, καθώς και εκείνοι με καθετήρα, διατρέχουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο.
Σε εργαστηριακά πειράματα, η ομάδα επικεντρώθηκε σε ένα συγκεκριμένο στέλεχος του βακτηρίου που φέρει ένα γονίδιο υπεύθυνο για την παραγωγή ενζύμου διάσπασης πλαστικού, το οποίο απομόνωσαν από ασθενή. Διαπιστώθηκε ότι το βακτήριο όχι μόνο διασπά το πλαστικό, αλλά το χρησιμοποιεί και ως πηγή τροφής για την ανάπτυξή του. Το ένζυμο ονομάστηκε Pap1.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ταξινομήσει το P. aeruginosa ως παθογόνο υψηλής προτεραιότητας.
Το εν λόγω βακτήριο δημιουργεί σκληρές βιομεμβράνες – «ασπίδες» που το προστατεύουν από το ανοσοποιητικό σύστημα και τα αντιβιοτικά, καθιστώντας το ανθεκτικό στις θεραπείες.
Η ομάδα έχει δείξει στο παρελθόν ότι όταν βακτήρια που ζουν στο περιβάλλον σχηματίζουν βιομεμβράνες, διασπούν το πλαστικό γρηγορότερα.
Γι’ αυτό και θέλησε να δει αν η ικανότητα διάσπασης πλαστικού ενισχύει την παθογένεια του P. Aeruginosa.
Η απάντηση ήταν καταφατική.
Το ένζυμο Pap1 έκανε το βακτήριο πιο επικίνδυνο και το βοήθησε να δημιουργεί μεγαλύτερες βιομεμβράνες. Όταν η ομάδα ανέλυσε τη σύνθεση αυτών των βιομεμβρανών, διαπίστωσε ότι το βακτήριο ενσωμάτωνε τα προϊόντα διάσπασης του πλαστικού στο προστατευτικό του «στρώμα», χρησιμοποιώντας ουσιαστικά το πλαστικό ως τσιμέντο για να ενισχύσει την κοινότητα των βακτηρίων.
Τα παθογόνα όπως το P. aeruginosa μπορούν να επιβιώνουν για μεγάλο διάστημα σε νοσοκομεία, όπου το πλαστικό είναι πανταχού παρόν. Μήπως αυτό οφείλεται εν μέρει στην ικανότητά τους να τρέφονται με πλαστικό; Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό είναι ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο.
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι ένα παθογόνο που μπορεί να διασπά αυτά τα υλικά μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα, να οδηγήσει σε αποτυχία της θεραπείας ή να επιδεινώσει την κατάσταση του ασθενούς. Ωστόσο, επιστήμονες αναπτύσσουν ήδη λύσεις, όπως η προσθήκη αντιμικροβιακών ουσιών στα νοσοκομειακά πλαστικά για να αποτρέψουν τα μικρόβια από το να τα καταναλώσουν. Πλέον, όμως, θα πρέπει να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη αυτή τη νέα απειλή κατά την επιλογή υλικών για ιατρική χρήση, καταλήγουν οι ερευνητές.
Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες ειδήσεις