Αμείωτος ο ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας
«Καθώς ο ρυθμός της απώλειας της βιοποικιλότητας συνεχίζεται σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητος, η σύνδεσή της με άλλες σοβαρές παγκόσμιες προκλήσεις γίνεται όλο και περισσότερο προφανής», επισημαίνεται στην Έκθεση “Protected Planet 2020”, που υλοποιήθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και του IUCN.
Η εν λόγω έκθεση έρχεται λίγο πριν την επικαιροποίηση των παγκόσμιων στόχων για τη φύση και τη θέσπιση του παγκόσμιου πλαισίου για τη βιοποικιλότητα, που πρόκειται να συμφωνηθούν στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τη βιοποικιλότητα στο Κουνμίνγκ της Κίνας, τον Οκτώβριο του 2021, και σε συνέχεια της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030.
Με βάση μάλιστα την ευρωπαϊκή στρατηγική ξεκαθαρίζεται ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας και η κλιματική κρίση είναι αλληλοεξαρτώμενες. «Όταν η μία επιδεινώνεται, επιδεινώνεται και η άλλη».
Ενώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο παγκόσμιος πληθυσμός άγριων ειδών μειώθηκε κατά 60% τα τελευταία 40 χρόνια, ένα εκατομμύριο είδη κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, την ώρα που το μισό του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), 40 τρισ. ευρώ, εξαρτάται από τη φύση.
Αύξηση των προστατευόμενων περιοχών, αμφισβητούμενη η αποτελεσματικότητα
Σχολιάζοντας την Έκθεση ο Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), καθηγητής Κώστας Τριάντης, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
«Η έκθεση επιβεβαιώνει ότι, ενώ παγκοσμίως κάνουμε σημαντικά βήματα αυξάνοντας τις προστατευόμενες περιοχές, καθώς θα ξεπεράσουν το 17% της χερσαίας έκτασης του πλανήτη, η αποτελεσματικότητα της προστασίας αυτής είναι αμφισβητούμενη».
Όπως αναφέρει, «σε αρκετές περιπτώσεις ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως προστατευόμενης δεν συνοδεύεται από το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και κυρίως τα απαραίτητα “εργαλεία”, για παράδειγμα σταθερή χρηματοδότηση και υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων διατήρησης».
Κρίσιμα στοιχεία που συχνά απουσιάζουν, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι επίσης η διαφάνεια και η λογοδοσία. «Γι’ αυτό και θεωρώ την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος μια ημέρα απολογισμού και όχι εορτασμού», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ειδικότερα, η έκθεση Protected Planet 2020, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ανάγκη ορθής διαχείρισης των οικοσυστημάτων αν και επισημαίνει ταυτόχρονα τη σημαντική πρόοδο που σημειώθηκε τα τελευταία 10 χρόνια για την ανάπτυξη του παγκόσμιου δικτύου προστατευόμενων περιοχών.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της Έκθεσης, «πριν ακόμη η πανδημία COVID-19 αναδείξει στη συνείδηση του κοινού τα σοβαρά προβλήματα της μη βιώσιμης εκμετάλλευσης της φύσης, η ευαισθητοποίηση όσον αφορά τη σχέση μεταξύ της απώλειας της βιοποικιλότητας και της κλιματικής κρίσης εντείνονταν».
Τα συμπεράσματα της έκθεσης είναι ξεκάθαρα: «Καθώς μπαίνουμε στη νέα δεκαετία, είναι σαφές ότι η απώλεια βιοποικιλότητας πρέπει να αντιμετωπιστεί όχι μόνο για χάρη των ειδών και των οικοσυστημάτων, αλλά και για να διασφαλιστεί η επιβίωση των ανθρώπινων κοινωνιών».
Όπως ο κ. Τριάντης τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Η απώλεια της ποικιλίας της ζωής στη γη, της βιοποικιλότητας δηλαδή, και η κατάρρευση των οικοσυστημάτων είναι δύο από τις σημαντικότερες απειλές για την ανθρωπότητα τις ερχόμενες δεκαετίες. Πέραν, όμως, των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων στις ανθρώπινες κοινωνίες, θα μου επιτρέψετε να αναφέρω δύο ακόμα πιο θεμελιώδεις λόγους για την ανάγκη προστασίας των ζωικών και των φυτικών ειδών: Ο πρώτος είναι απλώς ότι υπάρχουν.
Κάθε είδος είναι δηλωτικό της μοναδικότητας της ζωής – και αυτό θα έπρεπε να αρκεί για να το προστατεύσουμε. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η βιοποικιλότητα κάθε χώρας αποτελεί εθνικό πλούτο. Τα φυτά και τα ζώα της Ελλάδας -τα περισσότερα μοναδικά παγκοσμίως- είναι η κληρονομιά μας, αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς μας και ισχυρός δεσμός με τον τόπο μας. Συνεπώς, η απώλεια κάθε μοναδικού είδους αφαιρεί και ένα τμήμα της ταυτότητάς μας».
Όπως υπογραμμίζεται και από την Έκθεση, «μπαίνουμε σε μια εποχή όπου έχουμε τη μοναδική ευκαιρία για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης, που αντιμετωπίζει η φύση. Η πανδημία COVID-19 έθεσε στο επίκεντρο των απειλών την απώλεια της βιοποικιλότητας όχι μόνο για την υγεία του οικοσυστήματος, αλλά και για την υγεία των ανθρώπων. Αυτό το γεγονός δημιούργησε μία νέα ώθηση για να αξιοποιηθούν τα οφέλη των προστατευόμενων περιοχών στο πλήρες δυναμικό τους».
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, έως το 2021, τουλάχιστον το 17% των χερσαίων και εσωτερικών υδάτων, και το 10% των παράκτιων και θαλάσσιων περιοχών, διατηρούνται και προστατεύονται μέσω αποτελεσματικής και δίκαιης διαχείρισης, οικολογικά αντιπροσωπευτικών και καλά συνδεδεμένων συστημάτων προστατευόμενων περιοχών και άλλων αποτελεσματικών μέτρων διατήρησης.
Σημειώνεται ότι από το 2010, οι προστατευόμενες περιοχές καλύπτουν σχεδόν 21 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα – έκταση μεγαλύτερη από τη χερσαία έκταση της Ρωσικής Ομοσπονδίας – ενώ στο δίκτυο προστίθενται νέες προστατευόμενες περιοχές κάθε μήνα καθώς οι εθνικές κυβερνήσεις και άλλοι ενδιαφερόμενοι επεκτείνουν τις προσπάθειές τους, ενώ το 42% προστέθηκε την τελευταία δεκαετία.