Άγριες Μέλισσες: Ο Βόσκαρης επιστρέφει και παίρνει εκδίκηση

Μπορεί η υπόθεση Βόσκαρη να είχε κλείσει, αλλά αυτός εμφανίζεται πάλι στις Άγριες Μέλισσες και μάλιστα είναι αποφασισμένος να τελειώσει αυτό που ξεκίνησε, παίρνοντας εκδίκηση και από τον Δούκα.

Αναλυτικά όσα είπε ο Βασίλης Μπισμπίκης στο “Τηλέραμα”

Ο Βόσκαρης είναι τελικά πολύ σκληρός για να πεθάνει…

Εμφανίζεται ξανά ο μπαγάσας, ναι. Ετοιμάζεται να μπερδέψει πάλι το σκηνικό, να ανακατέψει την τράπουλα. Θα πάρει εκδίκηση κατά κάποιον τρόπο.

Την αγάπησε ποτέ τη Σοφούλα;

Μπα, όχι, δεν νομίζω, όχι, όχι! Δεν έχει δεσίματα συναισθηματικά αυτός ο τύπος. Δεν δένεται. Ό,τι κάνει το κάνει με κάποιον στόχο, έχει σκοπό πάντα. Δεν υπάρχει συναίσθημα στην ιστορία, είναι αποκομμένος από αυτό το θέμα. Δεν θα τον δούμε ποτέ να λυγίζει ή μια ρωγμή αυτού του ήρωα.

Σε δεύτερο επίπεδο, μήπως ερωτεύτηκε την Ελένη;

Θα μπορούσε, αλλά ήταν σαρκικό πιο πολύ, όχι με την έννοια του συναισθηματικού δεσίματος. Έτσι κι αλλιώς, δεν θα μπορούσε να υπάρξει έρωτας, από τη στιγμή που σιχαινόταν ο ένας τον άλλον. Αλλά μια διαστροφή σε σχέση με αυτό το κομμάτι του έρωτα μπορεί να υπήρχε.

Είναι ο πιο κακός ρόλος που έχετε ερμηνεύσει ποτέ στην τηλεόραση;

Ναι, νομίζω άνετα και με διαφορά. Δεν έχω κάνει και πολύ κακούς ρόλους αν θυμηθώ… Είχα κάνει έναν τύπο διαπλεκόμενο, έναν δήμαρχο στη Δικαίωση, αλλά δεν ήταν φονιάς.

Τι σας δυσκόλεψε στο να μπείτε στο πετσί του ρόλου;

Δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα αυτός ο ρόλος, γιατί συνηθίζω να παίζω παρόμοιους ρόλους στο θέατρο, οπότε η προσέγγιση δεν ήταν πολύ δύσκολη. Η ευκολία σε αυτόν τον ρόλο ήταν ότι είχα ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο, που σε οδηγούσε από μόνο του δηλαδή, δεν έκανα και καμιά μεγάλη προσπάθεια. Επίσης οι πολύ καλοί ηθοποιοί γύρω μου, η Μαρία Κίτσου και όλοι όσοι συνεργαστήκαμε στις σκηνές με βοήθησαν πάρα πολύ, όπως και οι τρεις καλοί σκηνοθέτες μας. Έτσι, έγινε το πράγμα όπως έπρεπε.

Δικαιολογείτε τον Βόσκαρη για τη συμπεριφορά του;

Μέσα μου με έναν τρόπο μπορώ να τον καταλάβω, γιατί αλλιώς πώς θα μπορούσα να τον υποστηρίξω; Ο Βόσκαρης έχει ένα τραύμα ανοιχτό από την παιδική του ηλικία. Μεγάλωσε μες στη φυλακή με τη μητέρα του, ενώ εκείνη σκότωσε τον πατέρα του. Θέλω να πω, είχε μια πολύ δύσκολη και τραυματική παιδική ηλικία.

Από κει και πέρα, ένας φίλος που μάλλον τον αγαπούσε πραγματικά ήταν ο Σέργιος, και εδώ ερχόμαστε σε αντίφαση με τα συναισθήματα, γιατί πιστεύω πως τον ένιωθε σαν αδελφό του, κι όταν έμαθε ότι τον σκότωσαν οι αδελφές, ήρθε να πάρει εκδίκηση. Έχει κάποιες δικαιολογίες, αλλά ο τρόπος που παίρνει εκδίκηση και που συμπεριφέρεται γενικότερα είναι μια άλλη ιστορία…

Υπάρχει κάτι που σας «γοητεύει» στον ρόλο;

Χμμ… Με “γοητεύει” η σκληρότητά του, η πίστη που δεν σπάει εύκολα! Αυτός ο άνθρωπος πάει μέχρι τέλους στα άκρα. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη, πολύ δυνατή προσωπικότητα. Από το να παίξεις έναν καλό χαρακτήρα, καλύτερα ο Βόσκαρης. Αυτοί οι ρόλοι γοητεύουν έναν ηθοποιό γιατί έχουν “ζουμί”.

Θα δούμε τους δρόμους Βόσκαρη και Σταμίρη να συναντιούνται ξανά;

Όχι, δεν νομίζω. Μπορεί ίσως να συναντηθούν στη φυλακή, αλλά όχι έξω στον δρόμο πάλι.

Ο Βόσκαρης είναι από τα μαύρα κεφάλαια στις Άγριες Μέλισσες. Ο κόσμος πώς αντιδρούσε όταν τύχαινε να σας δει από κοντά;

Από τη μία τη γλίτωσα επειδή φοράμε μάσκες, από την άλλη δεν κυκλοφορώ πολύ και δεν κυκλοφορούσα και γενικά και πριν από την καραντίνα. Μες στο θέατρο είμαι κλεισμένος και σε όποια άλλη δουλειά κάνω. Υπήρχαν όμως αντιδράσεις στα social media, εκεί ήταν η πλάκα! Άλλοι ταυτίζονταν 100%, του τύπου “ψόφα”, και έγραφαν βρισίδια, υπήρχαν όμως και εκείνοι που έλεγαν ναι μεν σε σιχαινόμαστε, αλλά για να μας το ‘χεις κάνει αυτό σημαίνει πως έχει φτιαχτεί ένας πολύ καλός χαρακτήρας.