Νάντια Γιαννακοπούλου: “Διαστάσεις πανδημίας τείνει να λάβει το φαινόμενο των γυναικοκτονιών”

Στην Αίθουσα Γερουσίας του μεγάρου της Βουλής στη συνεδρίαση με θέμα ημερήσιας διάταξης τη συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης» τοποθετήθηκε η Βουλευτής Νάντια Γιαννακοπούλου, Ειδική Αγορήτρια του Κινήματος Αλλαγής.

Ξεκινώντας, σημείωσε ότι οι μεταρρυθμίσεις στον ποινικό κώδικα είναι μεν απαραίτητες, όμως θα πρέπει αυτές να γίνουν με πολιτικά νηφάλιο τρόπο ώστε να εκσυγχρονίσουν ουσιαστικά και να εξελίξουν την ελληνική δικαιοσύνη, πάντα δε σε συνάρτηση με τις ανάγκες της ελληνικής πολιτείας και της κοινωνίας.

Η κ. Γιαννακοπούλου τόνισε τα προβλήματα τα οποία εντοπίζονται στην ελληνική δικαιοσύνη θα πρέπει να επιλυθούν στην πραγματική τους διάσταση και όχι σε μία θεωρητική, ώστε να έχουν θετικό και ουσιαστικό αντίκτυπο στην κοινωνία. 

Η Βουλευτής επισήμανε ότι είναι επιβεβλημένη η αυστηροποίηση ορισμένων ποινών που αφορούν σε συγκεκριμένα αδικήματα, όπως είναι η προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας, του βιασμού, των ανθρωποκτονιών, της τρομοκρατίας και ιδιαίτερα αδικήματα σεξουαλικά κατά ανηλίκων.

Καταλήγοντας, υπενθύμισε ότι το Κίνημα Αλλαγής αλλά και η ίδια προσωπικά ανέκαθεν στήριξαν και πρωτοστάτησαν σε οποιαδήποτε προσπάθεια εκσυγχρονισμού, επιτάχυνσης, βελτίωσης και εξορθολογισμού του συστήματος απονομής δικαιοσύνης. 

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης της Βουλευτού Γιαννακοπούλου Νάντιας :

“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, διαβάζοντας το παρόν σχέδιο νόμου νομίζω ότι είναι σαφής η πρόθεση σας, προκειμένου να κάνετε κάποιες διορθωτικές παρεμβάσεις στην ελληνική ποινική δικαιοσύνη. Όπως σε όλα τα νομοσχέδια τα οποία φέρνετε, έτσι και σε αυτό, εμείς θέλουμε να καταστήσουμε απολύτως σαφή τη θέση μας ότι η αναμόρφωση, ο εκσυγχρονισμός, ο εξορθολογισμός της ελληνικής νομοθεσίας, προκειμένου να μπορέσει να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις οι οποίες υπάρχουν σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα η οποία υπάρχει και στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών, ιδιαίτερα όσον αφορά στον πολύπαθο χώρο της δικαιοσύνης, αποτελεί μία ιστορικά αναγκαία προτεραιότητα στην οποία εμείς προσερχόμαστε πάντα με θετικό τρόπο, με δομικό τρόπο υπεύθυνης αντιπολίτευσης, καταθέτοντας θέσεις και προτάσεις. Αυτό αποτελεί μία ιστορικά αναγκαία μεταρρύθμιση, η οποία εντάσσεται και πρέπει να εντάσσεται, σε ένα ευρύτατο πλαίσιο αλλαγών και παρεμβάσεων, για μία γρήγορη αποτελεσματική λειτουργική δικαιοσύνη, η οποία δυστυχώς, έτσι όπως λειτουργεί τώρα, ταλανίζεται και νομίζω, ότι το ξέρετε πάρα πολύ καλά, το ξέρουμε όλοι μας και κυρίως το ξέρει ελληνική κοινωνία, ταλανίζεται από το τρίπτυχο πολυνομία, κακονομία, άρα στο τέλος ανομία, κύριε Υπουργέ. 

Πρέπει, λοιπόν, όλες τις αλλαγές τις οποίες προτείνετε να τις δούμε με έναν πολιτικά νηφάλιο τρόπο και να γίνουν εκείνες οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ουσιαστικά εκσυγχρονίζουν, εξελίσσουν την ελληνική δικαιοσύνη αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες της ελληνικής πολιτείας και της κοινωνίας.

Και όσον αφορά ιδιαίτερα ειδικά στον ποινικό κώδικα, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οποιαδήποτε τροποποίηση του έχει και πρέπει να έχει κοινωνικό αντίκτυπο με απόλυτα αυστηρά θετικό τρόπο, αλλιώς νομίζω ότι η οποιαδήποτε παρέμβαση, επέμβαση ως νομοθετικό σώμα, δεν θα έχει καμία επιτυχία. Και πλέον, το γνωρίζουμε όλοι ότι τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν σε καμία περίπτωση. 

Πρέπει να δούμε, ξέρετε, τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στην ελληνική δικαιοσύνη στην πραγματική τους διάσταση, όχι σε μία θεωρητική διάσταση. Και οφείλετε, κ. Υπουργέ, να νομοθετείτε όχι με μπαλώματα ή με επιφανειακές παρεμβάσεις που δεν εξαλείφουν τις αιτίες, άρα και την ουσία των προβλημάτων. Πρέπει να προσπαθείτε για την επίλυση της ουσίας των προβλημάτων και όχι απλά για μπαλώματα τα οποία δίνουν ανάσες. 

Ξέρετε, εμείς διαρκώς έχουμε τονίσει και τονίζουμε την ανάγκη να γίνεται ευρύτατος  διάλογος για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να υπάρχουν στο χώρο της ελληνικής δικαιοσύνης, προκειμένου να έχουμε την καλύτερη και τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση και συνεννόηση, να γίνουν οι τομές που πρέπει να γίνουν ουσιαστικά και βαθιά και μάλιστα μέσα σε πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Και σε αυτή την συνεννόηση πρωταρχικό ρόλο οφείλει και πρέπει να έχει ο νομικός κόσμος, προκειμένου να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά. 

Πρέπει να καθίσουμε σε ένα τραπέζι για κάποια ζητήματα που επιτέλους πρέπει να αλλάξουν. Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση να αφουγκραστούμε τους φορείς της δικαιοσύνης, τους δικαστές, τους δικηγόρους, τους δικαστικούς υπαλλήλους, τους θεωρητικούς του δικαίου, την κοινωνία των πολιτών και να βρούμε επιτέλους μία λύση στα προβλήματα. Λύση τελέσφορη. 

Σήμερα ακούσαμε πάρα πολύ προσεκτικά τους φορείς, τις παρατηρήσεις, τις οποίες επεσήμανα νομίζω και πάρα πολύ αναλυτικά και προτάσεις για το εν λόγω νομοθέτημα. Όμως, όπως σας είχα πει και στην επί της αρχής τοποθέτησή μου, υπάρχουν συγκεκριμένα ζητήματα σημειακά. Εγώ θέλω να αναφερθώ σε δύο σημειακά ζητήματα, στα οποία έχουμε αναγνώσει σοβαρά ζητήματα, τα οποία θέλω να θέσω υπόψη σας. 

Σχετικά με το άρθρο 36 πρώτα απ΄όλα του σχεδίου νόμου, το οποίο αφορά στην τροποποίηση του άρθρου 191 του ποινικού κώδικα για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, κάτι για το οποίο έγινε πολύ μεγάλος λόγος και από τους φορείς και από την Αντιπολίτευση.

Με την προτεινόμενη ρύθμιση αντικαθίσταται το άρθρο 191 του ποινικού κώδικα και επαναφέρεται εν μέρει στη μορφή δυνητικής διακινδύνευσης, την οποία είχε υπό το καθεστώς του προϊσχύσαντα ποινικού κώδικα.

Η αναδιατύπωση της διάταξης ώστε να καταλαμβάνει ψευδείς ειδήσεις ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες όπως γράφεται στους πολίτες γενικώς χωρίς να απαιτείται να προκληθεί φόβος σε αόριστο αριθμό προσώπων που αναγκάζονται να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωση τους, η προτεινόμενη ρύθμιση είναι έτσι όπως την αναφέρετε εκτεθειμένη στις ίδιες τις επιφυλάξεις της θεωρίας ως προς τη συμβατότητα της με την ελευθερία της πληροφόρησης, με την ελευθερία ενημέρωσης του λαού και της ελεύθερης άσκησης αντιπολιτευτικής κριτικής. 

Γι΄ αυτό νομίζω και ζητάμε, κ. Υπουργέ, να επανέλθει η διάταξη αυτή στην ισχύουσα μορφή της. Σε κάθε δε περίπτωση να διαγραφούν οι λέξεις «ανησυχίες», «ή».

Παρομοίως, σε σχέση και με την ερώτηση, την οποία έθεσα στους φορείς και είναι μια ένσταση, την οποία θέλουμε να διατυπώσουμε, η τροποποίηση του άρθρου 201 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας συνίσταται στο ότι στην ανάλυση DNA που διεξάγεται στο πλαίσιο αυτόφωρου εγκλήματος δεν εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 204 ως 208 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, επομένως στην περίπτωση αυτή δεν είναι υποχρεωτικός ο προβλεπόμενος στο άρθρο 204 διορισμός τεχνικού συμβούλου.

Η προτεινόμενη διάταξη φαίνεται να προκρίνει την άποψη ότι το δικαίωμα διορισμού τεχνικού συμβούλου δεν είναι συμβατό με την ταχύτητα που απαιτείται στην αυτόφωρη διαδικασία και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να ισχύσει στο πλαίσιο της αστυνομικής προανάκρισης. 

Όμως, νομίζω ότι μπορεί να γίνει πάρα πολύ εύκολα κατανοητό κύριε Υπουργέ, ότι ενόψει του ότι είναι αδύνατη η ολοκλήρωση της ανάλυσης DNA εντός των χρονικών ορίων του αυτοφώρου, είναι δυσανάλογη και μη αναγκαία η αποστέρηση του κατηγορουμένου από το δικαίωμα διορισμού τεχνικού συμβούλου και μάλιστα σε μια ανακριτική πράξη καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της υπόθεσης. Παρακαλώ, λοιπόν, πολύ να το δείτε και να το αναθεωρήσετε αυτό, κύριε Υπουργέ.

Θα ήθελα να μπω σε μία σειρά σημείων, στα οποία δεν θεωρώ, πέραν κάποιων τεχνικών βελτιώσεων, ότι μπορεί κάποιος εύκολα να διαφωνήσει. Ξέρετε ως πολίτες, αλλά και ως μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, οι δικηγόροι προσερχόμαστε, όχι απλά με τη νομική μας ιδιότητα, προσερχόμαστε ως βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπου καλούμαστε να ακούσουμε προσεκτικά βεβαίως και το τι λέει η θεωρία, η θεωρητική, αλλά ακριβώς με τον ίδιο τρόπο καλούμαστε να ακούσουμε και να μεταφέρουμε και την ανησυχία της κοινωνίας των πολιτών, που πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με αυτά τα οποία λένε οι θεωρητικοί, γιατί δυστυχώς η εφαρμογή πολλές φορές του Ποινικού Δικαίου οδηγεί σε μια διάχυτη αίσθηση ότι υπάρχει ατιμωρησία. 

Άρα, ως πολιτικοί, ως εκλεγμένοι βουλευτές που εκπροσωπούμε το έθνος, εμείς καλούμαστε να βρούμε ποια είναι η χρυσή τομή, ποια είναι η καλύτερη λύση για το καλό της κοινωνίας, ακούγοντας πολύ προσεκτικά και σεβόμενοι το τι λένε οι θεωρητικοί, ακούγοντας όμως και πολύ καλά τι λέει και η κοινωνία των πολιτών και προσερχόμενοι με δίκαιη κρίση να νομοθετήσουμε για το καλό της ελληνικής κοινωνίας. 

Καθημερινά, λοιπόν, εδώ και αρκετό καιρό βλέπουμε να επαναλαμβάνονται εγκλήματα, τα οποία έχουν πάρει διαστάσεις πανδημίας, οι γυναικοκτονίες έχουν πάρει διαστάσεις πανδημίας. Επίσης, καθημερινά βγαίνουν υποθέσεις βιασμού ανηλίκων, ιδιαίτερα από το οικογενειακό τους περιβάλλον, κάτι το οποίο βεβαίως οφείλεται και στο ότι έχει σπάσει το απόστημα, έχει σπάσει το πέπλο της σιωπής και πλέον τέτοιου είδους σοβαρά ζητήματα έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Άρα, λοιπόν, πολλές φορές υπάρχουν υποθέσεις και επιβάλλονται ποινές για υποθέσεις, οι οποίες προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ποινές, όμως, οι οποίες έχουν επιβληθεί βάσει του Ποινικού Κώδικα. Οπότε, η τωρινή αυστηροποίηση ορισμένων ποινών που αφορούν σε συγκεκριμένα αδικήματα, όπως είναι η προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας, του βιασμού, των ανθρωποκτονιών, της τρομοκρατίας και ιδιαίτερα αδικήματα σεξουαλικά κατά ανηλίκων, εμένα, ναι, αυτή η αυστηροποίηση, προσωπικά σας λέω ότι ναι με βρίσκει σύμφωνη. Το έχω δηλώσει εδώ και καιρό και οφείλω να θυμίσω και την διατυπωμένη θέση της αείμνηστης Προέδρου μας, της Φώφης Γεννηματά, που στο παρελθόν είχε ζητήσει την αυστηροποίηση των ποινών στα συγκεκριμένα αδικήματα.

Όμως, κύριε Υπουργέ, από μόνη της η αυστηροποίηση των ποινών στα συγκεκριμένα αδικήματα, χωρίς να εντάσσεται σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο σωφρονισμού- το οποίο, δυστυχώς, χωλαίνει στην χώρα μας και αυτό το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά- χωρίς να εντάσσεται σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αντεγκληματικής πολιτικής, πρόληψης αλλά και ένταξης, καταλαβαίνετε ότι περιθώρια αισιοδοξίας δεν υπάρχουν και από μόνη της η αυστηροποίηση των ποινών δεν μπορεί να επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ειδικότερα, λοιπόν, όσον αφορά τα εγκλήματα μείζονος ποινικής απαξίας, τα ειδεχθή αδικήματα, θεωρώ πως κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση η επιβολή ως ποινής πλέον μόνο της ισόβιας κάθειρξης για τα αδικήματα της εσχάτης προδοσίας, της ανθρωποκτονίας, του ομαδικού βιασμού, του θανατηφόρου βιασμού και της θανατηφόρας ληστείας και το βιασμό σε βάρος ανηλίκου. 

Όσον αφορά στην αυστηροποίηση των τυπικών προϋποθέσεων για την χορήγηση δυνατότητας απόλυσης υπό όρων, δίνεται, πλέον, η δυνατότητα για απόλυση υπό όρο μόνο αν έχουν εκτιθεί με ευεργετικό υπολογισμό τα 4/5 της ποινής. Άρα από τα 3/5 τα οποία ισχύουν σήμερα αυξάνεται στα 4/5 και ως εκ τούτου, αυστηροποιείται για τα ανωτέρω αδικήματα η διάταξη, ακόμα και με τον ευεργετικό υπολογισμό της ποινής κατά τα ανωτέρω ο κρατούμενος θα μένει περισσότερο χρόνο στο σωφρονιστικό κατάστημα.  Επιπλέον, για τα παραπάνω εγκλήματα θα απαιτείται πραγματική παραμονή σε σωφρονιστικό κατάστημα ίση με τα 3/5 της ποινής- πραγματική έκτιση της ποινής- άρα, από τα 2/5 τα οποία ισχύουν σήμερα αυξάνεται στα 3/5.  Όπως και στην περίπτωση της ισόβιου κάθειρξης για τα ανωτέρω αδικήματα το κατώτατο όριο πραγματικής έκτισης για τους κατάδικους αυξάνεται από τα 16 στα 18 έτη. 

Ορθά όλα τα παραπάνω και ειδικά αν αναλογιστούμε- κι εγώ εδώ πέρα θέλω να μιλάω από το Βήμα της Ελληνικής Βουλής μόνο με αλήθεια, κύριε Υπουργέ- ότι πολλές φορές, και αυτή είναι η πραγματικότητα και την ξέρετε, κύριε Λάππα,  ένας από τους λόγους που υπάρχουν κάτω και από πίσω από την υφ’ όρων απόλυση, δεν είναι απλά ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας που πρέπει να έχει η έκτιση της ποινής και ο σωφρονισμός όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά είναι η αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών καταστημάτων. Αυτό είναι μια πραγματικότητα και μια αλήθεια που πρέπει να τη δούμε κατάματα, και πρέπει να δούμε κατάματα, το πώς θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Να δούμε κατάματα- αυτό το οποίο σας είπα πιο πριν- αν γίνεται ο σωφρονισμός που δεν γίνεται στις ελληνικές φυλακές. Και τι πρόκειται να κάνετε; Πότε θα φέρετε ένα ανανεωμένο Σωφρονιστικό Κώδικα; Είναι κάτι το οποίο οφείλετε να κάνετε και οφείλετε να κάνετε άμεσα. Πότε θα φέρετε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο όπως σας είπα και πιο πριν, και για την αντεγκληματική πολιτική, και για την πρόληψη, και για την ένταξη.

Και, εν τέλει, το έκτρωμα το οποίο κάνατε για τη μεταφορά του σωφρονισμού από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, πότε θα το αλλάξετε; Έχετε δει να υπάρχουν αποτελέσματα; Έχετε μετρήσει τα αποτελέσματα από αυτήν την ακατανόητη επιλογή σας που δεν ισχύει πουθενά αλλού σε κανένα δυτικοευρωπαϊκό κράτος;

Αυτά είναι, λοιπόν, τα σοβαρά ζητήματα τα οποία πρέπει να δούμε και πρέπει να συζητήσουμε. Γιατί το ξέρουμε, ότι αν κάποιος όσα χρόνια και να παραμείνει έγκλειστος αν δεν λάβει τον σωφρονισμό που πρέπει, τότε όλες αυτές οι διατάξεις και για την αυστηροποίηση και ό,τι άλλο λέμε εδώ μέσα, απλά θα μείνουν κενές περιεχομένου, και θα φτάσουν στο σημείο να είναι απλά και μόνο τιμωρητικές, κάτι το οποίο σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει ούτε στην κοινωνία, ούτε και στον έγκλειστο. 

Επίσης, με την ανάγνωση του κειμένου του σχεδίου νόμου, παρατηρούμε αρκετές τροποποιήσεις και στα εγκλήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της γενετήσιας ελευθερίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Ο χαρακτηρισμός ως κακούργημα της αιμομιξίας του άρθρου 345, σίγουρα και ξεκάθαρα κινείται προς τη θετική κατεύθυνση, ειδικά εάν αναλογιστούμε, ότι σήμερα η πράξη αυτή τιμωρείται ως πλημμέλημα με ποινή φυλάκισης από 3 ως 5 έτη κάτι το οποίο είναι απολύτως απαράδεκτο. 

Το αδίκημα της αιμομιξίας, με την προτεινόμενη αλλαγή, θα τιμωρείται με κάθειρξη από 5 ως 10 έτη, εάν η πράξη τελείται από τους γονείς και παππούδες προς τα παιδιά και τα εγγόνια, αντίστοιχα.

Περαιτέρω απαλείφεται, ορθώς, η διαζευκτικότητα των ποινών της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης στο αδίκημα του ομαδικού βιασμού. Αποκλειστικά προβλεπόμενη ποινή, με την προτεινόμενη αλλαγή του άρθρου 336 παράγραφος 3 είναι η ισόβια κάθειρξη και σε αυτό με βρίσκετε σύμφωνη, κύριε Υπουργέ. 

Όσον αφορά στην τροποποίηση του άρθρου 323 του Ποινικού Κώδικα, η αυστηροποίηση των ποινών στο αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων οδηγεί – και ειδικά εάν από την πράξη επέλθει ο θάνατος – στο να επιβάλλεται ποινή ισοβίου καθείρξεως. Έτσι ακολουθείται μία συστηματική συνέπεια, αναφορικά με το επελθόν αποτέλεσμα, σε σχέση και με την πρόβλεψη για τα λοιπά αδικήματα.

Περαιτέρω, η αυστηροποίηση αυτή, σε συνδυασμό με την πρόβλεψη για την υφ’ όρον απόλυση, διασφαλίζει την τιμωρία των ανθρώπων που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες, αλλά και την εμπορία γυναικών και ανηλίκων, πορνεία, μαστροπεία, ανήλικη εργασία και τα λοιπά. 

Εν συνεχεία, ως θετικές χαρακτηρίζονται οι παρεμβάσεις που σχετίζονται με τα εγκλήματα σε βάρος ανηλίκων και σε αυτό εμείς, δεν θα βάλουμε κανέναν αστερίσκο, σε αντίθεση με αυτά τα οποία είπε ο κύριος Λάππας. Κανέναν αστερίσκο στα εγκλήματα, κατά της γενετήσιας ελευθερίας, κατά των ανηλίκων. Πρέπει να είναι σαφές, απολύτως σαφές, το μήνυμα το οποίο δίνουμε, γιατί οτιδήποτε γίνεται σε οποιονδήποτε ανήλικο, δεν είναι απλά ένα έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, κύριε Λάππα. Είναι ένα έγκλημα που «διαλύει» ένα ανήλικο παιδί και θα το συνοδεύει για την υπόλοιπη ζωή του και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι εδώ μέσα. Επιτέλους, ας δείξουμε μια γενναιότητα και ας μην κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, σε τόσο σοβαρά ζητήματα. Είναι σεβαστά τα δικαιώματα των κατηγορουμένων, αλλά, επιτέλους, επιτέλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πότε θα μιλήσουμε στη δημόσια κουβέντα για το Ποινικό Δίκαιο για τα δικαιώματα των θυμάτων; Αυτά δεν τυγχάνουν της ευαισθησίας μας;

Όσον αφορά, λοιπόν, την πρόβλεψη για την έναρξη της παραγραφής για αδικήματα σε βάρος ανηλίκων, η έναρξη της παραγραφής για αδικήματα σε βάρος ανηλίκων, με βάση την ισχύουσα πρόβλεψη από τον Ποινικό Κώδικα που έφερε η Κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αυτή αφορά μόνο στα κακουργήματα και όχι στα πλημμελήματα. Για τα κακουργήματα ξεκινά – και με βάση την ισχύουσα ρύθμιση – από την ενηλικίωση. Για τα πλημμελήματα, όμως – κατά της γενετήσιας ελευθερίας ανηλίκων, κατά συγκεκριμένων πλημμελημάτων – αυτή ξεκινά κανονικά. Άρα, αυτό είναι κάτι το οποίο το διορθώνετε. Επαναφέρετε ουσιαστικά έτι αυστηρότερη την προηγούμενη ρύθμιση από τον Ποινικό Κώδικα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κι αυτό είναι κάτι στο οποίο εμείς, δεν μπορούμε παρά να είμαστε ξεκάθαρα και απόλυτα θετικοί. 

Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας, όπως τονίσαμε και στην επί της αρχής συζήτηση ότι σε οποιαδήποτε προσπάθεια εκσυγχρονισμού, επιτάχυνσης, βελτίωσης, εξορθολογισμού στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, εμείς, το Κίνημα Αλλαγής, θα είμαστε πρωτοστάτης, θα είμαστε αρωγοί σε κάθε τέτοιου είδους προσπάθεια γιατί πάντα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Κίνημα Αλλαγής ήταν στην πρωτοπορία σε όλες τις μεγάλες και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που φέρουν τη δική μας σφραγίδα, γιατί πάντα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Κίνημα Αλλαγής ήταν με το μέρος των ευάλωτων, των θυμάτων και του εξορθολογισμού του δικαίου. 

Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να δείτε και να ακούσετε τις παρατηρήσεις τις οποίες σας θέσαμε και οι οποίες σε μεγάλο βαθμό ετέθησαν και από κάποιους από τους φορείς. Σας ζητώ, λοιπόν, να τις δείτε, να τις βελτιώσετε, έστω σημειακά και περιμένω να τοποθετηθούμε και στην Ολομέλεια.