Ανακαλύφθηκε μαζικός τάφος στην Ιρλανδία: Ξεκινά η εκταφή σχεδόν 800 βρεφών και μικρών παιδιών

Ένας μαζικός τάφος εντοπίστηκε στην πόλη Τουάμ της Κομητείας Γκάλγουεϊ, στα δυτικά της Ιρλανδίας, όπου μετά από μακροχρόνια έρευνα της ερασιτέχνη Ιστορικού Κάθριν Κόρλες και κάτοικο της περιοχής, όπου έφερε στο φως  το σκοτεινό παρελθόν του ορφανοτροφείου St Mary’s, ενός εκκλησιαστικού ιδρύματος όπου φιλοξενούσε χιλιάδες γυναίκες και παιδιά από το 1925 έως το 1961.

Η Κάθριν Κόρλες παρατηρώντας παλιούς χάρτες, διαπίστωσε ότι στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει ένα γκαζόν και μια σπηλιά με άγαλμα της Παναγίας, παλαιότερα υπήρχε μια δεξαμενή λυμάτων. Αρχεία από τη δεκαετία του ’70 ανέφεραν χειρόγραφα την ένδειξη «ταφικό πεδίο».

Αυτό το οικόπεδο δίπλα στην παιδική χαρά, που βρίσκεται μέσα σε σύγχρονο οικιστικό συγκρότημα, μετατρέπεται από σήμερα σε σημείο εθνικής μνήμης και έρευνας στην Ιρλανδία και ξεκινά επίσημα η εκταφή ανθρώπινων λειψάνων, τα οποία πιστεύεται ότι ανήκουν σε 796 βρέφη και μικρά παιδιά που πέθαναν στο καθολικό ίδρυμα «St Mary’s Mother and Baby Home».

Σε αυτό το οικόπεδο η Κάθριν Κόρλες, οδηγήθηκε από έναν επιστάτη του νεκροταφείου, όπου εκεί στο πλάι μιας παιδικής χαράς, υπήρχε γκαζόν σε σχήμα τετραγώνου με μια σπηλιά – ένα μικρό προσκυνητάρι με επίκεντρο ένα άγαλμα της Παναγίας.

Ο επιστάτης είπε στην Κάθριν ότι δύο αγόρια έπαιζαν σε εκείνη την περιοχή στα μέσα της δεκαετίας του 1970, μετά την κατεδάφιση του ιδρύματος και βρήκαν μια σπασμένη τσιμεντένια πλάκα.

Την τράβηξαν και αποκάλυψαν μια τρύπα.

Μέσα είδαν οστά. Ο επιστάτης είπε ότι ειδοποιήθηκαν οι αρχές και το σημείο καλύφθηκε.

Οι άνθρωποι μέχρι τότε πίστευαν ότι εκεί τα λείψανα ήταν από τον ιρλανδικό λιμό της δεκαετίας του 1840. Πριν από το ορφανοτροφείο, το ίδρυμα ήταν ένα πτωχοκομείο της εποχής του λιμού, όταν είχαν πεθάνει πολλοί άνθρωποι.

Η Κάθριν Κόρλες, όμως, από τις έρευνες που είχε κάνει, γνώριζε ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ταφεί με σεβασμό σε ένα χωράφι μισό μίλι μακριά. Υπήρχε ένα μνημείο που προσδιόριζε το σημείο.

Οι υποψίες της αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο όταν συνέκρινε παλιούς χάρτες της περιοχής. Ένας από αυτούς, του 1929, χαρακτήριζε την περιοχή που τα αγόρια βρήκαν τα οστά ως «δεξαμενή λυμάτων». Ένας άλλος, από τη δεκαετία του 1970 μετά την κατεδάφιση του ιδρύματος, είχε μια χειρόγραφη σημείωση δίπλα στην περιοχή αυτή που έγραφε «νεκροταφείο».

Ο χάρτης φαινόταν να δείχνει ότι υπήρχε ένας τάφος στην περιοχή και η Κάθριν είχε διαβάσει ότι η δεξαμενή λυμάτων που αναγραφόταν στον χάρτη είχε τεθεί εκτός λειτουργίας το 1937, οπότε, θεωρητικά, ήταν άδεια, τότε η  Κόρλες τηλεφώνησε στο γραφείο καταγραφής γεννήσεων, θανάτων και γάμων στην περιοχή Γκάλγουεϊ και ζήτησε τα ονόματα όλων των παιδιών που είχαν πεθάνει στο ίδρυμα.

Σύμφωνα με τα αρχεία, ο πρώτος θάνατος στο ίδρυμα καταγράφηκε το 1925 και ο τελευταίος το 1960. Ανάμεσά τους, 794 ακόμα παιδιά έχασαν τη ζωή τους. Μέχρι το 2014, κανείς δεν γνώριζε πού είχαν ταφεί. Δεν υπήρχε κανένα μνημείο, καμία αναφορά – παρά μόνο φήμες και ερωτήματα.

Το 2017, προκαταρκτική αρχαιολογική έρευνα στο σημείο εντόπισε μεγάλες ποσότητες ανθρώπινων λειψάνων, προερχόμενα από βρέφη ηλικίας 35 εβδομάδων κύησης έως 3 ετών. Τα λείψανα βρέθηκαν σε υπόγειες θαλάμες, διατεταγμένα σε «πακέτα» που παραπέμπουν σε οργανωμένη απόθεση, χωρίς επαρκή ταφή.

Σύμφωνα με πληροφορίες του BBC, η εκταφή που ξεκινάει σήμερα αναμένεται να διαρκέσει έως και 2 χρόνια, ενώ αποτελεί την πρώτη τέτοιου είδους επιχείρηση στον κόσμο, λόγω του αριθμού των νεκρών, της φύσης του χώρου και της κατάστασης των λειψάνων.