Ηλιάνα Μαυρομάτη: Ο προσωπικός δρόμος μακριά από τη σκιά των διάσημων γονιών
Η νεαρή ηθοποιός μιλά για την επιλογή της υποκριτικής, την καλλιτεχνική ελευθερία και πώς χάραξε τη δική της πορεία
Ηλιάνα Μαυρομάτη, κόρη της Λίλας Καφαντάρη και του Βασίλη Μαυρομάτη, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Vita και στη δημοσιογράφο Μικαέλα Θεοφίλου, όπου μοιράστηκε τις σκέψεις της για την απόφαση να ακολουθήσει το δρόμο της υποκριτικής. Μίλησε επίσης για την καλλιτεχνική ελευθερία με την οποία μεγάλωσε και τον προσωπικό δρόμο που χάραξε, μακριά από συγκρίσεις και το βάρος του ονόματος των διάσημων γονιών της.
Αρχικά, η Ηλιάνα Μαυρομάτη αποκάλυψε πως στην αρχή αρνιόταν να παραδεχτεί την επιθυμία της να γίνει ηθοποιός, γεγονός που την οδήγησε σε άλλες σπουδές. Ωστόσο, αναγνώρισε την καθοριστική επιρροή των γονιών της στον επαγγελματικό της προσανατολισμό. «Μεγάλωσα δίπλα σε δύο ανθρώπους, βαθιά αντισυμβατικούς, ελεύθερους σε πάρα πολλά πράγματα, ανήσυχους ως καλλιτέχνες», τόνισε, περιγράφοντας έναν «καλλιτεχνικό τρόπο ύπαρξης που εμπεριείχε και μια ελευθερία την οποία δεν συναντάς εύκολα σε ένα μικροαστικό σπίτι». Η επαφή της με τη δουλειά τους, μέσα από επισκέψεις στο θέατρο και στα γυρίσματα, ήταν βιωματική.
Παρά την ισχυρή καλλιτεχνική κληρονομιά, η Ηλιάνα Μαυρομάτη κατάφερε να χαράξει μια εντελώς ξεχωριστή επαγγελματική πορεία, χωρίς να χτίσει την καριέρα της ως «η κόρη της Καφαντάρη και του Μαυρομάτη». Η επιτυχία αυτή, όπως εξηγεί, διευκολύνθηκε και από το γεγονός ότι και οι δύο γονείς της είχαν ήδη αποσυρθεί επαγγελματικά όταν εκείνη ξεκίνησε την πορεία της, γεγονός που την απελευθέρωσε και της επέτρεψε να αναπτυχθεί πιο ελεύθερα.
«Από πάρα πολύ νωρίς με απασχόλησαν καλλιτεχνικά ζητήματα που ήταν τελείως άσχετα από αυτά που είχαν απασχολήσει τη μητέρα μου και τον πατέρα μου», δήλωσε, περιγράφοντας την πορεία της ως «έναν δρόμο πολύ προσωπικό, κυρίως θεατρικό». Αυτός ο δρόμος, όπως εξήγησε, άρχισε να τη διαμορφώνει, να διαμορφώνει τις καλλιτεχνικές της ανάγκες και την επιθυμία της να συνεργαστεί με συγκεκριμένους ανθρώπους και να δουλέψει με συγκεκριμένο τρόπο. «Άρχισα να χτίζω ένα προσωπικό όραμα για το πώς θέλω να υπάρξω μέσα σε αυτή τη δουλειά, μέσα από την τέχνη, το οποίο δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε είχαν κάνει οι δικοί μου», κατέληξε.