Δήμητρα Παπαδήμα: «Η κόρη μου με σκηνοθετεί, κάνω πίσω!»
Η γνωστή ηθοποιός μιλά για την παράσταση, τη συνεργασία με την κόρη της, τη μοναξιά στη σκηνή και την τηλεόραση.
Η καταξιωμένη ηθοποιός Δήμητρα Παπαδήμα παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή Breakfast@star και την δημοσιογράφο Ελισάβετ Παπακωνσταντίνου, μιλώντας για την πορεία της, τις συνεργασίες της και τις σκέψεις της για τον χώρο του θεάματος.
Αρχικά, η κυρία Παπαδήμα αναφέρθηκε στην παράσταση «Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα», όπου συνεργάζεται με την κόρη της, Θαλασσινή. «Στην παράσταση “Το πορτρέτο της Πηνελόπης Δέλτα” με σκηνοθετεί η κόρη μου και είναι μια πολύ ωραία εμπειρία. Στη συνεργασία μας κάνω πίσω, γιατί η κόρη μου είναι ισχυρογνώμων», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Η ηθοποιός εξέφρασε την επιθυμία της να επιστρέψει σε συνεργασίες με άλλους ηθοποιούς, καθώς η μοναξιά στη σκηνή την έχει κουράσει. «Μου έχει λείψει να συνεργάζομαι και με άλλους ηθοποιούς, με κούρασε να είμαι μόνη στη σκηνή. Ήθελα να κάνω μονολόγους στο θέατρο, λίγο από απογοήτευση, λίγο από το αίσθημα της μοναξιάς», εξομολογήθηκε.
Στη συνέχεια, η Δήμητρα Παπαδήμα τόνισε την απογοήτευσή της για την έλλειψη προτάσεων, τόσο από την τηλεόραση όσο και από το θέατρο. «Έχω κάνει προτάσεις και στην τηλεόραση και σε θέατρα και δεν προχωράει τίποτα, απογοητεύομαι! Η τηλεόραση έχει πάρει μια στροφή περίεργη, ελπίζω να μην ακολουθήσει και το θέατρο. Οι σειρές σήμερα χωλαίνουν, δεν έχουν αλήθεια μέσα τους. Δεν μου έχουν προτείνει να παίξω στην τηλεόραση, γιατί ξέρουν ότι θα δυσκολευτούν», ανέφερε.
Όσον αφορά τη μακροχρόνια σχέση της με τον Γιάννη Μποσταντζόγλου, η Δήμητρα Παπαδήμα μίλησε με θερμά λόγια: «Με τον Γιάννη είμαστε μαζί 33 χρόνια, τα έχουμε καταφέρει δύσκολα, έχω κάνει πολλές υποχωρήσεις, αλλά και ο Γιάννης. Ο Γιάννης είναι ο άνθρωπός μου, έχουμε το παιδί μας και είμαστε μια χαρά. Δεν τσακωνόμαστε πια, γελάμε πολύ. Ο Γιάννης είναι φοβερός, το αιώνιο παιδί».
Κλείνοντας, η Δήμητρα Παπαδήμα σχολίασε τη δήλωση του Στράτου Τζώρτζογλου ότι «το θέατρο είναι ένα μεγάλο κρεβάτι»: «Είναι όπως το βλέπει ο καθένας και όπως το βιώνει. Σε ένα κρεβάτι γεννιόμαστε και σε ένα κρεβάτι πεθαίνουμε, κρεβάτι είναι η ζωή γενικότερα».