Πέτρος Ιακωβίδης στο The 2Night Show: Από τη μουσική έμπνευση σε συγκινητικές συναντήσεις
Ο δημοφιλής τραγουδιστής μοιράστηκε προσωπικές στιγμές, αναφορές στην καριέρα του και το συγκινητικό περιστατικό που έγινε viral, στην αποψινή συνέντευξη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Ο Πέτρος Ιακωβίδης βρέθηκε τα μεσάνυχτα της Τρίτης (11/11) στο πλατό του The 2Night Show, όπου παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου. Η συζήτηση που άνοιξε μεταξύ των δύο ανδρών, επικεντρώθηκε στη μουσική, την οικογένεια, αλλά και θέματα οικονομικής φύσεως, προσφέροντας μια ξεχωριστή ματιά στην προσωπικότητα του δημοφιλούς καλλιτέχνη.
Ο τραγουδιστής αναφέρθηκε στην αστείρευτη δύναμη που αντλεί από το κοινό του, η οποία τον ωθεί να εξελίσσεται συνεχώς και να αναζητά νέες δημιουργικές προκλήσεις στο στούντιο. Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο Πέτρος Ιακωβίδης μοιράστηκε ένα πρόσφατο περιστατικό που γνώρισε ευρεία διάδοση στα social media. “Ξύπνησα ένα πρωί και είχα 30 μηνύματα που μου έγραφαν να δω ένα βίντεο με τον μικρό Θανάση, που έλεγα ότι είμαι ο αγαπημένος του τραγουδιστής. Αμέσως κανόνισα να βρεθούμε, με έκανε ευτυχισμένο”, εξομολογήθηκε, περιγράφοντας την ανθρωπιστική πράξη που του γέμισε την καρδιά.
Κοιτώντας πίσω στις ρίζες της καλλιτεχνικής του πορείας, ο Ιακωβίδης αποκάλυψε ότι η επιθυμία να γίνει τραγουδιστής γεννήθηκε παρακολουθώντας τον Τόλη Βοσκόπουλο σε μια ελληνική ταινία να ερμηνεύει το “Γλυκά πονούσε το μαχαίρι”. Αν και δεν είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει προσωπικά, η επιρροή του ήταν καθοριστική. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί με νοσταλγία και στον αείμνηστο Βασίλη Καρρά, για τον οποίο δήλωσε ότι έτρεφε μεγάλη “καψούρα” και “αρρώστια”, τονίζοντας μάλιστα την κοινή καταγωγή τους από διπλανά χωριά.
Στην ερώτηση του παρουσιαστή για πέντε τραγούδια άλλων καλλιτεχνών που θα ήθελε να έχει υπογράψει, ο Πέτρος Ιακωβίδης απαρίθμησε με θέρμη: “Πάρε με απόψε αγκαλιά” του Νίκου Κουρκούλη, “Τι σκότωσα γιατί την αγαπούσα” του Στράτου Διονυσίου, “Όταν τα χρόνια σου περάσουν” του Βασίλη Καρρά, “Ωραιότερο Πλάσμα” του Λευτέρη Πανταζή και “Πριν χαθεί το όνειρό μας” του Τόλη Βοσκόπουλου.