Μητρότητα στην πορεία: Η Αφροδίτη Σκαφίδα μιλά για το «άλμα» και τον σύζυγό της, Πύρρο Δήμα

Η αθλήτρια Αφροδίτη Σκαφίδα μοιράστηκε συγκινητικές στιγμές και σκέψεις για τη μητρότητα σε προχωρημένη ηλικία, καθώς και τις προκλήσεις και χαρές που τη συνοδεύουν. Καλεσμένη στην εκπομπή “Μαμά-δες” της Δημόσιας Τηλεόρασης, η Σκαφίδα είχε μια ζεστή συζήτηση με την Δώρα Παντέλη, όπου αναφέρθηκε στον σύζυγό της, Πύρρο Δήμα, και τη νέα οικογένεια που δημιούργησαν.

«Είναι ένα άλμα το οποίο το κάνεις χωρίς να το περιμένεις, αλλά είναι ένα πάρα πολύ όμορφο άλμα. Είναι κάτι το οποίο στην αρχή λες «δεν ξέρω, πώς θα μεγαλώσω ένα παιδί; Εγώ να γίνω μαμά;». Δεν το περιμένεις, αλλά όταν γίνεται είναι όλα τόσο φυσικά και σου βγαίνουν από μέσα σου», δήλωσε η Αφροδίτη Σκαφίδα, περιγράφοντας την εμπειρία της μητρότητας.

Εξηγώντας την πορεία της προς τη μητρότητα, η Σκαφίδα ανέφερε: «Ήθελα να γίνω μητέρα, απλά δεν είχε βρεθεί ο κατάλληλος. Και είχα πει στους γονείς μου ότι «αν δεν βρεθεί ο κατάλληλος, δεν πρόκειται να γίνω μητέρα». Ευτυχώς και δόξα τω Θεώ βρήκα τον άνθρωπό μου. Ήταν ένα δύσκολο ταξίδι για εμένα, γιατί έφτασα τα 42 μέχρι να γίνω μητέρα και αυτό είναι και καλό και κακό. Κακό απ’ τη μία γιατί είμαι λίγο μεγάλη για το παιδί μου και δεν μπορώ εύκολα να παίξω μαζί της. Μπορώ, αλλά πιστεύω ότι όταν θα μεγαλώσει θα έχουμε αυτό το χάσμα. Απ’ την άλλη έχω την εμπειρία να τη μεγαλώσω όπως θα πρέπει».

Η Σκαφίδα τόνισε τη σημασία της επιμονής και της επιλογής: «Πιστεύω ότι όταν κάποιος θέλει κάτι πάρα πολύ, πάντα ο Θεός το δίνει. Και το ήθελα πολύ και το κυνήγησα κιόλας, γιατί δεν είναι μόνο να το θέλεις, είναι και να πηγαίνεις και προς τη σωστή κατεύθυνση. Έψαχνα να βρω έναν σύντροφο ο οποίος να είναι ένας καλός πατέρας και αμέσως μόλις τον βρήκα, τον κράτησα».

Σχετικά με τον Πύρρο Δήμα, η Αφροδίτη Σκαφίδα τον περιέγραψε ως «τον ιδανικό πατέρα». «Είναι ένας άντρας όπως με μεγάλωσαν οι γονείς μου, παλαιάς κοπής, ο οποίος θα σου ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου, θα βγείτε έξω και θα σε κεράσει, δεν θα σ’ αφήσει να πληρώσεις, θα σου κρατήσει την καρέκλα για να κάτσεις. Και ήταν κάποια απ’ τα στοιχεία τα οποία αγάπησα σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι σοβαρός, είναι μετρημένος και σου δίνει αυτή την ασφάλεια και είναι κάτι το οποίο θέλει κάθε γυναίκα στη ζωή της», ανέφερε.

Η χαρά της μητρότητας και η σχέση με τα παιδιά του Πύρρου Δήμα φάνηκαν από τα λόγια της: «Είναι πολύ γλυκός. Δεν το περίμενα να του βγει τόσο πολύ, απ’ την άποψη ότι έχει μεγαλώσει τέσσερα παιδιά και λέω «εντάξει, τώρα αυτό θα είναι το πέμπτο, δεν θα έχει την ίδια ενέργεια». Αλλά μόλις ήρθε, όλα ήταν σαν να ξαναπήγανε στο μηδέν και να ξαναρχίσανε. Δηλαδή είναι σαν να ‘ναι πάλι το πρώτο του παιδί. Όπως μου είπε «όσα δάχτυλα, και τα δάχτυλά μου να κοιτάξεις, όλα μου τα παιδιά είναι το ίδιο για μένα». Έτσι αισθάνομαι και με την Ελευθερία. Την Ελευθερία την έχει πραγματικά σαν να είναι το πρώτο του παιδί, είναι ένας γλυκύτατος πατέρας, θα κάτσει μαζί της, θα παίξει, θα την πάει βόλτα, θα την πάμε μαζί στην παιδική χαρά, δεν θα θέλει να της λείψει τίποτα και είναι σ’ όλες τις στιγμές εκεί. Και αυτό είναι πολύ όμορφο γιατί μεγαλώνει και με τη μητέρα της και με τον πατέρα της η Ελευθερία».

Η ενσωμάτωση σε μια νέα, ήδη χτισμένη οικογένεια περιγράφηκε ως μια διαδικασία αγάπης και αποδοχής: «Στην αρχή νόμιζα ότι θα είναι δύσκολο. Μπαίνεις όντως σε μια νέα οικογένεια και αυτή η νέα οικογένεια θα πρέπει να γίνει οικογένειά σου. Αλλά με πολύ αγάπη, τόσο από εμένα όσο και από τον Πύρρο, καταφέραμε να αγκαλιάσουμε και το μικρό του το παιδί το οποίο μένει μαζί μας και να γίνουμε όλοι μαζί μία νέα οικογένεια ξανά. Οπότε κάναμε μια νέα αρχή σαν μια νέα οικογένεια, με μια νέα αδερφούλα για τον μικρό και για εμάς δύο παιδιά πλέον, γιατί αυτή τη στιγμή έχουμε μια οικογένεια με δύο παιδάκια».

Η γνωριμία με τα παιδιά του Πύρρου Δήμα ήταν ένα σημαντικό βήμα: «Απ’ την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε, μου είπε ότι «θέλω να γνωρίσεις τα παιδιά μου», γιατί κατάλαβε ότι εμείς οι δύο θα είμαστε μαζί. Δηλαδή όταν ξεκινήσαμε, θέλει να είμαι ο άνθρωπός του, οπότε δεν ήθελε τα παιδιά του να μάθουνε από κάποιον άλλον ότι είμαστε μαζί. Οπότε ξεκίνησε σαν μια γνωριμία, δεν ξεκίνησε σαν μια σχέση γάμου ή κάτι το οποίο θα προχωρούσε. Εγώ ήθελα να δείξω τον καλό μου εαυτό. Τα παιδιά είναι λογικό, δεν με γνωρίζανε, θέλανε να μάθουνε ποια είμαι και τι ακριβώς μπορώ να προσφέρω στον πατέρα τους. Από κει και πέρα, όταν αυτό άρχισε να προχωράει, είχαμε αρχίσει να συζητάμε στα παιδιά ότι εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε σε όλο αυτό. Εννοείται ότι τα παιδιά πάντα θέλουν τον χρόνο τους. Ακόμα και ένα παιδί που θα μείνει μαζί μας, πρέπει να γνωρίζει ότι θα προχωρήσει αυτή η σχέση και όλα θέλουν τον χρόνο τους. Όλα έτσι σιγά-σιγά ήρθαν όπως πρέπει και αυτή τη στιγμή είμαστε όλοι μια χαρά», εξομολογήθηκε η Αφροδίτη Σκαφίδα.