Διονύσης Σαββόπουλος: Συγκλονιστικές εξομολογήσεις του εγγονού του για τα τελευταία του γενέθλια και το τελευταίο τηλεφώνημα
Άγνωστες στιγμές από τη ζωή του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, όπως τις διηγείται ο εγγονός του, Διονύσης.
Με λόγια που αγγίζουν την καρδιά, ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου, που φέρει το ίδιο όνομα, μίλησε με συγκίνηση για τον παππού του, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της κοινής τους ζωής. Η συγκινητική του αφήγηση επικεντρώθηκε στα τελευταία γενέθλια του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη, τον Δεκέμβριο του 2024, αλλά και στο τελευταίο τηλεφώνημα που είχαν λίγες ώρες πριν ο «Νιόνιος» φύγει για το μεγάλο ταξίδι.
Ο νεαρός Διονύσης ανέφερε στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Ο παππούς μου προσπάθησε με τα εγγόνια του να επανορθώσει για ό,τι λάθη πίστευε ότι έκανε με τα δικά του παιδιά. Ήταν σαν να μας έδωσε λίγο παραπάνω αγάπη, αυτή που δίνει ο παππούς στον εγγονό. Ένιωθα σαν να έχω δύο πατεράδες, τον Ρωμανό και τον Διονύση. Η αγάπη τους ήταν πολύ έντονη καθημερινά, τόσο για εμένα όσο και για τον αδελφό μου, τον Ανδρέα».
Περιέγραψε, επίσης, την έκπληξη που ετοίμασε στον παππού του για τα τελευταία του γενέθλια τον Δεκέμβριο του 2024, λέγοντας με πικρία: «Πάλι καλά που τα έκανα, γιατί φέτος δεν κατάφερα να το κάνω, δυστυχώς». Συνεχίζοντας, με δάκρυα στα μάτια, εξομολογήθηκε: «Ακόμα νιώθω ότι είμαστε μαζί, παρόλο που δεν τον βλέπω μπροστά μου. Είναι γύρω, μου μιλάει, τον ακούω να λέει τα δικά του».
Στα πλάνα που προβλήθηκαν στην εκπομπή «Πρωταγωνιστές», ο Διονύσης Σαββόπουλος ακούγεται να λέει, αναφερόμενος στα γενέθλιά του: «Δεν μου περνούσε ποτέ από το μυαλό ότι θα ζήσω μια τέτοια ημέρα. Πίστευα το αντίθετο, γιατί αισθανόμουν σαν τους καταραμένους ποιητές που οι υπερβολές της ιδιοφυΐας τους τους οδηγούν στον θάνατο σε νεαρή ηλικία. Όμως γνώρισα φίλους, ανθρώπους που αγάπησα, τη γυναίκα της ζωής μου, την Άσπα. Κάναμε παιδιά, τον υπέροχο Κορνήλιο και τον υπέροχο Ρωμανό, κάναμε υπέροχα και αξιαγάπητα εγγόνια, τον Διονύση και τον Αντρέα».
Ο εγγονός του, μετέφερε, τέλος, την εμπειρία του από το τελευταίο τηλεφώνημα: «Δεν τον είδα ποτέ στο νοσοκομείο, αλλά ένα πρωί με πήρε ο μπαμπάς facetime στο Ρότερνταμ στις 6 το πρωί. Μίλησα με τον παππού, δεν τον έβλεπα, αλλά μου έλεγε “λεβεντιά μου πόσο όμορφος είσαι” και την ίδια ημέρα πέθανε, οπότε του μίλησα την τελευταία ημέρα της ζωής του».