Απόλυση καθηγητών του ΑΠΘ μετά από υπεξαίρεση 352.555 ευρώ

Στην οριστική απόλυση ενός ζευγαριού καθηγητών προχώρησε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με την κατηγορία καταχρασμού 352.555 ευρώ, από ευρωπαϊκά κονδύλια έρευνας.

Η απόλυση τους ήταν αποτέλεσμα παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), με τα κονδύλια να χρησιμοποιούνται για την αγορά αυτοκινήτων, οικιακού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, επισκέψεων σε κέντρα ομορφιάς, εξόφληση φόρων, λογαριασμών κ.λπ.

Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιοι κατέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωση της αποφάσεως του Πειθαρχικού Συμβουλίου των μελών του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού των ΑΕΙ, η οποία και οδήγησε στην απόλυση τους.

Σε βάρος τους εκκρεμεί βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης για κακουργηματική υπεξαίρεση, σε βάρος των συμφερόντων της Ε.Ε., χρηματικού ποσού ιδιαίτερα μεγάλης αξίας (352.555,65 ευρώ), κατά συναυτουργία και κατ’ εξακολούθηση, με τις επιβαρυντικές διατάξεις περί καταχραστών, καθώς το ποσό υπερβαίνει τα 120.000 ευρώ, «ποσό το οποίο τους το είχαν εμπιστευτεί λόγω της ιδιότητάς τους ως εντολοδόχων και διαχειριστών ξένης περιουσίας».

Η υπόθεση ξεκίνησε μετά από καταγγελίες στην OLAF για παρατυπίες στο πλαίσιο της διαχείρισης των χρηματοδοτούμενων από την Ε.Ε. έργων του Ευρωπαϊκού Δικτύου Επικεφαλής Αρχιτεκτονικών Σχολών (ENHSA).

Οι καταγγελίες οδήγησαν σε έλεγχο του Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA) και την OLAF, ενώ εν συνεχεία συντάχθηκε έκθεση, η οποία και εστάλη στον Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Θεσσαλονίκης.

Τα ευρήματα των ερευνών αποκαλύπτουν ότι, το ζεύγος των πανεπιστημιακών, με την ιδιότητά αναπληρωτών καθηγητών Τμήματος Σχολής του ΑΠΘ, είχαν οριστεί ως συντονιστές προγραμμάτων, με τον σύζυγο να ορίζεται συντονιστής του προγράμματος ENHSA II και την σύζυγο συντονίστρια του προγράμματος ENHSA III.

Τα προγράμματα αυτά, χρηματοδοτούμενα από πιστώσεις του προϋπολογισμού της Ε.Ε., προέβλεπαν συνέδρια, έρευνες, μελέτες, δημοσιεύσεις και διακίνηση πληροφοριών σχετικών με την εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων στις χώρες της Ευρώπης.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ε.Ε., μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) του ΑΠΘ μετέφερε σταδιακά προκαταβολές στους κοινούς λογαριασμούς του ζεύγους τους οποίους τηρούσαν στην Τράπεζα Πειραιώς.

Με τα κονδύλια αυτά το ζεύγος θα κάλυπτε τα έξοδα των συνεδρίων, της αποζημίωσης των συμμετεχόντων σε αυτά για έξοδα μετακίνησης, διαμονής, διαβίωσης κ.λπ. και θα απέδιδε λογαριασμό μαζί με τα σχετικά παραστατικά (δικαιολογητικά έγγραφα για τα έξοδα).

Μια εκ των πιστώσεων σε κοινό λογαριασμό του ζεύγους στη Eurobank αφορούσε τα ποσά των 337.355 και 580.855 ευρώ, δικαιολογημένα ως τέλη συμμετοχής των συμμετεχόντων στις εκδηλώσεις των έργων ENHSA II και ENHSA III.

Ωστόσο, σύμφωνα με τη πειθαρχική απόφαση, τα χρήματα αντί να καλύψουν τις δαπάνες των συνεδρίων και άλλων εκδηλώσεων, κατέληξαν σε προσωπικά έξοδα του ζεύγους, με τους κατηγορούμενους να χρησιμοποιούν 99.035,65 ευρώ για «προσωπικές τους δαπάνες ή δαπάνες συγγενικών τους προσώπων όπως έξοδα κατοικίας, μεταφορές σε τραπεζικούς λογαριασμούς οικείων προσώπων, εξόφληση λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, ασφαλιστικών δαπανών, φόρου οχημάτων, φόρου εισοδήματος και λοιπών φόρων, δαπανών τέκνων, αγορά αυτοκινήτων, εξόφληση πιστωτικών καρτών για αγορά οικιακού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, νοσοκομειακής περίθαλψης, υπηρεσιών ομορφιάς και εξόδων ασφάλισης».

Παράλληλα, παρακράτησαν «ως δικό τους το ποσό των 53.520 ευρώ, χωρίς να το αποδώσουν, όπως όφειλαν, στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Υπό τα παρόντα στοιχεία, παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο των μελών ΔΕΠ τόσο για την κατάχρηση του ποσού των 352.555 ευρώ από τα ευρωπαϊκά κονδύλια όσο και για:

1) παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα

2) απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος των ιδίων ή τρίτων προσώπων και αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη ή ανάξια για πανεπιστημιακό λειτουργό συμπεριφορά.

Ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου, που απαρτίζεται από δικαστές του ΣτΕ, του Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου αλλά και πρυτάνεις, οι κατηγορούμενοι υποστήριξαν ότι τα χρήματα τα οποία δαπάνησαν για προσωπική χρήση τους και συγγενών τους δεν προέρχονται από την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, αλλά από προσωπικές αποταμιεύσεις, αποζημιώσεις τις οποίες έλαβαν για συμμετοχή τους σε έργα ή προγράμματα της Ε.Ε. κ.λπ.

Σύμφωνα όμως με τους πειθαρχικούς δικαστές, τα στοιχεία τα οποία προσκόμισε το ζεύγος είναι γενικά και αόριστα, χωρίς πλήρη αριθμητική αντιστοίχιση με τα ελλείποντα ποσά καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία αυτά κρίνοντα ανεπαρκή για να ανατρέψουν τα τεκμηριωμένα πορίσματα του ελέγχου της OLAF και του αρμόδιου οικονομικού πραγματογνώμονα, «από τα οποία προκύπτει τέλεση των αποδιδόμενων πράξεων» στο ζεύγος των καθηγητών.

Το Πειθαρχικό Συμβούλιο λαμβάνοντας υπόψη «το μέγεθος της ζημίας που προκάλεσαν στην περιουσία της Ε.Ε. αλλά και στο κύρος και την αξιοπρέπεια του ΑΠΘ και των πανεπιστημιακών λειτουργών του», αποφάσισε την οριστική παύση τους.