Σε ρόλο Νέρωνα ο Ντόναλντ Τραμπ στο σημερινό πρωτοσέλιδο του Spiegel
Επικριτικό το νέο πρωτοσέλιδο του Spiegel απέναντι στον Ντόναλντ Τράμπ
Σε εμπρηστή, μετατρέπει το εξώφυλλό του γερμανικού περιοδικό Der Spiegel, τον Ντόναλντ Τραμπ, επικρίνοντας την αντίδρασή του απέναντι στο κύμα διαδηλώσεων μετά την βίαιη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.
Στο εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με αδιάφορο ύφος και αναμμένο σπίρτο στο χέρι , ετοιμάζεται να βάλει φωτιά στην χώρα του. Πίσω από το γραφείο του, έξω από το παράθυρο φαίνονται αστυνομικοί, διαδηλωτές ενώ ορθώνονται φλόγες και μαύρος καπνός.
«Υπάρχουν φράσεις που μένουν χαραγμένες στη μνήμη της ανθρωπότητας» σημειώνει ο σχολιαστής θυμίζοντας την ιστορική φράση του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ «I have a Dream» το 1963 στην πορεία προς την Ουάσιγκτον. Ένα όνειρο για έναν κόσμο χωρίς ρατσισμό, με ελευθερία και ισότητα. «I want to panic, είπε πέρυσι στο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός η Γκρέτα Τούνμπεργκ, προς τους ισχυρότερους άνδρες και γυναίκες αυτού του κόσμου» συνεχίζει ο σχολιαστής. «Δεν επρόκειτο για φράση ελπίδας, αλλά προειδοποίησης ότι η ανθρωπότητα καταστρέφει τον πλανήτη της. Ότι κάτι φτάνει στο τέλος».
Ανάμεσα στις φράσεις αυτές το περιοδικό τοποθετεί και τις τελευταίες λέξεις του Τζορτζ Φλόιντ, επισημαίνοντας:
«Είναι η φράση ενός άνδρα που του κόπηκε η αναπνοή μια ολόκληρη ζωή. Ενός έγχρωμου, που έπεσε θύμα της πιο φρικιαστικής αστυνομικής βίας. Είναι η φράση μιας κοινωνίας, που δεν κατάφερε ποτέ να νικήσει τον ρατσισμό. Μια φράση διαμαρτυρίας εναντίον ενός προέδρου, που δεν αναζητεί λύση για τον ρατσισμό και την πανδημία, αλλά τη σύγκρουση. Φράση οργής, φόβου και μίσους, που οδηγεί επίσης σε λεηλασίες και βία. Τελικά είναι η φράση μιας χώρας, που απειλείται με διάλυση».
«Το I can´t breath θα μείνει για πάντα η δική του φράση, αυτού και ενός νέου κινήματος των μαύρων. Αυτή όμως η προσωπική φράση είναι και μια μεταφορά για την παγκόσμια κρίση από μια ασθένεια, που οδηγεί τους ανθρώπους στο νοσοκομείο για να βοηθηθούν με μηχανικό αναπνευστήρα. Μια ασθένεια που έχει αφαιρέσει στις κοινωνίες τον αέρα για να αναπνεύσουν και έχει οδηγήσει σε δύσπνοια τον παγκόσμιο καπιταλισμό… Κάποιος θα πρέπει να βρει μια φράση ελπίδας. Μέχρι τότε ας πιαστούμε από τη φράση του αιδεσιμότατου Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ: I have a dream».