Πενήντα δύο χρόνια μετά: Η Ελλάδα θυμάται το Πολυτεχνείο
Από τα κόκκινα γαρύφαλλα και τα μηνύματα των πολιτών μέχρι τις συγκινητικές αφηγήσεις από τα γεγονότα του 1973, η επέτειος της εξέγερσης τιμήθηκε με σεβασμό και μνήμη.
Σαράντα δύο χρόνια μετά την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου, η μνήμη των αγωνιστών ζει. Σήμερα, οι πύλες του ιστορικού ιδρύματος άνοιξαν, επιτρέποντας σε πολίτες κάθε ηλικίας να αποτίσουν φόρο τιμής. Με κόκκινα γαρύφαλλα, συγκινητικά μηνύματα και ζωγραφιές από χέρια παιδιών, ο λαός τίμησε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για τη δημοκρατία.
Από τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου 1973, όταν ένα τανκ του στρατού των πραξικοπηματιών γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου, η προσπάθεια καταστολής δεν έσβησε το πνεύμα αντίστασης. Η καθιερωμένη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία συνεχίζεται, μεταφέροντας το μήνυμα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Μεγάλη ήταν η συμμετοχή σχολείων από όλη την Αθήνα, τις γύρω περιοχές, ακόμη και από την περιφέρεια, ενισχύοντας το συμβολισμό της ημέρας. «Ήμουνα εδώ τότε», δήλωσε ένας από τους πρωτοστατές της νεολαίας του ’73, ο οποίος, αδιαλείπτως εδώ και 52 χρόνια, τιμά την επέτειο. «Είχα έρθει εδώ γιατί είχα την ελπίδα ότι αυτή η νεολαία θα κατορθώσει να διώξει το καθεστώς, όντως, το κατόρθωσε με θυσίες, με αίματα. Επιβιώσαμε και παλέψαμε», είπε με συγκίνηση.
Μαζί του, η 11χρονη Αναστασία, εξέφρασε την κατανόησή της για τη σημασία της ημέρας: «Ήρθα στο Πολυτεχνείο για να τιμήσω αυτούς που πεθάνανε για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι». Η γιαγιά της, με βλέμμα γεμάτο μνήμη, συμπλήρωσε: «Είχαν βγει οι αστυνομικοί και καθάριζαν με τις μάνικες τα αίματα». Οι μαρτυρίες αυτές υπενθυμίζουν το κόστος της ελευθερίας και την αξία της αδιάκοπης μνήμης.