Έφυγε ένας θρύλος του ελληνικού design, ο Μιχάλης Κατζουράκης
Ο ζωγράφος, εικαστικός και γλύπτης, πρωτοπόρος του σύγχρονου design, αποχαιρετά την Τρίτη 30 Δεκεμβρίου από τα Μελίσσια.
Ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του σύγχρονου ελληνικού design, ο Μιχάλης Κατζουράκης, έφυγε από τη ζωή την παραμονή των Χριστουγέννων, αφήνοντας πίσω του μια πολυσχιδή καλλιτεχνική κληρονομιά. Η κηδεία του θα τελεστεί την Τρίτη 30 Δεκεμβρίου, στις 11:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Μελισσίων.
Ο Μιχάλης Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου στις 28 Ιανουαρίου 1933. Η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα το 1938. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών το 1951, μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής δίπλα στον André Lhote και στη σχολή αφίσας και γραφικών τεχνών Paul Colin. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1955, παρουσίασε έργα του στην Αίθουσα Πέιν και άρχισε να εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας στις γραφικές τέχνες.
Κατά την περίοδο 1960-1967, υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός σύμβουλος στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ). Το 1962, σε συνεργασία με τον Φρέντυ Κάραμποττ και τη σύζυγό του Αγνή Κατζουράκη, ίδρυσαν το Διαφημιστικόν Κέντρον Αθηνών «Κ&Κ». Η επιχείρηση αυτή άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στον χώρο της διαφήμισης και του design, κερδίζοντας πολυάριθμες διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς και συμβάλλοντας στην εξάπλωση του μοντερνισμού και της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70. Παράλληλα, την περίοδο 1962-1964, επιμελήθηκαν και σχεδίασαν έργα για τα ετήσια λευκώματα της ΔΕΘ.
Οι δημιουργίες τους, που χαρακτηρίζονταν από απλότητα, καλαισθησία και υψηλή αισθητική, διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο, θέτοντας τις βάσεις για το σύγχρονο design στη χώρα μας. Ενσωμάτωσαν μια μινιμαλιστική γλώσσα μοντερνισμού, συνδυασμένη με στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς, αναδεικνύοντας τις αρετές της ελληνικής τέχνης διαχρονικά μέσα από μια σύγχρονη ματιά. Έτσι, διαμόρφωσαν μια αναγνωρίσιμη διεθνώς εικόνα της ελληνικότητας και του μοντέρνου «ελληνικού στυλ».
Οι διακρίσεις δεν άργησαν να έρθουν. Το 1961, ο Μ. Κατζουράκης κέρδισε το Β’ βραβείο στη Διεθνή Έκθεση Τουριστικής Αφίσας στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Την επόμενη χρονιά, στον ίδιο διαγωνισμό, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ζωγραφικής αφίσας «Χρυσός Αρλεκίνος» για την αφίσα «Δακτυλιόλιθος». Το 1965, η ελληνική Πολιτεία τον τίμησε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος για τη σημαντική του συμβολή στο ελληνικό design. Επιπλέον, για το έργο του στις γραφικές τέχνες, είχε λάβει επτά βραβεία Rizzoli, τιμητική διάκριση από το Art Director’s Club της Νέας Υόρκης και το τρίτο βραβείο στη Μπιενάλε του Μπρνο.
Το 1967, πραγματοποίησε την δεύτερη ατομική του έκθεση ζωγραφικής στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών-Χίλτον και συμμετείχε στην Πανελλήνιο Καλλιτεχνική Έκθεση στο Ζάππειο. Από εκείνη τη χρονιά, άρχισε να δραστηριοποιείται συχνότερα στον εικαστικό χώρο, αναπτύσσοντας ένα προσωπικό ύφος που βασιζόταν στη γεωμετρία και την αφαιρετική διαδικασία.
Ο Μιχάλης Κατζουράκης έγινε μέλος του AGI (Alliance Graphique International) το 1968. Το 1969, παρουσίασε μινιμαλιστικά έργα δύο και τριών διαστάσεων στο Ινστιτούτο Γκαίτε. Τον επόμενο χρόνο, εξέθεσε γλυπτά από φύλλα πολυστερίνης στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών-Χίλτον.
Το 1973, η εταιρεία Κ+Κ αναπτύχθηκε περαιτέρω μέσω της συνεργασίας με τη γαλλική διαφημιστική εταιρεία UNIVAS. Δύο χρόνια αργότερα, ο Κατζουράκης αποχώρησε από την εταιρεία για να αφοσιωθεί στον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων, ιδιαίτερα κρουαζιερόπλοιων, ιδρύοντας μαζί με τη σύζυγό του το γραφείο «ΑΜΚ», από το οποίο αποχώρησαν το 2015.
Το 1976, συμμετείχε στην εικαστική ομάδα «∆ιαδικασίες-Συστήματα». Από το 1977, άρχισε να εξερευνά τις δυνατότητες των μικτών υλικών σε έργα δύο και τριών διαστάσεων. Το 1979, η ιστορική γκαλερί Denise René φιλοξένησε την πρώτη του ατομική έκθεση στο Παρίσι, σηματοδοτώντας το τέλος του κύκλου των αυστηρά γεωμετρικών συνθέσεων και την στροφή προς μια πιο λυρική ερμηνεία των γεωμετρικών αρχών.