Η Αρκτική αντιμετωπίζει τη θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί, με δραματικές επιπτώσεις
Η νέα έκθεση της NOAA σκιαγραφεί μια ανησυχητική πραγματικότητα για την περιοχή του Βορείου Πόλου, καθώς οι θερμοκρασίες σπάνε ρεκόρ και ο θαλάσσιος πάγος υποχωρεί σε πρωτοφανή επίπεδα.
Η Αρκτική βίωσε την πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με μια ανησυχητική έκθεση της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA). Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε σήμερα, παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα για την περιοχή, η οποία είναι εξαιρετικά ευάλωτη στις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2024 έως Σεπτεμβρίου 2025, οι θερμοκρασίες στην Αρκτική ήταν κατά 1,60°C υψηλότερες από τον μέσο όρο που έχει καταγραφεί την περίοδο 1991-2020. Αυτά τα στοιχεία προέρχονται από την ετήσια έκθεση για την Αρκτική, η οποία βασίζεται σε μετρήσεις που χρονολογούνται από το 1900. Ο Τομ Μπάλινγκερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας από το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι η παρατηρούμενη υπερθέρμανση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είναι «ανησυχητική», χαρακτηρίζοντας την τάση «πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια και ίσως εδώ και χιλιάδες χρόνια».
Η χρονιά που αναλύεται από τη NOAA χαρακτηρίζεται από το πιο ζεστό φθινόπωρο, τον δεύτερο πιο ζεστό χειμώνα και το τρίτο πιο θερμό καλοκαίρι στην Αρκτική από την έναρξη των καταγραφών. Η περιοχή, που περιλαμβάνει τον Βόρειο Πόλο, επηρεάζεται από ένα φαινόμενο όπου η θερμοκρασία αυξάνεται ταχύτερα σε σύγκριση με τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της χιονοκάλυψης και του θαλάσσιου πάγου.
Το λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα τον Μάρτιο του 2025, καταγράφοντας τη χαμηλότερη κορύφωση έκτασης από την έναρξη της δορυφορικής παρακολούθησης. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του National Snow and Ice Data Center (NSIDC), ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής κορυφώθηκε στις 22 Μαρτίου, με έκταση περίπου 14,33 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων – την μικρότερη που έχει καταγραφεί εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Κάθε χειμώνα, ο πάγος στον Αρκτικό Ωκεανό επεκτείνεται για να φτάσει στο μέγιστό του τον Μάρτιο, ωστόσο, η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη καθιστά όλο και πιο δύσκολη την ανάκαμψη του πάγου.
Αυτό αποτελεί «άμεσο πρόβλημα για τις πολικές αρκούδες, τις φώκιες και τους θαλάσσιους ίππους, που χρησιμοποιούν τον πάγο ως πλατφόρμα για να μετακινούνται, να κυνηγούν και να γεννούν», εξηγεί ο Ουόλτερ Μάιερ, συν-συγγραφέας της έκθεσης του NSIDC. Αν και το λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου δεν επηρεάζει άμεσα τη στάθμη των ωκεανών, σε αντίθεση με το λιώσιμο του πάγου στην ξηρά, προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή, απειλώντας πολλά οικοσυστήματα. Επιπλέον, η συρρίκνωση της επιφάνειας του πάγου αποκαλύπτει τον πιο σκούρο ωκεανό, ο οποίος απορροφά περισσότερη ηλιακή ενέργεια, επιδεινώνοντας περαιτέρω την κλιματική αλλαγή.
Παράλληλα, καθώς η Αρκτική θερμαίνεται ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη, παρατηρείται μείωση των διαφορών θερμοκρασίας που διατηρούν τον ψυχρό αέρα κοντά στον πόλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα κύματα ψύχους να εξαπλώνονται συχνότερα σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, σύμφωνα με πολλαπλές μελέτες.