Σπάνια μετάδοση λύσσας μέσω μεταμόσχευσης νεφρού: Ο ρόλος ενός μεφίτη και μιας νυχτερίδας
Ανατριχιαστικό σενάριο τριπλής μετάδοσης της ασθένειας, με τραγική κατάληξη για λήπτη και δότη
Ένας άνδρας από το Μίσιγκαν έχασε τη ζωή του από λύσσα, μετά από μεταμόσχευση νεφρού. Η ασθένεια πιστεύεται ότι μεταδόθηκε από έναν άλλο άνδρα, ο οποίος είχε πεθάνει από την ίδια αιτία, αφού τον είχε γρατζουνίσει ένας μεφίτης (σκανκ) ενώ προστάτευε ένα γατάκι. Οι υγειονομικές αρχές χαρακτηρίζουν το περιστατικό ως «εξαιρετικά σπάνιο».
Σύμφωνα με έκθεση των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), ο ασθενής από το Μίσιγκαν υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού σε νοσοκομείο του Οχάιο τον Δεκέμβριο του 2024. Περίπου πέντε εβδομάδες αργότερα, άρχισε να εκδηλώνει συμπτώματα όπως αδυναμία στα κάτω άκρα, σύγχυση και ακράτεια. Εισήχθη στο νοσοκομείο, τέθηκε σε αναπνευστική υποστήριξη και τελικά υπέκυψε. Η μεταθανάτια εξέταση επιβεβαίωσε τη λύσσα, γεγονός που προκάλεσε αμηχανία, καθώς η οικογένεια του λήπτη είχε δηλώσει ότι δεν είχε έρθει σε επαφή με ζώα, όπως αναφέρει ο Guardian.
Αναδρομικά, οι γιατροί εξέτασαν τα αρχεία του δωρητή νεφρού από το Άινταχο. Διαπίστωσαν ότι στο ερωτηματολόγιο αξιολόγησης κινδύνου, ο δότης είχε αναφέρει ότι είχε γρατζουνιστεί από έναν μεφίτη. Η οικογένεια του δότη διευκρίνισε ότι τον Οκτώβριο, ενώ ο δότης κρατούσε ένα γατάκι σε υπόστεγο της εξοχικής του κατοικίας, ένας μεφίτης επέδειξε επιθετική συμπεριφορά προς το ζώο. Ο δότης απώθησε τον μεφίτη, ο οποίος έδειχνε «αναίσθητος», αλλά πριν προλάβει, τον είχε γρατζουνίσει στο πόδι, προκαλώντας αιμορραγία. Ο δότης δεν πίστευε ότι τον είχε δαγκώσει.
Λίγο αργότερα, ο δότης άρχισε να παρουσιάζει σύγχυση, δυσκολία στην κατάποση και στο περπάτημα, παραισθήσεις και αυχενική δυσκαμψία. Δύο ημέρες αργότερα, βρέθηκε αναίσθητος στο σπίτι του, πιθανώς λόγω καρδιακής ανακοπής. Παρά τις προσπάθειες ανάνηψης και νοσηλείας, δεν ανέκτησε τις αισθήσεις του και κηρύχθηκε εγκεφαλικά νεκρός, με αποτέλεσμα να αποσυνδεθεί από τον αναπνευστήρα. Πολλά από τα όργανά του, συμπεριλαμβανομένου του αριστερού νεφρού, δωρίστηκαν.
Αρχικά, οι εργαστηριακές εξετάσεις του δότη είχαν βγει αρνητικές για λύσσα. Ωστόσο, μετά την υποψία λύσσας στον λήπτη, επανεξετάστηκαν δείγματα βιοψίας απευθείας από τους νεφρούς του δότη, τα οποία ανίχνευσαν στέλεχος «συμβατό με λύσσα νυχτερίδας». Αυτό υποδηλώνει ότι ο δότης είχε πεθάνει από λύσσα και την είχε μεταδώσει.
Η έρευνα αποκάλυψε μια «πιθανή αλυσίδα μετάδοσης τριών σταδίων»: μια νυχτερίδα μόλυνε έναν μεφίτη, ο οποίος με τη σειρά του μόλυνε τον δότη. Ο νεφρός του δότη στη συνέχεια μόλυνε τον λήπτη. Σύμφωνα με το CDC, αυτή είναι μόλις η τέταρτη καταγεγραμμένη περίπτωση λύσσας που μεταδόθηκε μέσω μεταμόσχευσης στις ΗΠΑ από το 1978, τονίζοντας ότι ο κίνδυνος τέτοιων λοιμώξεων παραμένει εξαιρετικά χαμηλός.
Επιπλέον, τρία άτομα είχαν λάβει μοσχεύματα κερατοειδούς από τον ίδιο δότη. Μετά την ανακάλυψη, τα μοσχεύματα αφαιρέθηκαν και χορηγήθηκε προφυλακτική αγωγή. Τα τρία άτομα παρέμειναν ασυμπτωματικά.
Η έκθεση του CDC επισημαίνει ότι στις ΗΠΑ, οι οικογένειες συχνά παρέχουν πληροφορίες για τους παράγοντες κινδύνου μολυσματικών ασθενειών ενός δότη. Η λύσσα συνήθως «εξαιρείται από τις συνήθεις εξετάσεις παθογόνων παραγόντων των δοτών λόγω της σπανιότητάς της στους ανθρώπους στις ΗΠΑ και της πολυπλοκότητας των διαγνωστικών εξετάσεων». Το νοσοκομειακό προσωπικό που περιέθαλψε τον δότη δεν είχε αρχικά αντιληφθεί τη γρατζουνιά, αποδίδοντας τα συμπτώματα σε χρόνιες συννοσηρότητες.