Η κατάληψη του Μεγάλου Τεμένους της Μέκκας: 15 ημέρες που συγκλόνισαν τον μουσουλμανικό κόσμο

Τη Δευτέρα 20 Νοεμβρίου του 1979, λίγο πριν ξημερώσει, ο Γιουχαϊμάν Αλ Οτάιμπι, επικεφαλής 500 αφοσιωμένων ανδρών, εισέβαλε στο Μεγάλο Τέμενος της Μέκκας. Εκείνη τη στιγμή, στο ιερότερο τόπο του Ισλάμ βρίσκονταν μεταξύ 50.000 και 100.000 πιστοί, συρρέοντες για τον εορτασμό της μουσουλμανικής πρωτοχρονιάς του 1400. Η αιφνίδια εισβολή, που ξεκίνησε με την εξουδετέρωση των φυλάκων και την τοποθέτηση κλειστών φερέτρων –σύμφωνα με την παράδοση για ευλογίες–, πήρε γρήγορα επικίνδυνες διαστάσεις. Ο ιμάμης δέχθηκε πίεση και του πάρθηκε το μικρόφωνο, ενώ η κατάληψη της Μέκκας, όπως θα αποκαλούνταν, έμελλε να διαρκέσει 15 ημέρες, βυθίζοντας την περιοχή σε ένα χάος αίματος και απροσδιόριστου αριθμού θυμάτων.

Οι πιστοί, αρχικά αιφνιδιασμένοι, σύντομα συνειδητοποίησαν το μέγεθος της τραγωδίας. Τα φέρετρα, που φάνηκαν να μεταφέρουν νεκρούς, αποκάλυψαν κρυμμένα αυτόματα όπλα, πιστόλια και τουφέκια, τα οποία μοιράστηκαν αμέσως στους άντρες του Αλ Οτάιμπι. Αυτοί οχυρώθηκαν σε κάθε γωνιά της αυλής και στους μιναρέδες, ενώ ο ηγέτης της επίθεσης έδινε εντολές να πυροβολούνται όσοι προσπαθούσαν να ανοίξουν τις πύλες. Ο Αλ Οτάιμπι, μέσα από το μικρόφωνο, κήρυξε ότι ο κουνιάδος του, Μοχάμεντ Αμπντουλάχ Αλ Καχτανί, ήταν ο «Μαχντί», ο απεσταλμένος του Θεού, που είχε κατέβει στη γη για να εξαλείψει το κακό.

Το «κακό», σύμφωνα με την ιεροκήρυξη, ήταν ο διεφθαρμένος βασιλικός οίκος των Σαούντ, ο οποίος κατηγορούνταν για τον εκδυτικισμό της Σαουδικής Αραβίας. Το μήνυμα αυτό προκάλεσε σοκ στη βασιλική οικογένεια στο Ριάντ, η οποία αιφνιδιάστηκε πλήρως από την επίθεση στον ιερότερο χώρο του Ισλάμ. Αρχικά επικράτησε σύγχυση, καθώς οι πληροφορίες ήταν συγκεχυμένες. Μόνο μετά από ώρες, οι μυστικές υπηρεσίες του βασιλείου κατάφεραν να σχηματίσουν μια σαφέστερη εικόνα. Η επίθεση αυτή αποτελούσε ένα ισχυρό χτύπημα στην εξουσία των Σαούντ, οι οποίοι, παρά την έλλειψη αποδείξεων, έσπευσαν να κατηγορήσουν το Ιράν για την επίθεση στην καρδιά της Μέκκας.