Πρώην πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο
Η Σέιχ Χασίνα κρίθηκε ένοχη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μετά την αιματηρή καταστολή φοιτητικών διαδηλώσεων.
Στη Ντάκα, ένα ειδικό δικαστήριο επέβαλε τη Δευτέρα 17 Νοεμβρίου τη θανατική ποινή στην πρώην πρωθυπουργό του Μπαγκλαντές, Σέιχ Χασίνα, κρίνοντάς την υπεύθυνη για τη βίαιη καταστολή μαζικών διαδηλώσεων φοιτητών που έλαβαν χώρα το 2024, κατά την περίοδο λήξης της 15ετούς διακυβέρνησής της.
Η 78χρονη Σέιχ Χασίνα, η οποία βρισκόταν στην εξουσία για περισσότερα από 15 χρόνια, καταδικάστηκε ερήμην (in absentia) για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Χασίνα έδωσε άμεσες εντολές για χρήση θανατηφόρας βίας, συμπεριλαμβανομένων drones και ελικοπτέρων, εναντίον πολιτών, ενώ φέρεται να συνέβαλε στην εκτέλεση διαδηλωτών και να μην παρενέβη για να αποτρέψει τις βίαιες ενέργειες των δυνάμεων ασφαλείας. Η δικαστική απόφαση έκρινε ότι «όλες οι προϋποθέσεις για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας αποδείχθηκαν».
Η υπόθεση αφορά τις μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις που ξέσπασαν τον Ιούλιο-Αύγουστο 2024, αρχικά ως αντίδραση σε κυβερνητικές πολιτικές, και στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε ευρύτερο κύμα αντιδράσεων κατά της διακυβέρνησης Χασίνα. Εκτιμήσεις του ΟΗΕ αναφέρουν ότι περίπου 1.400 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της καταστολής.
Η Σέιχ Χασίνα έχει εγκαταλείψει το Μπαγκλαντές και διαμένει στην Ινδία, γεγονός που οδήγησε στην εκδίκαση και καταδίκη της ερήμην. Η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές έχει ήδη υποβάλει αίτημα έκδοσής της στην Ινδία, χωρίς όμως να έχει υπάρξει έως τώρα ανταπόκριση.
Η ίδια η Χασίνα έχει χαρακτηρίσει τη δίκη ως «πολιτική εκδίκηση», αρνούμενη τις κατηγορίες και υποστηρίζοντας ότι η διαδικασία δεν της επέτρεψε να υπερασπιστεί επαρκώς τον εαυτό της, καθώς βρέθηκε αντιμέτωπη με «δικαστήριο που στήθηκε από μη εκλεγμένη κυβέρνηση».
Η επιβολή της θανατικής ποινής έχει προκαλέσει έντονες διεθνείς αντιδράσεις. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν εκφράσει σκεπτικισμό ως προς τη δικαιοσύνη της διαδικασίας, ενώ ο ΟΗΕ, αν και αναγνώρισε τη σημασία της απόφασης για τα θύματα, διατύπωσε ενστάσεις σχετικά με την επιβολή της θανατικής ποινής.