Ο «Βρικόλακας του Παρισιού» μιλάει μετά από 30 χρόνια: Πώς ξεκίνησε η εμμονή με την ανθρώπινη σάρκα
Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Νίκο Κλο, που αποφυλακίστηκε το 2002, για τις ψυχοπαθητικές φαντασιώσεις και τις φρικτές πράξεις του.
Τρεις δεκαετίες μετά τη σύλληψή του για ένα έγκλημα που σόκαρε τη Γαλλία, ο Νίκο Κλο, ευρύτερα γνωστός ως «Βρικόλακας του Παρισιού», αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά για την εμμονή που τον οδήγησε στην κανιβαλιστική πράξη. Η ιστορία του, που ήρθε στο φως στις αρχές της δεκαετίας του ’90, συνεχίζει να στοιχειώνει τη συλλογική μνήμη.
Ο Κλο, τότε 22 ετών, βρέθηκε αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη στο Παρίσι μετά τη δολοφονία του 34χρονου Τιερί Μπισονιέ. Η αστυνομία που ερεύνησε το διαμέρισμά του ανακάλυψε ένα αποκρουστικό σκηνικό: ανθρώπινα οστά και δόντια βρίσκονταν σκορπισμένα, κομμάτια σκελετών κρέμονταν από την οροφή, βάζα με ανθρώπινη τέφρα κοσμούσαν την τηλεόραση, ενώ σακούλες αίματος ήταν αποθηκευμένες στο ψυγείο.
Ο ίδιος ομολόγησε αμέσως το έγκλημα, αποκαλύπτοντας πως προέβαινε σε ληστείες τάφων για να συλλέξει ανθρώπινα υπολείμματα. Η εργασία του σε νεκροτομείο του παρείχε την αθέμιτη πρόσβαση σε ανθρώπινα σώματα, από τα οποία αφαιρούσε μικρά κομμάτια σάρκας. Αρχικά τα κατανάλωνε ωμά, ενώ αργότερα τα μαγείρευε με διάφορους τρόπους.
Ο Νίκο Κλο καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκισης, ωστόσο αποφυλακίστηκε πρόωρα το 2002, έχοντας εκτίσει μόλις επτά χρόνια. Σήμερα, ζώντας ελεύθερος, έχει εκδώσει το βιβλίο “The Cannibal Cookbook” και διατηρεί ιστοσελίδα πώλησης αντικειμένων με έμπνευση από διαβόητους δολοφόνους.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο podcast “Anything Goes with James English”, ο 54χρονος πλέον Κλο περιέγραψε πώς άρχισε η σκοτεινή του πορεία. «Σε ηλικία 12 ετών, μια φωτογραφία κανιβαλισμού σε περιοδικό αποτέλεσε το σημείο καμπής», ανέφερε. «Οι εικόνες αυτές με σημάδεψαν, οδηγώντας με σε ψυχοπαθητικές φαντασιώσεις, στην επιθυμία να σκίζω σάρκα με τα δόντια μου».
Στα 17 του, ανέπτυξε «φετίχ για το αίμα», ενώ η πρόσληψή του σε νεκροτομείο του αποκάλυψε την ευκολία με την οποία μπορούσε να βρεθεί μόνος με τα πτώματα. «Όταν άρχισα να δουλεύω εκεί, συνειδητοποίησα ότι όταν έμενα μόνος κατά τις νεκροτομές, μπορούσα να κόβω μικρές λωρίδες σάρκας και να τις τρώω. Στην αρχή ωμές, έπειτα τις έπαιρνα σπίτι και τις μαγείρευα».
Επιπλέον, παραδέχτηκε πως έκλεβε σακούλες αίματος από το νοσοκομείο όπου εργαζόταν μερικώς, χρησιμοποιώντας πλαστά αυτοκόλλητα για να συγκαλύψει την προέλευσή τους. «Έπαιρνα δύο ή τρεις σακούλες την εβδομάδα, για περίπου έξι μήνες».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πράξη αυτή δεν είχε να κάνει με τη γεύση, αλλά με την «ένταση» και την «αδρεναλίνη» που του προκαλούσε.