Αντιδράσεις 5 Αραβικών χωρών στις τουρκικές θέσεις για Θράκη και Κύπρο

Αντιδράσεις 5 Αραβικών χωρών για τις προκλητικές αναφορές του υπουργού Εξωτερικών της  Τουρκίας, Χακάν Φιντάν, όπου κράτησαν σαφείς αποστάσεις από την προσπάθεια της Τουρκίας να ενισχύσει τις θέσεις της για το Κυπριακό, αλλά και να επαναφέρει το αφήγημα περί «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη και τα Δωδεκάνησα.

Η προσπάθεια αυτή εκδηλώθηκε μέσα από τις αποφάσεις της Συνόδου του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στην Κωνσταντινούπολη.

Όπως καταγράφεται στο τελικό ανακοινωθέν, οι αντιπροσωπείες της Αιγύπτου, του Ιράκ, της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ, του Λιβάνου και του Μπαχρέιν αντέδρασαν συντεταγμένα στις παραγράφους 24 και 25 της Διακήρυξης, αλλά και στο Ψήφισμα Αρ. 3/51, το οποίο κατηγορεί την Ελλάδα για παραβίαση θρησκευτικών και μειονοτικών  δικαιωμάτων, και ζητά ακόμη και αναγνώριση εκλεγμένων Μουφτήδων σε Ξάνθη και Κομοτηνή, μεταξύ άλλων.

Η παράγραφος για την Κύπρο που προκάλεσε ένταση

Στο κείμενο του OIC αναφέρεται ότι τα κράτη-μέλη καλούνται:

• να στηρίξουν πολιτικά και υλικά τους Τουρκοκυπρίους

• να σταματήσουν την «απομόνωση» του ψευδοκράτους

• να αναπτύξουν πολιτιστικές, αθλητικές και επιχειρηματικές σχέσεις με το κατοχικό καθεστώς

• να εξασφαλίσουν παρουσία των Τουρκοκυπρίων σε όλα τα διεθνή φόρα

Η παρέμβαση των αραβικών κρατών θεωρείται καίριας σημασίας, καθώς αμφισβητήθηκε για πρώτη φορά ανοιχτά η εργαλειοποίηση του OIC από την Τουρκία, με σκοπό την ενίσχυση των θέσεών της για το Κυπριακό.

Πιο επιθετικό το ψήφισμα για τη Θράκη

Το Ψήφισμα 3/51 αναφέρεται στην «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα» στη Δυτική Θράκη και τον «τουρκικό μουσουλμανικό πληθυσμό» των Δωδεκανήσων. Ζητά μεταξύ άλλων:

• σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στη «θρησκευτική ελευθερία»

• αναγνώριση των εκλεγμένων Μουφτήδων

• κατάργηση του θεσμού των 240 ιμάμηδων

• εφαρμογή αποφάσεων του ΕΔΔΑ σχετικά με ΜΚΟ της μουσουλμανικής μειονότητας

• παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα του OIC με έρευνα και έκθεση στην επόμενη Σύνοδο

Ωστόσο, οι αντιπροσωπείες Αιγύπτου και Μπαχρέιν δήλωσαν ρητά τις επιφυλάξεις τους, ενώ και οι υπόλοιπες χώρες συντάχθηκαν στο ίδιο πνεύμα, εμποδίζοντας την πλήρη υιοθέτηση των προκλητικών αναφορών.

Η ελληνική και κυπριακή διπλωματία πίσω από την εξέλιξη

Η εξέλιξη αυτή δεν ήρθε από το πουθενά. Αθήνα και Λευκωσία έχουν τα τελευταία χρόνια επενδύσει συστηματικά στις σχέσεις τους με τον αραβικό κόσμο, επισημαίνοντας τους κινδύνους της τουρκικής προπαγάνδας μέσω του OIC.

Οι στενές επαφές και η ενίσχυση των σχέσεων με χώρες όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και το Ιράκ, έχουν πλέον απτό διπλωματικό αποτέλεσμα: να μπλοκάρονται οι μονομερείς τουρκικές ερμηνείες περί “καταπίεσης” μειονοτήτων στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Το μήνυμα προς την Τουρκία

Η στάση των αραβικών κρατών δεν αφορά μόνο την Ελλάδα ή την Κύπρο, αλλά αποτελεί ένδειξη δυσφορίας για την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία επιχειρεί να «χρησιμοποιήσει» θρησκευτικές οργανώσεις για να αποκτήσει γεωπολιτικό πλεονέκτημα.

Η Σύνοδος της Κωνσταντινούπολης λειτούργησε τελικά ως καθρέφτης του ορίου της τουρκικής επιρροής στον μουσουλμανικό κόσμο. Οι καιροί που η Τουρκία μπορούσε να περνά αδιαμφισβήτητα τις θέσεις της στον OIC φαίνεται πως τελειώνουν.

Αντί για ενοποιητικό ρόλο, η Άγκυρα φαίνεται να βαθαίνει τις ρωγμές με χώρες που κάποτε θεωρούσε συμμάχους. Και αυτή τη φορά, η Θράκη και η Κύπρος στάθηκαν στο επίκεντρο της σύγκρουσης, σύμφωνα με το pameevro.

Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερες ειδήσεις