Αύξηση τιμών γεωργικών προϊόντων στην ΕΕ: Μεγάλες διακυμάνσεις ανάμεσα στις χώρες
Η Eurostat καταγράφει μέση αύξηση 3% στις τιμές παραγωγού, με εντυπωσιακές διαφορές σε επιμέρους προϊόντα και χώρες, ενώ η Ελλάδα κινείται αντίθετα σε ό,τι αφορά το γάλα.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Eurostat, οι τιμές των γεωργικών προϊόντων στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να παρουσιάσουν μέση αύξηση της τάξης του 3% το 2025, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Αυτή η αύξηση έρχεται να ανατρέψει μια μικρή πτώση που σημειώθηκε το 2024, ενώ προηγουμένως παρατηρήθηκε μια συνεχής άνοδος από το 2021 έως το 2023. Αντίθετα, οι τιμές των εισροών στη γεωργία, δηλαδή των αγαθών και υπηρεσιών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή, αυξήθηκαν με πιο συγκρατημένο ρυθμό, κάτω του 1%.
Οι μεταβολές στις τιμές το 2025 παρουσιάζουν μεγάλες διακυμάνσεις ανάλογα με το είδος του γεωργικού προϊόντος. Εντυπωσιακές αυξήσεις σημειώθηκαν σε προϊόντα όπως τα βοοειδή (26%) και τα αυγά (23%). Πιο ήπιες αυξήσεις καταγράφηκαν στα φρούτα και το γάλα (10% το καθένα), καθώς και στα πουλερικά (9%). Ωστόσο, προϊόντα όπως το ελαιόλαδο παρουσίασαν σημαντική πτώση (37%), ενώ οι τιμές στις πατάτες, συμπεριλαμβανομένων των σπόρων, μειώθηκαν κατά 22%. Μικρότερες μειώσεις παρατηρήθηκαν στα χοιρινά (6%) και τα δημητριακά (1%).
Όσον αφορά τις γεωργικές εισροές, παρατηρήθηκαν μέτριες αυξήσεις στις τιμές των λιπασμάτων και των βελτιωτικών εδάφους (5%), καθώς και των κτηνιατρικών εξόδων (3%). Αντίθετα, οι τιμές μειώθηκαν για τα λιπαντικά ενέργειας (2%), τους σπόρους και τα φυτά προς φύτευση, και τα προϊόντα φυτοπροστασίας (1% το καθένα).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι τιμές του γάλακτος το 2025 ήταν γενικά υψηλότερες σε όλες τις χώρες της ΕΕ, με μία αξιοσημείωτη εξαίρεση: την Ελλάδα, όπου σημειώθηκε μείωση 3%. Στις υπόλοιπες χώρες, οι μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρήθηκαν στη Δανία (21%), την Εσθονία (20%) και στις Λιθουανία και Τσεχία (17%).
Η διαφοροποίηση αυτή στις τιμές αναδεικνύει τις υφιστάμενες διαφορές στις συνθήκες παραγωγής και κατανάλωσης μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ, και υπογραμμίζει τη σημασία μιας στρατηγικής πολιτικής που θα στοχεύει στην ενίσχυση της γεωργικής παραγωγής και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των προκλήσεων στην αγορά.