Η υπακοή των ραγιάδων και το πολίτικαλ κορέκτ
Γράφει ο Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος
Είδα την Ειρήνη να κατεβαίνει στη γη
σπέρνοντας χρυσάφι, λουλούδια και στάχυα·
ο αγέρας ήταν ήσυχος, και του θεού του πολέμου
έπνιγε τους μισόσβηστους κεραυνούς.
«Α!» έλεγε «ίδιοι στην παλικαριά,
Γάλλε, Άγγλε, Βέλγε, Ρώσε ή Γερμανέ,
Λαοί, σχηματίστε μιαν άγια συμμαχία
και δώστε το χέρι ο ένας στον άλλο.
Κώστας Καρυωτάκης «Ο Βερανζέρος και ο Πόλεμος»
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά πως η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων.
Από την αρχή της επανάστασης του 1821, η χώρα μας έχει μπει σε μια τροχιά ωσάν δορυφόρου.
Η ιστορία, η ενδελεχής μελέτη της ιστορίας, το αποδεικνύει. Σαφώς η ιστορία χρειάζεται να διανθίζεται με ψήγματα μυθολογίας ώστε να γίνεται εργαλείο και λίπασμα της καλλιέργειας του κάθε έθνους.
Από το σημείο όμως που ο λαός ακούει και χαίρεται τις «ιστορίες» μέχρι που οι πολιτικοί του τις χρησιμοποιούν ως οδηγό για να λάβουν αποφάσεις και να χαράξουν την πολιτική και την στρατηγική τους η ιστορία διεξάγεται ως τραγωδία και κωμωδία ταυτόχρονα όπως σοφά τόνισε ο θείος Κάρολος.
Αυτά τα οποία συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα περιγράφονται παραπάνω σε γενικές γραμμές.
Από την ίδρυση του Ρωσικού, του Αγγλικού και του Γαλλικού κόμματος στην απαρχή του ελληνικού κράτους, το «ανήκομε εις την δύση» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, μέχρι το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και τα τεκτενόμενα στον Έβρο τις τελευταίες μέρες η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Η Ελλάδα είναι προσκολλημένη σε, ωσεί, συμμάχους, σε ανύπαρκτες συμμαχίες και δέχεται τα πυρά και τις συνέπειες μιας εκτεταμένης πολιτικής υποτέλειας.
Σήμερα τι συμβαίνει στον Έβρο:
Ο Ερντογάν, μάστορας της προπαγάνδας, θέλει να εξαλείψει την κακή εικόνα από τις συνέπειες της εισβολής στη Συρία, η οποία περιγράφεται στο τρίπτυχο όχι επιτυχής έκβαση, φέρετρα με νεκρούς νέους Τούρκους και ακόμη χειρότερα με τραυματίες νέους Τούρκους οι οποίοι για πολλά πολλά χρόνια θα είναι μια μαύρη κηλίδα στην εικόνα του σουλτάνου.
Τι έκανε λοιπόν , το απλό. Αποφάσισε να συσπειρώσει τους Τούρκους πολίτες κατασκευάζοντας έναν εχθρό. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναζήτηση , ο εχθρός είναι δίπλα και είναι διαχρονικός απλώς χρειάζεται να αναζωπυρωθεί λίγο η έχθρα.
Έχουμε διαθέσιμες πολλές ανθρώπινες ψυχές τις οποίες μπορούμε να τις κάνουμε σαλάμι, βάζοντας τις ανάμεσα σε ελληνικές και τουρκικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις, κατασκευάζουμε και μερικά ψευδή βίντεο και όλα καλά.
Υποτίθεται πως τα ελληνικά σύνορα ταυτίζονται με αυτά της Ευρώπης μια και η Ελλάδα τυγχάνει να βρίσκεται στις εσχατιές της Ευρώπης.
Η Ευρώπη για μια ακόμη φορά κοιτά τα στενά της συμφέροντα, το μέγεθος της αγοράς, την απορρόφηση των προϊόντων της, την διάθεση των όπλων και των οικονομικών συμφερόντων τα οποίο προέρχονται από τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στο Τουρκικό έδαφος.
Το αποκορύφωμα δε είναι πως η Τουρκία καθίσταται συνομιλητής της ΕΕ χωρίς καν να προσκαλείται η Ελλάδα
Τι έχει πράξει η Ελλάδα ;
Ούτε ένα διάβημα στον Τούρκο πρέσβη
Ούτε μια γροθιά στο τραπέζι, ούτε μια δήλωση η οποία να παραπέμπει σε ευρωσκεπτισμό και όχι σε πλήρη αποδοχή της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι καιρός να αναζητήσουμε μια συμμαχία με τον Ερντογάν, εντάξει σας ξενίζει, μια πρόσκαιρη συνεργασία και να τον βοηθήσουμε να στείλει όλους αυτούς τους δύσμοιρους στην Ευρώπη μια και εκεί θέλουν να πάνε.
Άλλωστε όλοι αυτοί είναι εργατικό δυναμικό και αν συνδυαστεί με μια γερή βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και όταν λέω γερή δεν εννοώ επτακόσια ψωροεκατομμύρια αλλά μερικά δισεκατομμύρια ευρώ με τα οποία θα χτίσουμε παραγωγικές υποδομές, θα αναμορφώσουμε την γεωργική παραγωγή και πολλά άλλα, και τη βοήθεια μην την έχουμε στο μυαλό μας σας βοήθεια αλλά σαν αντάλλαγμα, καλύτερα σαν απάντηση στο διαζευκτικό ερώτημα «Τους ανθρώπους αυτούς που βρίσκονται ανάμεσα Ελλάδας και Τουρκίας, τώρα στον Έβρο τους θέλετε εκεί να σας τους στείλουμε ή να τους κρατήσουμε εδώ να εργαστούν και να παράγουν»
Ο Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος είναι Επικοινωνιολόγος και Συγγραφέας