ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ Τάκη μου που πάθαμε;
Άρθρο του Κωνσταντίνου Αγόρη
Πάει καιρός από τότε που ο Τάκης έμπαινε στο καφενείο με ψηλά το κεφάλι. Από τότε που… πετσόκοβε τους ΣΥΡΙΖΑίους για τα «κατορθώματα του Τσίπρα», όπως έλεγε ειρωνικά.
Από τις μέρες που χαρακτήριζε μαζί με τον Σταϊκούρα ψίχουλα το κοινωνικό μέρισμα και τη 13η σύνταξη του Τσίπρα, που περίμενε να ακούσει τις μπουλντόζες να μαρσάρουν στο Ελληνικό, που στεκόταν ως άλλος Μεγαλέξανδρος δίπλα στον Σαμαρά, που τον κράταγαν τρεις για να μην ορμήξει να πάρει την Πόλη υπό τις διαταγές του Βορίδη, που τα ‘ριχνε στην κυρά-Τασία γιατί προσκαλούσε τους πρόσφυγες στην Ελλάδα.
Έχει καιρό τώρα που προσπαθεί να εξηγήσει στη μάνα του γιατί έχασε τα «ψευτο-επιδόματα του Τσίπρα» και στο παιδί του την αύξηση του κατώτατου μισθού, που ανησυχεί ότι ο Άδωνις θα του πάρει το σπίτι αντί να του φέρει μπουλντόζες ανάπτυξης, που χωνεύει την αμοιβαία επωφελή Συμφωνία των Πρεσπών, που βλέπει τους «πατριώτες» της ΝΔ να έχουν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια στην εξωτερική πολιτική, που ακούει για τον πενταπλασιασμό του πληθυσμού της Μόριας και το δράμα των προσφύγων.
Φταίει ο Τάκης; Όχι. Και ας τον παίρνουν στο ψιλό οι ΣΥΡΙΖΑίοι στο καφενείο.
Θύμα έπεσε ο Τάκης.
Όπως και η μεσαία τάξη που αντί για κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και μείωση της προκαταβολής φόρου στο 50%, πληρώνει ακριβότερα το ρεύμα και περιμένει μια 500άρα παραπάνω τον ετήσιο ΕΦΚΑ.
Όπως και ο αγρότης που θα καταβάλλει διπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές.
Όπως και ο 25άρης που έμεινε με το όνειρο μιας αύξησης για να καλυτερεύσει κάπως τη ζωή του.
Θύματα της απάτης Μητσοτάκη.
Θα μου πεις, «όλα απάτη;». Όχι βέβαια. Η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος πέτυχε.
Αλλά τι τα θες; Ο Τάκης πάλι απ’ έξω.
Εκεί στο κρύο, έξω από το καφενείο για να μπορεί να φουμάρει κανένα τσιγαράκι.
Και σε κάθε τζούρα να αναρωτιέται εκνευρισμένος: ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ που πάθαμε;