Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής: Τελικά, θρεφόμαστε σωστά;
Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, ευκαιρία να σκεφτούμε τι τρώμε και κυρίως γιατί το τρώμε.
Το φαγητό που βάζουμε στο πιάτο μας είναι οπωσδήποτε αποτέλεσμα δικής μας προσωπικής επιλογής, που όμως επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το κοινωνικό, πολιτισμικό και εμπορικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και δραστηριοποιούμαστε. Ιδιαίτερα καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των διατροφικών μας επιλογών παίζουν επίσης οι εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς πολιτικές, αφού αυτές προτεραιοποιούν (με ή χωρίς κριτήρια βιωσιμότητας, δικαιοσύνης και ανθεκτικότητας) τι θα χρηματοδοτηθεί και προωθηθεί σε εμάς για κατανάλωση.
Για παράδειγμα, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας) το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού προϋπολογισμού που διατίθεται για προώθηση αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων προς κατανάλωση πηγαίνει στην προώθηση κρέατος και γαλακτοκομικών. Αυτή η πολιτική προτεραιοποίηση αναπόφευκτα επηρεάζει το τι τρώμε και σε μεγάλο βαθμό απαντά στο ερώτημα γιατί το τρώμε.
Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής: Τι τρώμε τελικά και γιατί;
Σύμφωνα με πρόσφατη νέα έρευνα του ευρωπαϊκού γραφείου της Greenpeace, τα τελευταία πέντε χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σπαταλήσει 252,4 εκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος για αποκλειστική προώθηση κρέατος και γαλακτοκομικών, ποσό που αντιστοιχεί στο 1/3 του σχετικού προϋπολογισμού που διαθέτει. Αντίθετα, κατά την ίδια χρονική περίοδο, επένδυσε πολύ μικρότερα ποσά σε προώθηση φρούτων και λαχανικών ή γευμάτων βασισμένα σε αυτά (plant-based) και συγκεκριμένα 146,4 εκατομμύρια ευρώ (μόλις 19% του σχετικού προϋπολογισμού).
Με άλλα λόγια: κάθε χρόνο η βιομηχανία κρέατος και γαλακτοκομικών χρηματοδοτείται με εκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος (δικά μας χρήματα!) για να επηρεάζει τις δικές μας διατροφικές προτιμήσεις και να προωθεί υπερκατανάλωση κρέατος, όταν η επιστημονική κοινότητα ξεκάθαρα προειδοποιεί για την επιτακτική ανάγκη να μειώσουμε δραστικά το κρέας και να αυξήσουμε τα φρούτα και τα λαχανικά στη διατροφή μας!
Στην Ελλάδα, χώρα της Μεσογειακής Διατροφής, η πολιτική προώθησης μείωσης κρέατος και αύξησης οσπρίων, φρούτων και λαχανικών είναι επίσης ανύπαρκτη. Αυτό προκύπτει από την έλλειψη Αγροτικής Πολιτικής (έως σήμερα δεν έχει δημοσιευθεί πουθενά κείμενο με πολιτικούς στόχους και κριτήρια προτεραιοποίησης για τη βιώσιμη ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία), ενώ ολόκληρος ο αγροδιατροφικός τομέας σχεδόν απουσιάζει από το ελληνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που έχει ανακοινώσει η ελληνική κυβέρνηση.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, γνωρίζουμε πως ο τρόπος που καταναλώνουμε και παράγουμε τροφή επηρεάζει άμεσα την υγεία μας και την υγεία του πλανήτη. Γνωρίζουμε τις καταστροφικές επιπτώσεις της εντατικής κτηνοτροφίας στο κλίμα, τη βιοποικιλότητα και την υγεία. Έχουμε διαπιστώσει τον συσχετισμό της εξάπλωσης ζωονόσων και πανδημιών με την παραγωγή και κατανάλωση τροφής. Ξέρουμε ότι ο ΠΟΥ κατατάσσει το επεξεργασμένο κρέας στα καρκινογόνα και το κόκκινο κρέας στα ”πιθανώς καρκινογόνα”. Έχουμε προειδοποιηθεί για την επείγουσα ανάγκη να μειώσουμε δραστικά το κρέας και να αυξήσουμε φρούτα και λαχανικά στη διατροφή μας (Μελέτη δημοσιευμένη στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό Lancet).