Ανθρωποι και ποντίκια σε Ζεφύρι – Μενίδι
Οδοιπορικό στα γκέτο της Δυτικής Αττικής
Σχολικά συγκροτήματα στα οποία αντί να αντηχούν παιδικές φωνές, στοιχειώνονται από τις κραυγές πόνου τοξικομανών που σέρνουν τα βήματά τους μέχρι την άκρη της πόλης για να «γίνουν» ή ακόμα και να ξεψυχήσουν ύστερα από μία υπερβολική δόση.
Πυροβολισμοί – σινιάλα που ειδοποιούν τους ενδιαφερόμενους ότι έχουν φτάσει τα «σιρόπια», διαπληκτισμοί μεταξύ μελών αντίπαλων συμμοριών που συχνά καταλήγουν σε φονικά.
Διαρρήξεις και κλοπές σε καθημερινή βάση, εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτίρια γεμάτα σωρούς σκουπιδιών και χρησιμοποιημένες σύριγγες, απανθρακωμένοι σκελετοί κλεμμένων αυτοκινήτων διάσπαρτοι και ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο – σκουπιδότοπος.
Τα όσα καταγράφονται, θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν καρέ από τις φτωχογειτονιές της Μπογκοτά ή τις φαβέλες του Ρίο…
Ωστόσο απεικονίζουν, όπως διαβάζουμε στο dimosio.gr την πραγματικότητα των παρυφών της Δυτικής Αττικής, εκεί όπου άνθρωποι και ποντίκια συναντιούνται τακτικά στους δρόμους ή ακόμα και στα παιδικά δωμάτια.
Διαβάστε περισσότερα στο: dimosio.gr