Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στέκεται στο πλευρό των αγροτών: Στήριξη και συντονισμός

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση επιδεικνύει έντονη κινητοποίηση και αλληλεγγύη προς τους αγρότες, αναγνωρίζοντας τη στενή σύνδεση των αγροτικών διαμαρτυριών και των μπλόκων με τις αρμοδιότητές της, όπως η τοπική αγροτική οικονομία, η ενίσχυση ή η ερημοποίηση της υπαίθρου, η αγροτοδιατροφή, ακόμα και οι μετακινήσεις.

Δήμοι και δήμαρχοι που εξέφρασαν δημόσια συμπαράσταση στους αγρότες:
Ο δήμαρχος Λίμνης Πλαστήρα, Παναγιώτης Νάνος, σε ανακοίνωσή του υπογράμμισε ότι οι κινητοποιήσεις πρέπει να θεωρηθούν «φωνή απόγνωσης» ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα που βρίσκονται «στα όρια της επιβίωσης». Ο δήμαρχος Τρικκαίων και πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας, Νίκος Σακκάς, επισκέφθηκε το μπλόκο των αγροτών στον Λόγγο Ε 65, συζήτησε μαζί τους και διαβεβαίωσε ότι «στηρίζει τον αγώνα τους», επισημαίνοντας τα διαχρονικά προβλήματα του πρωτογενούς τομέα. Η παρουσία της δημοτικής αρχής, με αντιδημάρχους αγροτικής ανάπτυξης και προέδρους κοινοτήτων, καταδεικνύει συλλογική στήριξη και όχι απλώς ατομικές δηλώσεις.

Ο δήμος Κομοτηνής προχώρησε σε «συμβολικό κλείσιμο» του δημαρχείου, ως χειρονομία συμπαράστασης προς τους αγρότες και κτηνοτρόφους, δηλώνοντας ότι κατανοεί τα αιτήματά τους και αναγνωρίζει την αγωνία τους. Ο δήμαρχος Χανίων, Γιάννης Μαλανδράκης, με επιστολή του και δημόσιες τοποθετήσεις, εξέφρασε αλληλεγγύη στους αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής, τονίζοντας ότι ο πρωτογενής τομέας είναι «θεμέλιος πυλώνας» για την τοπική ανάπτυξη. Ζήτησε από την πολιτεία να ανταποκριθεί στα αιτήματα για μείωση του κόστους παραγωγής, δίκαιες τιμές, υποδομές και στήριξη της υπαίθρου. Το δημοτικό συμβούλιο του δήμου επίσης εκφράζει ενεργά τη στήριξή του.

Η υποστήριξη των δήμων προσδίδει μεγαλύτερο βάρος και πολιτική βαρύτητα στις διεκδικήσεις των αγροτών, μετατρέποντας το ζήτημα από «μικρή τοπική υπόθεση» σε θέμα εθνικό και δημοκρατικό. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όντας πιο κοντά στην καθημερινότητα των αγροτών, γνωρίζει τα προβλήματα υποδομών, κόστους και παραγωγής και μπορεί να τα «μεταφέρει» στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η συμπαράσταση αυτή δείχνει ότι οι κινητοποιήσεις αφορούν ζητήματα κοινωνικής συνοχής, ανάπτυξης της υπαίθρου και ισορροπίας πόλης-επαρχίας.

Ενδεικτικά παραδείγματα δήμων/δημάρχων που δήλωσαν συμπαράσταση:
* **Δήμος Κιλελέρ:** Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, εκδόθηκε ψήφισμα «έμπρακτης αλληλεγγύης» προς τους αγρότες.
* **Δήμος Φαρσάλων:** Ο δήμαρχος και αιρετοί του δήμου βρέθηκαν στο μπλόκο της Νίκαιας και εξέφρασαν τη στήριξή τους.
* **Δήμος Σικυωνίων:** Ο δήμαρχος του δήμου δήλωσε ότι «ο αγώνας των αγροτών είναι αγώνας μας» και εξέφρασε αλληλεγγύη.
* **Δήμος Αρριανών:** Παρέχει πλήρη θεσμική και υλικοτεχνική συμπαράσταση στο μπλόκο των αγροτών στη Ροδόπη.

Γιατί τα μπλόκα των αγροτών είναι και υπόθεση της Αυτοδιοίκησης:
Οι αγροτικές κινητοποιήσεις, που εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα, αποτελούν κραυγή αγωνίας ολόκληρης της ελληνικής υπαίθρου, με τους Δήμους να είναι ο πρώτος και πιο άμεσος θεσμός εκπροσώπησής της. Τα μπλόκα δεν αφορούν μόνο τους αγρότες, αλλά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις τοπικές κοινωνίες και την περιφερειακή ανάπτυξη.

Ο αγροτικός τομέας είναι η ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας. Σε πολλούς δήμους της περιφέρειας, η πλειοψηφία των οικογενειών ζει άμεσα ή έμμεσα από τον πρωτογενή τομέα. Η οικονομική πίεση στους αγρότες οδηγεί σε μείωση της τοπικής κατανάλωσης, κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων, συρρίκνωση υπηρεσιών και εγκατάλειψη της περιοχής από τους κατοίκους. Η κρίση του αγροτικού κόσμου οδηγεί μαθηματικά σε κρίση του δήμου.

Η Αυτοδιοίκηση γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα: κατεστραμμένο αγροτικό οδικό δίκτυο, ελλείψεις σε αρδευτικά έργα, ζημιές από καιρικά φαινόμενα και καθυστερημένες αποζημιώσεις, υποβάθμιση των τοπικών υποδομών. Όταν οι αγρότες διαμαρτύρονται για το κόστος παραγωγής και την αδυναμία πρόσβασης σε υπηρεσίες ή αγορές, ο δήμος το βιώνει καθημερινά. Τα αιτήματα των αγροτών ταυτίζονται με τις δικές της διεκδικήσεις για έργα, στήριξη και πόρους.

Η εγκατάλειψη της υπαίθρου απειλεί τη βιωσιμότητα των δήμων. Η δημογραφική αιμορραγία είναι μεγαλύτερη όπου ο αγροτικός κόσμος δεν μπορεί να επιβιώσει. Κάθε νέος που φεύγει, κάθε επιχείρηση που κλείνει, κάθε χωριό που ερημώνει οδηγεί σε λιγότερες τοπικές υπηρεσίες, σχολεία, έσοδα για τον δήμο, και σε μεγαλύτερα κόστη ανά κάτοικο. Η Αυτοδιοίκηση έχει συμφέρον, ευθύνη και υποχρέωση να κρατήσει ζωντανή την ύπαιθρο.

Τα αιτήματα των αγροτών είναι στην ουσία αιτήματα των τοπικών κοινωνιών: δίκαιες τιμές, μειωμένο κόστος παραγωγής, αξιοπρεπείς αποζημιώσεις, έργα βελτίωσης της παραγωγής. Αυτά είναι τα προβλήματα που οι δήμοι μεταφέρουν εδώ και χρόνια στα συνέδρια της ΚΕΔΕ και στα υπουργεία. Γι’ αυτό οι δήμοι αναγνωρίζουν ότι ο αγώνας των αγροτών δεν είναι συντεχνιακός, αλλά κοινωνικός και τοπικός.

Η Αυτοδιοίκηση είναι θεσμικά ο εγγύτερος σύμμαχος του αγροτικού κόσμου. Σε κρίσεις όπως πλημμύρες, χιονοπτώσεις, ζημιές σε καλλιέργειες, διακοπές νερού ή άρδευσης, ο πρώτος θεσμός που παρεμβαίνει δεν είναι το κράτος, αλλά ο δήμος. Δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, υπηρεσίες καθαριότητας, συνεργεία και τεχνικές υπηρεσίες αποτελούν τον πρώτο μηχανισμό στήριξης των αγροτών, καθιστώντας την συμπαράσταση ουσιαστική.

Τα μπλόκα επηρεάζουν όλη την κοινωνία, απαιτώντας θεσμικό διάλογο. Οι κινητοποιήσεις προκαλούν καθυστερήσεις μεταφορών, οικονομικές επιπτώσεις και εντάσεις. Η Αυτοδιοίκηση μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα συνεννόησης, μεταφέροντας τα αιτήματα των αγροτών, μεσολαβώντας για λύσεις και πιέζοντας για θεσμικές παρεμβάσεις που θα αποσυμφορήσουν την ένταση.