Φλόγα και Άνεμος: Μια ιστορία που λειτουργεί και ως πυξίδα ζωής
Μετά την τεράστια επιτυχία του μυθιστορήματος «Ιστορία Χωρίς όνομα» που κατέκτησε κοινό και κριτικούς τόσο ως αναγνώστες όσο και ως θεατές, παρακολουθώντας την μεταφορά του στο θέατρο, αποσπώντας τα Βραβεία Καλύτερης Παράσταση της Χρονιάς 2020 και Καλύτερης Σκηνοθεσίας στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης, ο συγγραφέας που χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι ως «ο σημαντικότερος Έλληνας συγγραφέας της γενιάς του» επανέρχεται με ένα νέο ιστορικό μυθιστόρημα που αφορά τη μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου Κυβέλη Αδριανού και τον τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας Γεώργιο Παπανδρέου.
Ένα μυθιστόρημα που καθηλώνει, βιώνει τα ανθρώπινα πάθη και δημιουργεί μοναδικές εικόνες για την ζωή δύο, εκ των σημαντικότερων ανθρώπων, της εποχής τους.
Η Κυβέλη Αδριανού & ο Γεώργιος Παπανδρέου
Γράφει ο Αλέξανδρος Δερμιτζάκης
Υπάρχουν ιστορικά μυθιστορήματα που σε ταξιδεύουν, που σε συγκινούν, που δημιουργούν γύρω σου μια ατμόσφαιρα απίστευτης θαλπωρής, αλλά υπάρχουν και κείνα τα βιβλία που, μαζί με όλα τα παραπάνω, πετυχαίνουν και κάτι περισσότερο: γίνονται πυξίδες ζωής, και μέσα από τη κοσμοθεωρία τους σε στοιχειώνουν και σε κάνουν να θέλεις να είσαι καλύτερος άνθρωπος. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει το καινούργιο βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου «Φλόγα και Άνεμος», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Ο πετυχημένος μυθιστοριογράφος που πριν από μερικά χρόνια δημιούργησε τομή στο ελληνικό μυθιστόρημα με την πολυβραβευμένη και δημοφιλή πλέον «Ιστορία χωρίς όνομα», το έργο που πραγματεύεται το βαθύτερο υπαρξιακό δράμα της Πηνελόπης Δέλτα, επέστρεψε φέτος με μια ακόμη ιστορική πραγματεία, αυτή τη φορά τη ζωή και τους έρωτες της σπουδαίας ελληνίδας θεατρίνας Κυβέλης Αδριανού.
Η Κυβέλη Αδριανού
Εκ πρώτης όψεως το βιβλίο αυτό περιστρέφεται γύρω από τον κεντρικό άξονα της ταραχώδους σχέσης της με τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον άνθρωπο που έγινε τρεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας και έμεινε στην αιωνιότητα ως ο Γέρος της Δημοκρατίας.
Ερωτεύθηκαν παράφορα το 1920 ενώ και οι δύο ήταν παντρεμένοι με άλλους, έγιναν παράνομο ζευγάρι, αργότερα παντρεύτηκαν, και στις τρεις δεκαετίες που διήρκησε ο παράφορος δεσμός τους ήρθαν αντιμέτωποι με τις σελίδες της ίδιας της ελληνικής ιστορίας, εμφυλίους, πραξικοπήματα, εθνικούς διχασμούς, κατοχή, πόλεμο.
Το «Φλόγα και Άνεμος» περιγράφει τη μεγάλη αυτή περιπέτειά τους μέσα στο χρόνο, δίνοντας έμφαση στα ανθρώπινα αδιέξοδα που δημιουργεί το πάθος και στη μοναξιά που αποτελεί το κρυφό μαράζι των ανθρώπων που δοξάζονται δημοσίως, ενώ γύρω από την Κυβέλη και τον Παπανδρέου παρελαύνουν ως μυθιστορηματικές φιγούρες ο Βενιζέλος, ο Μυράτ, η Κοτοπούλη, ο Χορν, η Μελίνα Μερκούρη, ο Παναγούλης και δεκάδες άλλοι σπουδαίοι Έλληνες που άφησαν το αποτύπωμά τους στα κιτάπια της Ιστορίας. Μόνο που το μυθιστόρημα του Δάνδολου δεν περιορίζεται στην ταξιδιάρικη αύρα που συνήθως έχουν να προσφέρουν τέτοιου είδους βιβλία. Θέτει επί τάπητος το μεγάλο διακύβευμα του ελληνικού ονείρου κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα: την ανάγκη για Ελευθερία, και τις πληγές που ανοίγει ο σπαραγμός.
Μέσα από τις παράλληλες ιστορίες που τέμνονται στις σελίδες του βιβλίου, ο συγγραφέας αναδεικνύει με ευαισθησία και μαστοριά την εσωτερική πάλη που καθιστά κάθε ανθρώπινη ψυχή ευάλωτη, βάζει στο ίδιο καλούπι ισχυρούς και αδύνατους, μιλάει με τρυφερότητα για εκείνους που αισθάνονται διαφορετικοί, και καταλήγει σε αυτό που αποτελεί το μανιφέστο του μυθιστορήματος: ότι η αληθινή μας πατρίδα είναι αυτοί που αγαπάμε, αυτοί που μας σημάδεψαν, αυτοί που τους κουβαλάμε μέσα μας.
Διαβάζοντάς το, νιώθεις την ανάγκη να γίνεις καλύτερος γονιός, καλύτερος σύντροφος, καλύτερος άνθρωπος και κάπου κλείνεις τα μάτια πιστεύοντας ότι αυτή η χώρα αδικήθηκε πολύ επειδή δεν πίστεψε ποτέ πόσο σπουδαία θα μπορούσε να υπάρξει στα γρανάζια της κοινωνίας της.
Η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου, το 1968, στην καρδιά της δικτατορίας
Το «Φλόγα και Άνεμος» χαρακτηρίσθηκε μυθιστόρημα της χρονιάς από πολλούς, αλλά κάτι τέτοιες ταμπέλες μπορεί συχνά να είναι και ασαφείς. Σημασία έχει ότι κλείνοντας το μυθιστόρημα αισθάνεσαι κερδισμένος, διότι έκανες κάτι παραπάνω από ένα απολαυστικό ταξίδι στο χρόνο: συνάντησες κομμάτια του ίδιου σου του εαυτού που ίσως έχουν χαθεί μες στην ταχύτητα των καιρών μας, ανακάλυψες εκ νέου τη ξεχασμένη τρυφερότητα που έχει κλέψει ο μηχανικός τρόπος ζωής μας και συνειδητοποίησες ότι η λογοτεχνία παραμένει ο πιο όμορφος τρόπος να ξεκλειδώσεις όλα εκείνα τα συναισθήματα που συμπιέζει η μοναξιά.
Με επίκεντρο την σπουδαία ηθοποιό Κυβέλη και τον βασανισμένο έρωτά της, ο Στέφανος Δάνδολος έφτασε στο απόγειο των δεξιοτήτων του και κατέθεσε ένα έργο-σταθμό που θα διαβάζεται και από τις επόμενες γενεές.
Πηγή: dimosio.gr