Η Κρίσιμη Συνάντηση Τραμπ-Ζελένσκι: Σηματοδοτεί Νέο Στάδιο στη Σύγκρουση
Ανακατανομή ρίσκου και διαχείριση του πολέμου στο επίκεντρο της διπλωματίας, παράλληλα με τις μάχες.
Η συνάντηση της Κυριακής μεταξύ του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, και του Ουκρανού Προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, δεν αποτελεί απλώς μία ακόμα διπλωματική επαφή. Σηματοδοτεί μια καμπή, όχι απαραίτητα για τον άμεσο τερματισμό του πολέμου, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο η Δύση, και πρωτίστως η Ουάσινγκτον, επιλέγει να διαμορφώσει το επόμενο στάδιο της σύγκρουσης. Το γεγονός ότι η συνάντηση διεξάγεται εν μέσω συνεχιζόμενων μαχών, εντεινόμενων ρωσικών επιθέσεων με drones και ουκρανικών απαντήσεων σε ρωσικές ενεργειακές υποδομές, υποδεικνύει ότι η διπλωματία δεν προκύπτει από στρατιωτική παύση, αλλά συνυπάρχει με τον πόλεμο, ορίζοντας έτσι το πλαίσιο.
Από την οπτική γωνία της Ουάσινγκτον, το βασικό ζητούμενο δεν είναι μια “ειρηνευτική συμφωνία” με την παραδοσιακή έννοια. Αντιθέτως, εστιάζει στη διαχείριση του πολέμου σε ένα νέο επίπεδο κόστους και πολιτικής φθοράς. Ο Ντόναλντ Τραμπ, από την επανεκλογή του στον Λευκό Οίκο, έχει καταστήσει σαφές ότι απορρίπτει έναν ανοιχτό, απροσδιόριστης διάρκειας πόλεμο φθοράς στην Ευρώπη. Η συνάντηση της Κυριακής εντάσσεται ακριβώς σε αυτή τη στρατηγική, με την Ουάσινγκτον να επιδιώκει:
* Ένα πλαίσιο κατάπαυσης του πυρός, έστω και προσωρινό.
* Έναν μηχανισμό εγγυήσεων ασφαλείας που δεν θα ισοδυναμεί με άμεση ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
* Έναν τρόπο ώστε το μεγαλύτερο μέρος του βάρους να μετακυλιστεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν πρόκειται για άμεση αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ουκρανία, αλλά για μια ανακατανομή κινδύνου.
Από την πλευρά της Ουκρανίας, ο Πρόεδρος Ζελένσκι προσέρχεται στη συνάντηση με μια σαφώς πιο δύσκολη αφετηρία. Στρατιωτικά, η Ουκρανία αντέχει, αλλά δεν έχει καταφέρει να ανατρέψει τη δυναμική. Πολιτικά, η κοινωνία παραμένει ανθεκτική, αν και κουρασμένη. Διπλωματικά, το Κίεβο αντιλαμβάνεται ότι το παράθυρο άνευ όρων δυτικής στήριξης δεν είναι απεριόριστο. Η ουκρανική στρατηγική στηρίζεται σε τρεις βασικούς άξονες:
* Καμία επίσημη παραχώρηση εδαφών.
* Εγγυήσεις ασφαλείας με δυτική επικύρωση.